Γιατί ο Πάπας Λέων είναι ήττα για τη Ρώμη - Όλο το παρασκήνιο της εκλογής του

Γιατί ο Πάπας Λέων είναι ήττα για τη Ρώμη – Όλο το παρασκήνιο της εκλογής του

Ο επικρατέστερος για νέο πάπα, σύμφωνα με τα στοιχήματα, για να έρθει πρώτος στις προτιμήσεις των Καρδιναλίων ήταν ο 70χρονος Ιταλός στην καταγωγή και υπουργός Εσωτερικών του Βατικανού, Πιέτρο Παρολίν με απόδοση 3,25. Αυτός άλλωστε ήταν και η επιλογή του Λέοντα. Ήταν ο υποψήφιος «που εισέρχεται ως Πάπας» και διακινδυνεύει, όπως στην πραγματικότητα συνέβη, «να εξέλθει ως καρδινάλιος».

Σύμφωνα με την Corriere della Sera μέχρι χθες το μεσημέρι ο Παρολίν φερόταν να είχε συγκεντρώσει 49 ψήφους έναντι 38 του Πρεβόστ, αλλά το απόγευμα, όπως και το 2013, οι ψήφοι μετακινήθηκαν προς τον Αμερικανό, υπερβαίνοντας τις 89.

Για τη Repubblica ο νέος Πάπας σίγουρα συγκέντρωσε διακομματικές προτιμήσεις τόσο ιδεολογικά όσο και γεωγραφικά. Στο Κονκλάβιο ήταν ο λιγότερο Αμερικανός από τους Αμερικανούς, αφού έζησε για 20 χρόνια στο Περού. Πιθανώς, όπως αναφέρει η εφημερίδα, τον υποστήριξε ο καρδινάλιος Μπλέιζ Κούπιτς του Σικάγο, ηγέτης των οπαδών του Φραγκίσκου και των αντι-Τραμπικών στην επισκοπική περιφέρεια των ΗΠΑ, όπως και άλλοι επώνυμοι καρδινάλιοι που είχε διορίσει ο εκλιπών Πάπας.

Ο Πρεβόστ συγκέντρωσε επίσης αρκετές ψήφους από τη Λατινική Αμερική – όπως ο αρχιεπίσκοπος της πρωτεύουσας του Περού, Γκουστάβιο Καστίγκιο Ματασόλιο – και πιθανώς και από βαρύγδουπα ευρωπαϊκά ονόματα.

«Ψήφοι που του έδωσαν εκείνοι που υποστήριζαν τον Παρολίν; Ψήφοι από εκείνους που προσέβλεπαν σε έναν καρδινάλιο πιο αποφασιστικό για μεταρρυθμίσεις και από τον Πάπα Φραγκίσκο; Πιθανώς, αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η επιμονή του συντηρητικού στρατοπέδου για μια αναστροφή της πορείας του Μπεργκόλιο, κατέληξε τελικά να κάψει τις ελπίδες τους», αναφέρεται στην ιταλική εφημερίδα.

Εσωτερικές πηγές μιλούν για ένα Κονκλάβιο που ξεκίνησε με την καταμέτρηση των ψήφων, η οποία έδειξε σημαντικό αριθμό προτιμήσεων για τον Παρολίν , αλλά όχι αρκετές για να επιτευχθεί μια δυνατή συναίνεση, ικανή να αντιμετωπίσει με συμπαγή τρόπο τις διαιρέσεις εκτός και εντός της Εκκλησίας. Δεν θα μπορούσε να τελειώσει έτσι. Ο πρώτος που δεν το ήθελε ήταν ο ίδιος ο Παρόλιν.

Έτσι, χθες, μέσα στα τείχη των Λεόντων, υπήρχαν εκείνοι που ψιθύριζαν για το γενναιόδωρο βήμα του πίσω με τις προτιμήσεις του να κατευθύνονται υπέρ του ανερχόμενου υποψηφίου, Πρέβοστ . Και υπήρχαν μάλιστα και εκείνοι που εικάζουν ότι το βήμα πίσω του Παρολίν ήταν η αιτία της μεγάλης καθυστέρησης με την οποία εμφανίστηκε ο μαύρος καπνός την πρώτη ημέρα. Οι ανακατασκευές ήταν δύσκολο να επαληθευτούν λόγω της μυστικότητας που επιβλήθηκε στους Καρδινάλιους, υπό την ποινή του αφορισμού.

Αυτό που είναι βέβαιο, ωστόσο, είναι ότι ο Πρέβοστ, ιεραπόστολος για είκοσι χρόνια στο Περού , όπου ίδρυσε επίσης μια ενορία, συναντήθηκε με τον Πάπα Φραγκίσκο κατά τη διάρκεια ενός από τα ταξίδια του και αμέσως διορίστηκε καρδινάλιος και πρόεδρος της Παπικής Επιτροπής για τη Λατινική Αμερική, μπόρεσε να επωφεληθεί από την υπόγεια σύγκρουση που σε αυτό το Κονκλάβιο χώρισε τους καρδινάλιους της Βόρειας Αμερικής από εκείνους των χωρών της Νότιας Αμερικής .

Αλλά τον βοήθησε επίσης, και όχι λίγο, η ηχώ της στάσης του κατά της επιλογής του Ντόναλντ Τραμπ να ακυρώσει πάνω από το 90% της διεθνούς βοήθειας που διαχειριζόταν η USAid : μια απόφαση που ορίστηκε ως «εγκληματική επιλογή».

Οι γαλλόφωνοι Αφρικανοί καρδινάλιοι τον έβλεπαν επίσης με συμπάθεια, ως γιο γονέων που μετανάστευσαν από τη Γαλλία : του Λουδοβίκου Μάριου Πρεβόστ, ιταλογαλλικής καταγωγής, και της Μίλντρεντ Μαρτίνεθ, ισπανικής καταγωγής.

Και ολόκληρη η πτέρυγα των καρδιναλίων που ήταν πιο προσεκτική στην παράδοση σίγουρα τον έβλεπε με μεγαλύτερη καλοσύνη από ό,τι την υπόθεση ενός ξένου, ίσως μεταξύ των τελευταίων που διορίστηκαν, στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της γης, από τον Πάπα Μπεργκόλιο.

