Τέλος εποχής για το περίφημο «Magic Bus»
«Προσκυνητές» αποκαλούν υποτιμητικά οι κάτοικοι της Αλάσκας τους τουρίστες ή μάλλον τους ταξιδευτές από όλον τον κόσμο που συρρέουν εδώ και πολλά χρόνια στην βορειότερη και μεγαλύτερη σε έκταση αμερικανική πολιτεία για να επισκεφθούν το περίφημο «Magic Bus», το παλιό σκουριασμένο και χωμένο μέσα στην άγρια φύση λεωφορείο εντός του οποίου άφησε την τελευταία του πνοή τον Αύγουστο του 1992 ο Κρίστοφερ Μακάντλες. Δεδομένου, ωστόσο, ότι όλοι όσοι επιθυμούν να φτάσουν εκεί θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή (διαβαίνοντας το αποκαλούμενο «Μονοπάτι του Πανικού» και διασχίζοντας τον ορμητικό και συχνά φουσκωμένο ποταμό Τεκλανίκα) αλλά και πως από το 2009 έως το 2017 έχασαν τη ζωή τους δύο άνθρωποι ενώ πραγματοποιήθηκαν και τουλάχιστον 15 επιχειρήσεις διάσωσης, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να μεταφέρουν (την περασμένη Παρασκευή, επιστρατεύοντας ένα ελικόπτερο) το θρυλικό «Magic Bus» σε ασφαλές σημείο έως ότου κριθεί η τύχη του. Πώς, όμως κατέληξε να προσελκύει ανθρώπους από κάθε γωνιά της Γης αυτό το «Μαγικό Λεωφορείο»; Όλα άρχισαν το 1990 όταν ο 22χρονος, τότε, Κρίστοφερ Τζόνσον Μακάντλες αποφάσισε ξαφνικά να εγκαταλείψει τον σύγχρονο τρόπο ζωής για να αρχίσει να ταξιδεύει ανά την αμερικανική επικράτεια, φτάνοντας τελικά έως την Αλάσκα με οτοστόπ.
Ο Μακάντλες γεννήθηκε στην Καλιφόρνια και έζησε στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ Ουάσιγκτον, έως ότου η εύπορη οικογένειά του επέλεξε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Βιρτζίνια. Στο σχολείο οι επιδόσεις του ήταν εξαιρετικές τόσο στα μαθήματα όσο και στα αθλήματα αλλά αφότου πήρε το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο Εμορι όπου σπούδασε ιστορία και ανθρωπολογία, ο νεαρός Αμερικανός προσέφερε 24.000 δολάρια που είχε στον λογαριασμό του στην φιλανθρωπική οργάνωση OXFAM και εγκατέλειψε την εγκόσμια ζωή, επιλέγοντας να διάγει πλέον πλάνητα βίο. Ταξίδεψε στην Καλιφόρνια, την Αριζόνα και τη Νότια Ντακότα, εργαζόμενος περιστασιακά κυρίως ως εργάτης αγροτικών εργασιών. Συστηνόταν ως Αλεξάντερ Σούπερτραμπ (ο τέλειος πλάνης) ενώ στην Αλάσκα έφτασε τον Απρίλιο του 1992 και αφού περιπλανήθηκε στην άγρια, αφιλόξενη και χιονισμένη φύση του βόρειου τμήματος του όρους Ντενάλι έπεσε πάνω σε ένα παλιό λεωφορείο κατασκευής του 1946 που είχαν εγκαταλείψει στην περιοχή πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια κάποιοι εργάτες.
Επειτα από τέσσερις μήνες μια ομάδα κυνηγών εντόπισε τον Κρίστοφερ Μακάντλες νεκρό (και σε προχωρημένη αποσύνθεση) εντός του «Μαγικού Λεωφορείου», όπως το είχε ονομάσει ο ίδιος. Πέθανε από ασιτία ενώ σύμφωνα με όλα όσα σημείωσε στο ημερολόγιό του έζησε εκεί, εντός του λεωφορείου, επί 113 ημέρες, έχοντας αποκλειστεί στην περιοχή λόγω των φουσκωμένων νερών του ποταμού Τεκλανίκα κατά τους θερινούς μήνες. Η ιστορία του Κρίστοφερ Μακάντλες έγινε ευρέως γνωστή χάρη στο «Into the Wild», το βιβλίο που έγραψε το 1996 ο συγγραφέας Τζον Κρακάουερ και μετέφερε το 2007 στη μεγάλη οθόνη ο Σον Πεν εκτελώντας χρέη σεναριογράφου, σκηνοθέτη και παραγωγού. Τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία συνέβαλαν στο να αποκτήσει ο νεαρός πλάνης της Αμερικής φανατικούς θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο, με πάρα πολλούς από αυτούς να επιθυμούν να ακολουθήσουν τα βήματα του, φτάνοντας μέχρι το «Magic Bus», έστω για να βγουν μια selfie (αν όχι για να τον μιμηθούν) στην ίδια στάση στην οποία απαθανάτισε τον εαυτό του ο Κρίστοφερ Μακάντλες πριν πεθάνει.
Για τους θαυμαστές του υπήρξε ένας άνθρωπος που επέλεξε να εγκαταλείψει τη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία ούτως ώστε να ζήσει όσο το δυνατόν περισσότερο ελεύθερος. Για τους πολίτες της Αλάσκας, ωστόσο, υπήρξε ένας αφελής, αν όχι ανόητος, και αδαής νεαρός ο οποίος έχασε τη ζωή του επειδή δεν σεβάστηκε την άγρια φύση της περιοχής εντός της οποίας αποφάσισε να περιπλανηθεί όντας εντελώς απροετοίμαστος και με ελάχιστες προμήθειες, πληρώνοντας το τελικά πολύ ακριβά.