Επίσης εκτίμησαν τις σπουδαίες διαμεσολαβητικές ικανότητες του Πρέβοστ, οι οποίες αναδείχθηκαν στην τελευταία σύνοδο, όπου κατάφερε να φέρει τους συντηρητικούς επισκόπους σε συμφωνία με τους φιλο-ανοιχτούς Γερμανούς επισκόπους, οι οποίοι ζητούσαν, για παράδειγμα, τις διακονικές, αν όχι πρεσβυτερικές, χειροτονίες γυναικών.

Χαρακτηριστικά που οδήγησαν τον καρδινάλιο, ο οποίος αποφοίτησε από τα μαθηματικά, τη θεολογία και το ποινικό δίκαιο , να αναγνωριστεί όχι ως απλός ακόλουθος του Πάπα Φραγκίσκου, αλλά ως άνθρωπος ικανός να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που δεν είχε τη δύναμη να ολοκληρώσει. Αλλά χωρίς δάκρυα.

Και το όνομα που επιλέχθηκε για την αρχιερατεία του το έχει ήδη καταδείξει αυτό. Ο Πρέβοστ θα είναι ο διάδοχος του Αγίου Λέοντα του Μεγάλου , ο οποίος υπερασπίστηκε την καθολική ορθοδοξία και αντιμετώπισε τον Αττίλα πείθοντάς τον να μην εισβάλει στη Ρώμη.

Αλλά πάνω απ’ όλα, θα ακολουθήσει τα βήματα του Λέοντα ΙΓ’, του Πάπα της εγκυκλίου Rerum Novarum, η οποία ασχολήθηκε με το κοινωνικό ζήτημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων και οδήγησε στην κοινωνική διδασκαλία της Εκκλησίας , η οποία εδραιώθηκε από τη Δεύτερη Βατικανή Σύνοδο και εικονοποιήθηκε από την περίφημη φράση του Παύλου ΣΤ’, «φυλαχτείτε από την οργή των φτωχών», η οποία απευθυνόταν επίσης στις εκκλησιαστικές ιεραρχίες.

Αλλά υπάρχουν περισσότερα. Ο Λέων ΙΒ΄ ήταν επίσης ο Πάπας που έδειξε μεγάλο ανοιχτό πνεύμα και ενδιαφέρον για τους λαούς του εξωτερικού.

Αγά Χαν Ε’: Η ιστορία του ιμάμη των Ισμαηλιτών με την αμύθητη περιουσία

Αγά Χαν Ε’: Η ιστορία του ιμάμη των Ισμαηλιτών με την αμύθητη περιουσία

Όταν η κοσμική εξουσία μπερδεύεται με την πνευματική, το αποτέλεσμα είναι τεράστια δύναμη. Οικονομική, και όχι μόνο.

Αυτήν απολαμβάνει ο Αγά Χαν Ε’, ο νέος ηγέτης των Ισμαηλιτών, που ανέλαβε τα καθήκοντά του πριν από περίπου δύο μήνες, μετά τον θάνατο του πατέρα του Αγά Χαν Δ’ στις 4 Φεβρουαρίου.

Ο Αγά Χαν Ε΄, ή Πρίγκιπας Ραχίμ Αλ-Χουσεΐνι, ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του ως 50ός Ιμάμης των Νιζαρί Ισμαηλιτών μία εβδομάδα αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου.

Κι από τότε είναι επικεφαλής σχεδόν 15 εκατομμυρίων ανθρώπων, που τον θεωρούν όχι μόνο θρησκευτικό τους ηγέτη, αλλά και πνευματικό καθοδηγητή και πηγή θεϊκής σοφίας.

Γι’ αυτούς, ο εκάστοτε Αγά Χαν είναι ο άμεσος απόγονος του προφήτη Μωάμεθ μέσω της κόρης του Φατιμά και του γαμπρού του Αλί.

Η ισχυρή σέχτα του σιιτικού Ισλάμ

Οι Ισμαηλίτες υπάρχουν για περισσότερους από 13 αιώνες. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα οι επικεφαλής αυτής της ισλαμικής αίρεσης έχουν συγκεντρώσει τεράστιες περιουσίες. Η διαφορά τους από άλλα θρησκευτικά δόγματα και πρόσωπα με μεγάλη απήχηση είναι ότι δεν ενδιαφέρονται μόνο για τη δική τους καλή ζωή, αλλά προσφέρουν τεράστια ποσά για την υγεία, την παιδεία, την αγροτική και την αστική ανάπτυξη, καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά.

Οι Ισμαηλίτες είναι μια σέχτα του σιιτικού Ισλάμ, με ρίζες που φτάνουν πίσω στον 8ο αιώνα. Ανήκουν στο κλάδο των Σιιτών Μουσουλμάνων, αλλά διαφέρουν από τους Δωδεκατιστές (που αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα Σιιτών, π.χ. στο Ιράν), κυρίως ως προς το ποιόν αποδέχονται ως νόμιμο διάδοχο του Ιμάμη Τζαφάρ αλ-Σαντίκ.

Οι Ισμαηλίτες ακολούθησαν τον γιο του, Ισμαήλ, ενώ οι υπόλοιποι Σιίτες (οι Δωδεκατιστές) αναγνώρισαν ως διάδοχο έναν άλλο γιο, τον Μούσα αλ-Καζίμ. Αυτή η διαφωνία οδήγησε στο σχίσμα και στη δημιουργία της Ισμαηλίτικης παράδοσης.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 15 εκατομμύρια Ισμαηλίτες παγκοσμίως. Κοινότητες υπάρχουν στην Ινδία και το Πακιστάν, αλλά και στην Κεντρική Ασία και το Αφγανιστάν, στην Ανατολική και Κεντρική Αφρική, καθώς και στη Μέση Ανατολή (Συρία και Ιράν). Υπάρχουν και κάποιες διάσπαρτες κοινότητες στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, κυρίως λόγω της διασποράς, οι οποίες μόνο απομονωμένες δεν είναι.

Άλλωστε και ο ίδιος ο Αγά Χαν Ε’ γεννήθηκε στην Ελβετία, στη Γενεύη, ο πατέρας του απεβίωσε στη Λισαβώνα της Πορτογαλίας και η τελετή με την οποία αναγνωρίστηκε ιμάμης των Ισμαηλιτών έγινε στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ.

Ποιος είναι ο νέος Αγά Χαν

O Πρίγκιπας Ραχίμ Αλ-Χουσεΐνι αποφοίτησε από το Phillips Academy Andover στη Μασαχουσέτη και από το Πανεπιστήμιο Brown με πτυχίο Συγκριτικής Λογοτεχνίας το 1995. Το 2006 ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Σχολή IESE του Πανεπιστημίου Navarra στη Βαρκελώνη.

Το 2013, ο Πρίγκιπας παντρεύτηκε την Κέντρα Ιρίν Σπίερς και απέκτησαν δύο γιους: τον Πρίγκιπα Ιρφάν -γεννημένο το 2015- και τον Πρίγκιπα Σινάν -γεννημένο το 2017. Το ζευγάρι χώρισε το 2022. Ο Αγά Χαν Ε΄ έχει ενεργό ρόλο στη διακυβέρνηση του Δικτύου Ανάπτυξης Αγά Χαν (AKDN), το οποίο δραστηριοποιείται σε πάνω από 30 χώρες με ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.

Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Αγά Χαν Ε΄ δεσμεύτηκε να συνεχίσει το έργο του προκατόχου του, εστιάζοντας σε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την ενίσχυση των εκπαιδευτικών υποδομών και την προώθηση της οικονομικής ενδυνάμωσης.

Παρά την, για πολλούς αιώνες, ύπαρξη της ισλαμικής αίρεσης, ο τίτλος Αγά Χαν είναι σχετικά καινούργιος και αποδόθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα κυρίως από τους Βρετανούς. Κατά τα τελευταία στάδια του Πρώτου Αγγλο-Αφγανικού Πολέμου (1841–1842), ο Χασάν Αλί Σαχ, ο πρώτος που ονομάστηκε Αγά Χαν, παρείχε στρατιωτική υποστήριξη στους Βρετανούς. Το αποικιοκρατικό καθεστώς της Βρετανικής Ινδίας τον αναγνώρισε με τον τίτλο του “Πρίγκιπα”.

Η χορήγηση τίτλων ευγενείας από τους Βρετανούς σε τοπικούς άρχοντες και μεγαλογαιοκτήμονες που στήριζαν την αυτοκρατορική πολιτική δεν ήταν ασυνήθιστη πρακτική. Ωστόσο, η περίπτωση του Αγά Χαν θεωρείται μοναδική, καθώς παρότι η στρατιωτική του βοήθεια βασίστηκε στην επιρροή του στους τοπικούς φυλάρχους, η ευγενής του καταγωγή αντλούσε κύρος από τη θρησκευτική του ιδιότητα ως ηγέτη ενός ολόκληρου δόγματος του Ισλάμ. Έτσι, λοιπόν, ο Αγά Χαν είναι πρίγκιπας μεν, αλλά δεν έχει πριγκιπάτο, δηλαδή δικό του έδαφος για να διοικεί.

Το 1866, ο Αγά Χαν κατάφερε σημαντική νομική νίκη στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βομβάης, στην υπόθεση που έμεινε γνωστή ως «Η Υπόθεση του Αγά Χαν, εξασφαλίζοντας την επίσημη αναγνώρισή του από τη βρετανική κυβέρνηση ως ηγέτης. Η απόφαση αυτή επικύρωνε την ιδιότητά του ως κληρονομικού Ιμάμη των Ισμαηλιτών.
Το 1887, ο τίτλος «Αγά Χαν» έλαβε επίσημη αναγνώριση από τη Βρετανική Κυβέρνηση. Η ιδιαιτερότητα της έλλειψης εδάφους, βέβαια, αντισταθμίζεται από την τεράστια περιουσία που έχει συγκεντρώσει η οικογένεια του Αγά Χαν στα χρόνια της ύπαρξής της. Η προσωπική περιουσία είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί, ωστόσο πηγές όπως το Vanity Fair και το Mac Issues την εκτιμούν πάνω από 13 δις δολάρια. Αυτά προέκυψαν από στρατηγικές επενδύσεις και επιχειρηματικές δραστηριότητες σε διάφορους τομείς.
Το AKFED είναι ο επιχειρηματικός βραχίονας του Αγά Χαν, ο οποίος διαχειρίζεται πάνω από 90 εταιρείες σε τομείς όπως τηλεπικοινωνίες, αεροπορία, τραπεζικές υπηρεσίες, τουρισμός, βιομηχανία και ασφάλειες. Αυτές οι επιχειρήσεις απασχολούν περισσότερους από 47.000 ανθρώπους και έχουν παρουσία σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης. ​ Μέσω του AKFED, ο Αγά Χαν έχει σημαντικό ποσοστό στη Nation Media Group, τον μεγαλύτερο ανεξάρτητο όμιλο ΜΜΕ στην Ανατολική Αφρική. Επιπλέον, είχε επενδύσει στην ασφαλιστική εταιρεία Jubilee Holdings, με ποσοστό 37,98%.
Ο Αγά Χαν Δ΄, ο πατέρας του τωρινού ιμάμη, ήταν γνωστός για την εκτροφή και την ιδιοκτησία αλόγων ιπποδρομιών υψηλής ποιότητας. Υπάρχουν φάρμες εκτροφής στη Γαλλία, την Ιρλανδία και άλλες χώρες, και τα άλογά του συμμετείχαν σε σημαντικούς αγώνες, όπως το Prix de Diane και το Arc de Triomphe. Υπάρχουν πολυτελή ακίνητα σε διάφορες χώρες, όπως το Εγκλμόν στη Γαλλία και το Νησί Μπελ στις Μπαχάμες. Επίσης, στην ιδιοκτησία του περιλαμβάνονται και πολυτελέστατα σκάφη, όπως το Alamshar, αξίας 100 εκατομμυρίων λιρών, το οποίο είχε ονομαστεί έτσι προς τιμήν του διάσημου αλόγου του.
Η σκοτεινή ιστορία πίσω από την Porsche – Γιατί μπήκε στη φυλακή ο μηχανικός του αιώνα

Η σκοτεινή ιστορία πίσω από την Porsche – Γιατί μπήκε στη φυλακή ο μηχανικός του αιώνα

Στις 25 Απριλίου 1931 ο Ferdinand Porsche ίδρυσε την εταιρεία αυτοκινήτων του στη Στουτγάρδη.

Με τη χρηματοδότηση των συνιδρυτών Anton Piëch και Adolf Rosenberger, η «Dr. Ing. h.c. F. Porsche GmbH, Konstruktionen und Beratung für Motoren und Fahrzeuge» πέρασε τις επόμενες δύο δεκαετίες σχεδιάζοντας αυτοκίνητα για άλλες εταιρείες (καθώς και για τον Χίτλερ).

Το πρώτο αυτοκίνητο του brand Porsche δεν κυκλοφόρησε παρά το 1948.

Ο Ferdinand Porsche γεννήθηκε το 1875 στην σημερινή Τσεχία. Ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά του Anton και της Anna Porsche.

Ο πατέρας του ήταν υδραυλικός και μεγαλώνοντας του έμαθε τη δουλειά, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα αναλάμβανε την οικογενειακή επιχείρηση, έπειτα και από τον θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού του.

Όμως, κόντρα στις επιθυμίες του πατέρα του, ο Posche τράβηξε τον δικό του δρόμο. Έστησε ένα εργαστήρι όπου έκανε πειράματα με τον ηλεκτρισμό και αφότου τελείωσε το σχολείο και τη μαθητεία του στα υδραυλικά, έπιασε δουλειά για την εταιρεία ηλεκτρισμού Bela Egger & Co. στη Βιέννη.

Οι ικανότητές του έφτασαν σε τέτοιο επίπεδο, ώστε το σπίτι του ήταν το πρώτο στην περιοχή που είχε ηλεκτρικά φώτα και κουδούνια. Αυτό το ταλέντο και το υπόβαθρό του στον ηλεκτρισμό θα γινόταν η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν οι περισσότερες από τις καινοτομίες που χαρακτήρισαν την καριέρα του.

Το πρώτο αυτοκίνητο που δημιούργησε ήταν ένα υβριδικό όχημα, ηλεκτρικό και βενζίνης, το οποίο ήταν γνωστό ως Lohner-Porsche Mixte και παρουσιάστηκε το 1898. Ως το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής που συνδύαζε αυτές τις δύο πηγές ενέργειας, κατασκευάστηκε από το 1900 έως το 1905.

Το 1902, ο Porsche μπήκε στον στρατό και όταν τελείωσε τη θητεία του, πέρασε 25 χρόνια δουλεύοντας για τη βιομηχανία των αυτοκινήτων, στην Αυστρία και τη Γερμανία.

Στο διάστημα αυτό, συνεργάστηκε με τις εταιρείες Austro-Daimler, Mercedes-Benz και Auto-Union. Σχεδίασε το τελευταίο αυτοκίνητό του για την Mercedes το 1927.

Ίδρυσε τη δική του εταιρεία το 1931, όταν ήταν 55 ετών, για να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε αυτοκινητοβιομηχανίες σε θέματα ντιζάιν και μηχανικής. Η εταιρεία αυτή δεν έφτιαξε αυτοκίνητα υπό το brand Porsche.

Όταν στο Berlin Auto Show του 1933, ο φρέσκος ακόμα στην εξουσία Χίτλερ ανακοίνωσε τα σχέδιά του για να βάλει τη Γερμανία σε ρόδες, ο Porsche έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτά. Το πρώτο σκέλος του σχεδίου ήταν η δημιουργία ενός αυτοκινήτου του λαού και το δεύτερο ήταν η ανάπτυξη ενός προγράμματος αγώνων, με κρατική επιχορήγηση.

Τον Ιούνιο του 1934, ο Porsche κέρδισε το συμβόλαιο για την κατασκευή του αυτοκινήτου του λαού, με το οποίο άνοιγε ο δρόμος για τη δημιουργία του θρυλικού Beetle της Volkswagen.
Η σκοτεινή ιστορία πίσω από την Porsche – Γιατί μπήκε στη φυλακή ο μηχανικός του αιώνα-2
Ο Ferdinand Porsche με το πρωτότυπο Volkswagen της σειράς W30, το 1937 (φωτ.: Porsche AG)

Ο Porsche συμμετείχε και στο δεύτερο σκέλος του σχεδίου του Χίτλερ, ως σύμβουλος της Mercedes και της Auto Union για την κατασκευή αγωνιστικών αυτοκινήτων, που στόχο είχαν να προωθήσουν τη Γερμανία σαν μια υπερδύναμη της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Porsche σχεδίασε τανκ και άλλα οχήματα για τον γερμανικό στρατό. Έπειτα από την παράδοση της Γερμανίας, συνελήφθη για εγκλήματα πολέμου και κρατήθηκε στη φυλακή για 22 μήνες.

Λέγεται ότι ο γιος του, Ferry Porsche, μπόρεσε να αγοράσει την ελευθερία του. Πάντως, τελικά αθωώθηκε για τις κατηγορίες που του είχαν απαγγείλει οι Γάλλοι.

Όσο εκείνος παρέμενε στη φυλακή, ο γιος του άρχισε να δουλεύει πάνω στο 356/1, το πρώτο αυτοκίνητο που πήρε το όνομα Porsche.

Και το 1948, ο Ferdinand μαζί με τον γιο του, Ferry, ίδρυσαν την Porsche AG, την αυτοκινητοβιομηχανία που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα.

Η σκοτεινή ιστορία πίσω από την Porsche – Γιατί μπήκε στη φυλακή ο μηχανικός του αιώνα-3
Το εργοστάσιο πρωτοτύπων της Porsche το 1947 (φωτ.: Porsche AG)

Το 356 μπήκε σε παραγωγή το 1948 και παρότι τη χρονιά εκείνη βγήκαν από το εργοστάσιο μόλις 50 τέτοια αυτοκίνητα, έως το 1956, θα κατασκευάζονταν περισσότερα από 7.000.

Όταν πια η Porsche 911 αντικατέστησε το 356, το 1965, η παραγωγή του είχε φτάσει τις 76.000  μονάδες. Περίπου τα μισά από αυτά τα αυτοκίνητα επιβιώνουν μέχρι και σήμερα.

Ο Ferdinand Porsche πέθανε σε ηλικία 75 ετών, το 1951, στη Στουτγάρδη. Σήμερα, η Porsche ανήκει στην Volkswagen.

To 1999, τo Global Automotive Elections Foundation έδωσε στον Ferdinand Porsche τον τίτλο του «μηχανικού του αιώνα».

Ο Πάπας Φραγκίσκος έφυγε κι αφήνει τεράστιο κενό – Ποιος θα είναι ο επόμενος;

Ο Πάπας Φραγκίσκος έφυγε κι αφήνει τεράστιο κενό – Ποιος θα είναι ο επόμενος;

Ο κόσμος θρηνεί για το κενό που αφήνει πίσω του ο Πάπας Φραγκίσκος, ο πρώτος Λατινοαμερικανός Ποντίφικας και ένας από τους πιο εμβληματικούς ηγέτες της Καθολικής Εκκλησίας στον 21ο αιώνα. Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, όπως ήταν το λαϊκό του όνομα, ανέλαβε τον παπικό θρόνο το 2013 και καθοδήγησε την Εκκλησία με ένα μείγμα ταπεινότητας, κοινωνικής ευαισθησίας και σταθερής πίστης στις παπικές αξίες.

Γεννημένος στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, ο Φραγκίσκος υπήρξε ο πρώτος Ιησουίτης Πάπας και ο πρώτος που έλαβε το όνομά του από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, συμβολίζοντας την προσήλωσή του στη φτώχεια και την οικολογική δικαιοσύνη. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παποσύνης του, δεν σταμάτησε να προωθεί τον διάλογο με τον σύγχρονο κόσμο, να υπερασπίζεται τους φτωχούς και τους πρόσφυγες και να καλεί την Εκκλησία σε μια πιο ανοιχτή, λιγότερο αυστηρή στάση απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα όπως η ομοφυλοφιλία, το διαζύγιο και η άμβλωση.

Ο Πάπας Φραγκίσκος δεν δίστασε να συγκρουστεί με παραδοσιακές δομές εντός του Βατικανού και να δώσει χώρο σε νέες φωνές, προωθώντας την ενδοεκκλησιαστική μεταρρύθμιση. Η παρακαταθήκη του είναι ισχυρή: μια Εκκλησία που καλείται πλέον να συνεχίσει στον δρόμο της συμπερίληψης, της διαφάνειας και της παγκόσμιας ευθύνης.

Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή του Πάσχα, λίγες μόνο ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στη Casa Santa Marta. Η ειρηνική του αναχώρηση συνοδεύτηκε από παγκόσμια συγκίνηση και προσευχές εκατομμυρίων πιστών.

Ο επόμενος Πάπας δεν θα κληθεί μόνο να συνεχίσει το έργο του Φραγκίσκου, αλλά και να ηγηθεί της Εκκλησίας σε μια εποχή βαθιών γεωπολιτικών, κοινωνικών και θεολογικών προκλήσεων.

Ο Πάπας Φραγκίσκος

Πάπας Φραγκίσκος: Οι επικρατέστεροι διάδοχοι και το νέο Κονκλάβιο

Καθώς το Βατικανό προετοιμάζεται για το νέο Κονκλάβιο, ο κατάλογος των υποψηφίων για τη διαδοχή του Πάπα Φραγκίσκου περιλαμβάνει οκτώ εξέχουσες προσωπικότητες. Κάθε ένας από αυτούς αντιπροσωπεύει μια διαφορετική γεωγραφική, θεολογική ή ποιμαντική κατεύθυνση, σε μια στιγμή όπου η Εκκλησία αναζητά τη μελλοντική της ταυτότητα.

Πιέτρο Παρολίν (Ιταλία) – Υπήρξε στενός συνεργάτης του Πάπα Φραγκίσκου και Υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού. Αντιπροσωπεύει τη «συνέχεια», με μετριοπαθή και διπλωματικό προφίλ. Η δημοφιλία του ωστόσο έχει πληγεί από τη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε με την Κίνα το 2018. Η ιστορική αυτή συμφωνία έδωσε στον Πάπα τον τελικό λόγο για τον διορισμό επισκόπων στην Κίνα, αλλά θεωρήθηκε από πολλούς ως υπερβολικά υποχωρητική προς το Κομμουνιστικό Κόμμα, προκαλώντας επικρίσεις τόσο από παραδοσιακούς όσο και από υποστηρικτές της υπόγειας Εκκλησίας.

Λουίς Αντόνιο Τάγκλε (Φιλιππίνες) – Από τους πιο προοδευτικούς καρδιναλίους, με υψηλό κύρος στην Ασία. Αντιπροσωπεύει μια Εκκλησία που αγκαλιάζει τη συμπερίληψη και τη συγχώρεση, ειδικά απέναντι σε διαζευγμένους και ομοφυλόφιλους πιστούς. Η εκλογή του θα σηματοδοτούσε ιστορική στροφή προς την Ασία.

Ματέο Ζούπι (Ιταλία) – Αρχιεπίσκοπος της Μπολόνια και απεσταλμένος ειρήνης στην Ουκρανία. Με κοινωνική ευαισθησία και διάθεση προσέγγισης με τις νεότερες γενιές, φέρει την αύρα μιας Εκκλησίας που παραμένει ενεργή στον σύγχρονο κόσμο.

Πίτερ Τούρκσον (Γκάνα) – Με διεθνή εμπειρία και ισορροπημένη στάση σε κοινωνικά ζητήματα, θα μπορούσε να γίνει ο πρώτος μαύρος Πάπας. Η ανάδειξή του θα εξέπεμπε ένα ισχυρό μήνυμα παγκοσμιότητας και ισότητας.

Ρόμπερτ Σαρά (Γουινέα) – Παλαίμαχος ιεράρχης με αυστηρές συντηρητικές θέσεις. Παρά τη φήμη του και το εκκλησιαστικό του κύρος, η ηλικία του (80 ετών) περιορίζει τις πιθανότητες εκλογής του.

Χοσέ Τολεντίνο (Πορτογαλία) – Νεότερος και θεωρούμενος ως «διανοούμενος της Εκκλησίας». Η προσέγγισή του στον σύγχρονο πολιτισμό μέσω των τεχνών αποτελεί σημείο αναφοράς για μια Εκκλησία που επιδιώκει ανανέωση.

Πέτερ Έρντο (Ουγγαρία) – Εκπρόσωπος της Ανατολικής Ευρώπης, με αυστηρές θέσεις σε θέματα όπως η Θεία Κοινωνία για διαζευγμένους. Θα συνέχιζε τη γραμμή παραδοσιακής θεολογικής αυστηρότητας.

Μάριο Γκρεκ (Μάλτα) – Προωθεί την ανάγκη για «νέα γλώσσα» σε θέματα φύλου και οικογένειας, χωρίς να απομακρύνεται από την παράδοση. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως συμβιβαστική επιλογή αν υπάρξει αδιέξοδο στο Κονκλάβιο.

Το νέο Κονκλάβιο θα πρέπει να σταθμίσει όχι μόνο θεολογικές και ποιμαντικές προτεραιότητες, αλλά και τις γεωπολιτικές ισορροπίες μιας Εκκλησίας που καλείται να απαντήσει στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης, της τεχνολογικής εποχής και της πολιτισμικής πολυπλοκότητας.

Η σκιά του Φραγκίσκου θα είναι παρούσα – όχι ως βάρος, αλλά ως φλόγα που εμπνέει τον επόμενο Πάπα να συνεχίσει τον δύσκολο αλλά αναγκαίο δρόμο της ανανέωσης.

Χένρι Ρόμπινσον Λους: Ο «ιεραπόστολος» από την Κίνα που άλλαξε τον Τύπο και τις ΗΠΑ

Χένρι Ρόμπινσον Λους: Ο «ιεραπόστολος» από την Κίνα που άλλαξε τον Τύπο και τις ΗΠΑ

Ψηλός, με ανοιχτόχρωμα γαλάζια μάτια και γκριζαρισμένα μαλλιά, καπνίζει ασταμάτητα και εργάζεται «αχόρταγα». Στην αρχή της τέταρτης δεκαετίας της ζωής του είναι ο πιο ισχυρός και καινοτόμος διαμορφωτής της κοινής γνώμης.

Ο λόγος για τον Χένρι Ρόμπινσον Λους, που γεννιέται σαν σήμερα στις 4 Απριλίου 1898 στην Τενγκτσόου της Κίνας, σε μια οικογένεια ιεραποστόλων.

Δύο χρόνια αργότερα στην Εξέγερση των Μπόξερ η οικογένειά του μπαίνει στο στόχαστρο των εθνικιστών που θέλουν να εξοντώσουν κάθε ξένη και ιδιαίτερα ευρωπαϊκή, ιμπεριαλιστική επιρροή στην Κίνα.

Πέφτουν στα χέρια των εξεγερμένων και φτάνουν πολύ κοντά στην εκτέλεση. Αλλά από ένα τυχαίο γεγονός γλιτώνουν. Ο ίδιος θα πει αργότερα ότι ξεγέλασε τον θάνατο.

Αν και η εξέγερση πνίγεται στο αίμα, η οικογένειά του αποφασίζει να παραμείνει στην Κίνα για χρόνια. Ο Λους μεγαλώνει σε έναν κόσμο όπου η σύγκρουση πολιτισμών είναι καθημερινότητα και η προσαρμοστικότητα αναγκαία αρετή.

Αλλάζοντας κόσμους

Σε ηλικία 14 ετών αφήνει την Κίνα και μπαίνει με υποτροφία στο Hotchkiss School στο Κονέκτικατ. Βρίσκεται πια σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο είχε μεγαλώσει. Νέοι ορίζοντες, νέες ιδέες, νέες ευκαιρίες ανοίγονται μπροστά του.

Στο Λύκειο γνωρίζει τον Μπράιτον Χάντεν, έναν ανταγωνιστή και μετέπειτα συνεργάτη του. Οι δυο τους διασταυρώνουν τις πένες τους ως εκδότες ανταγωνιστικών σχολικών εντύπων, μια αντιπαλότητα που συνεχίζεται και στο Γέιλ.

Η γέννηση του Time

Το 1922, ο Λους και ο Χάντεν αφήνουν τις δουλειές τους στην εφημερίδα Baltimore News και ρίχνουν μια τολμηρή ζαριά: ιδρύουν ένα εβδομαδιαίο περιοδικό ειδήσεων. Με 86.000 δολάρια από 72 επενδυτές, γεννιέται το Time. Το όραμά τους είναι σαφές: να οργανώσουν, να συνοψίσουν και να απλοποιήσουν τα γεγονότα της εβδομάδας για «τις αγράμματες ανώτερες τάξεις, τον πολυάσχολο επιχειρηματία, τη κουρασμένη ντεμπιτάντ».

Ο Χάντεν είναι αυτός που καθορίζει το μοναδικό ύφος του Time: φράσεις ρέουσες, νεολογισμοί, καυστικές περιγραφές, παραπολιτικά σχόλια και ένας λεκτικός ρυθμός που κάνει το κείμενο να μοιάζει με χορευτική φιγούρα. Ο Λους, πιο απόμακρος, προτιμά να καταπιάνεται με τις μεγάλες ιδέες.

«Έχω τη φήμη πως δεν ενδιαφέρομαι αρκετά για τους ανθρώπους» παραδέχεται αργότερα. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του Χάντεν το 1929, μένει μόνος στο τιμόνι και προχωρά στην ίδρυση του Fortune (1930) και του Life (1936), επεκτείνοντας την αυτοκρατορία του Time Inc.

Εκδότης και…ιεραπόστολος

Ο Λους δεν είναι απλώς εκδότης. Είναι ένας ιεραπόστολος της αμερικανικής νοοτροπίας και των αξιών της ελεύθερης αγοράς. Οι επικριτές του τον κατηγορούν για προκατάληψη, αλλά η απάντησή του είναι αφοπλιστικά ειλικρινής: «Είμαι Προτεστάντης, Ρεπουμπλικάνος και υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς, πράγμα που σημαίνει πως έχω προκατάληψη υπέρ του Θεού, του Αϊζενχάουερ και των μετόχων του Time Inc. Κι αν κάποιος δεν το έχει καταλάβει ακόμη, τότε γιατί στο διάολο συνεχίζει να πληρώνει 35 σεντς για το περιοδικό;».

Το μανιφέστο

Το 1941, στο Life, δημοσιεύει το μανιφέστο του «Ο Αμερικανικός Αιώνας», καλώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν τον ρόλο του «καλού Σαμαρείτη» του κόσμου.

Βλέπει την πατρίδα του ως παγκόσμιο ηγέτη, έναν φάρο δημοκρατίας και καπιταλισμού. Δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την εκδοτική του δύναμη ως όπλο πολιτικής επιρροής. «Εγώ κήρυξα τον πόλεμο στη Γερμανία το 1939. Ο Ρούζβελτ απλώς άργησε να με ακολουθήσει» δηλώνει προκλητικά.

Ωστόσο, η επιτυχία του τον αλλάζει. Γίνεται αυταρχικός, αλαζόνας, σκληρός. «Θα μπορούσα να απολύσω οποιονδήποτε από εσάς… αλλά δεν ξέρω κανέναν που θα μπορούσε να απολύσει εμένα» λέει κάποτε σε ένα δείπνο του Time.

«Μισείς το γεγονός ότι οι ισχυροί σε θέλουν φίλο τους»

Σε προσωπικό επίπεδο, οι αδυναμίες του δεν κρύβονται. Παρόλο που βλέπει τον εαυτό του ως έναν αφοσιωμένο Χριστιανό, δεν αντιστέκεται στους πειρασμούς. Έχει τη φήμη του άστατου εραστή και ενώ παντρεύεται την Κλερ Μπουθ, διατηρεί πολλαπλές εξωσυζυγικές σχέσεις  με πλέον θυελλώδη εκείνη με τη νεότερη Τζιν Κάμπελ.

Ο Λους αφήνει πίσω του μια κληρονομιά τεράστια. Άλλαξε τον τρόπο που παρουσιάζονται οι ειδήσεις, δημιούργησε μια εκδοτική αυτοκρατορία και διαμόρφωσε, ίσως όσο κανείς άλλος, την εικόνα της Αμερικής στον 20ό αιώνα.

Όμως, όπως του γράφει κάποτε ο φίλος του Αρτσιμπαλντ ΜακΛις, «Εύχομαι να μην είχες πετύχει τόσο πολύ. Γιατί είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο επιτυχημένος και να διατηρήσεις την ανάγκη σου για ριζική αλλαγή. Νομίζω πως μισείς το γεγονός ότι είσαι πλούσιος. Νομίζω πως μισείς το γεγονός ότι οι ισχυροί σε θέλουν φίλο τους.»

Χένρι Φορντ: Ο άνθρωπος που κίνησε τον κόσμο - Ένας τιτάνας με σκοτεινές ρωγμές

Χένρι Φορντ: Ο άνθρωπος που κίνησε τον κόσμο – Ένας τιτάνας με σκοτεινές ρωγμές

Όταν σηκώνει το βλέμμα του βλέπει μόνο δυνατότητες. Μέσα στη μυρωδιά του λαδιού, του σιδήρου και της καμένης επιμονής, γεννιέται κάτι μεγαλύτερο από τον ίδιο. Δεν τον νοιάζει το χρήμα – όχι ακόμα. Τον καίει όμως η ιδέα. Η μηχανή.

Ο Χένρι Φορντ βλέπει στο αυτοκίνητο την ταχύτητα που σπάει το φράγμα της κοινωνικής τάξης. Τον τροχό που γυρίζει για όλους, όχι μόνο για τους λίγους.

Δεν έχει τίτλους. Δεν έχει μόρφωση. Έχει μόνο εμμονή. Και μια ψυχή που δεν ξεκουράζεται. Πειραματίζεται ατελείωτα – στο εργαστήρι του. Ιδρώνει, πεισμώνει, ξενυχτά. Όλοι τον λένε τρελό. Επίμονο. Ανυπόφορο. Αλλά κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει.

Το Model T και οι γραμμές συναρμολόγησης

Το 1908 ρίχνει στην αγορά το Model T και κάνει το αδιανόητο: δίνει στον εργάτη, στον αγρότη, στον μικροέμπορο, τη δύναμη της μετακίνησης. Τους δίνει τιμόνι στα χέρια. Και αλλάζει τον κόσμο. Η παραγωγή τρέχει στις γραμμές συναρμολόγησης που ο ίδιος εφευρίσκει – ο κόσμος μπαίνει στον ρυθμό της ταχύτητας που εκείνος επιβάλλει.

Ο Φορντ παίρνει την ιδέα για τη γραμμή παραγωγής από τα σφαγεία του Σικάγο και τη μεταφέρει στο εργοστάσιο. Το αυτοκίνητο πλέον δεν κατασκευάζεται. Ρολάρει πάνω σε ταινία και κάθε εργάτης τοποθετεί το ίδιο κομμάτι ξανά και ξανά. Ο χρόνος παραγωγής πέφτει από τις 12 ώρες στα 90 λεπτά. Η βιομηχανία δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

Άλλοι τον λένε ιδεαλιστή και άλλοι λαϊκιστή. Οι περισσότεροι συμφωνούν πως είναι αδίστακτος. Και άκρως αντιφατικός. Θέλει το αυτοκίνητο να γίνει σύμβολο δημοκρατίας – μα ταυτόχρονα κυβερνά την αυτοκρατορία του με σιδερένια πυγμή. Είναι εκείνος που εν μία νυκτί διπλασιάζει το ημερομίσθιο των εργατών του στα 5 δολάρια και τους χαρίζει ένα καλύτερο μέλλον – αν δεχτούν να ζήσουν σύμφωνα με τις δικές του αξίες: οικογενειακή ζωή, αποχή από το αλκοόλ, αποταμίευση.

Δημιουργεί την καταναλωτική τάξη

Γιατί επιλέγει τους γενναιόδωρους μισθούς; Δεν το κάνει από φιλανθρωπία. Το κάνει για να τους κρατήσει, να τους παρακινήσει, και —το σημαντικότερο— για να μπορούν οι ίδιοι να αγοράσουν τα αυτοκίνητα που φτιάχνουν. Δημιουργεί τη μεσαία, καταναλωτική τάξη.

Δεν είναι όμως άγιος. Είναι πεισματάρης, αυταρχικός, πολλές φορές οπισθοδρομικός. Μισεί τα συνδικάτα, κατασκοπεύει τους εργαζομένους του, συνεργάζεται με ακραίους. Θέλει έναν κόσμο μηχανικό, λογικό, ευθύ.

Αλλά μέσα του θεριεύει ένα σκοτάδι. Η εμμονή του με τον έλεγχο μετατρέπεται σε καχυποψία. Η πίστη του στην απλότητα γίνεται μισαλλοδοξία. Δημοσιεύει τα “Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών”, φλερτάρει με αντισημιτικές θεωρίες, πιστεύοντας πως κάποιοι πίσω από το παρασκήνιο συνωμοτούν ενάντια στην αλήθεια του. Ο Χίτλερ τον θαυμάζει – κι αυτό δεν τον ενοχλεί.

Είναι ένας τιτάνας με σκοτεινές ρωγμές. Και η πλέον η σκοτεινή όλων βγαίνει στη σχέση με τον γιο του, Έντσελ, που ζει στη σκιά του. Ο Έντσελ  από μικρός προσπαθεί να του μοιάσει, να τον καταλάβει, να τον πλησιάσει. Αλλά ο Χένρι δεν ζητά κατανόηση. Ζητά υπακοή. Ζητά τελειότητα. Ο Έντσελ έχει ψυχή πιο ήπια, πιο καλλιεργημένη. Θέλει να εκσυγχρονίσει την εταιρεία, να ακολουθήσει τις εξελίξεις, να ακούσει τους ανθρώπους. Ο Χένρι τον χλευάζει. Του φωνάζει πως είναι αδύναμος. Πως δεν ξέρει να διοικεί. Τον ταπεινώνει μπροστά σε άλλους. Και ο Έντσελ υπομένει. Μένει και ας πονάει.

Αλλά οι καιροί αλλάζουν

Όταν οι καιροί αλλάζουν, ο Χένρι δεν θέλει να το δει. Το Model T είναι ξεπερασμένο – εκείνος το λατρεύει ακόμη σαν ιερό αντικείμενο. Η αγορά το απορρίπτει. Εκείνος επιμένει. Οι πωλήσεις πέφτουν. Ο Έντσελ παλεύει να σώσει την αυτοκρατορία, αλλά κάθε του προσπάθεια περνάει από το στενό φίλτρο του πατέρα του. Η σχέση τους γίνεται πεδίο μάχης.

Ο Φορντ χάνει φίλους, συνεργάτες, χάνει την επαφή με τον κόσμο που ο ίδιος δημιούργησε. Και τελικά χάνει και τον γιο του.

Η μεγάλη απώλεια και το τέλος

Ο Έντσελ πεθαίνει πριν από αυτόν. Από καρκίνο. Κι ο Χένρι καταρρέει. Το βλέμμα του, κάποτε κοφτερό σαν λεπίδα, θολώνει. Δεν μπορεί πια να διοικήσει.

Ο θρύλος ζει – αλλά ο άνθρωπος έχει σβήσει. Αφήνει και εκείνος την τελευταία του πνοή το 1947, έχοντας χτίσει έναν κόσμο που δεν ήξερε πώς να αγαπήσει.

Ο Χένρι Φορντ – ο άνθρωπος που έδωσε στον λαό τους τροχούς – ποτέ δεν κατάφερε να βρει τη δική κατάλληλη ταχύτητα. Έχτισε μια αυτοκρατορία, αλλά δεν έμαθε πώς να είναι πατέρας. Ελευθέρωσε εκατομμύρια, αλλά έμεινε δέσμιος των εμμονών του.

H Σοφία Βεργκάρα κάνει ηλιοθεραπεία τόπλες και κηρύσσει την έναρξη του καλοκαιριού

H Σοφία Βεργκάρα κάνει ηλιοθεραπεία τόπλες και κηρύσσει την έναρξη του καλοκαιριού

Η θερμοκρασία ανεβαίνει και η Σοφία Βεργκάρα ετοιμάζεται για το καλοκαίρι που έρχεται. Η διάσημη ηθοποιός έχει ξεκινήσει τα πρώτα της μπάνια, όπως φαίνεται και από ανάρτησή της στα social media.

Η σταρ από την Κολομβία είναι ιδιαίτερα ενεργή στο Instagram και μοιράζεται καθημερινά με τους θαυμαστές της υλικό, για να τους δώσει μια «γεύση» από την καθημερινή της ζωή.

Σε νέα ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Σοφία Βεργκάρα ανέβασε ένα στιγμιότυπο που τη δείχνει να κάνει ηλιοθεραπεία. Μάλιστα, η φωτογραφία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική, καθώς η ηθοποιός εμφανίζεται τόπλες.

Στο κάτω μέρος, η Σοφία Βεργκάρα επέλεξε ένα αποκαλυπτικό μαύρο μαγιό, που δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία. Στη λεζάντα, με την οποία συνόδευσε τη δημοσίευσή της έγραψε: «Το καλοκαίρι σχεδόν έφτασε».

Versace: Πώς η Ντονατέλα θεωρήθηκε εμπόδιο στην εξέλιξη του Brand

Versace: Πώς η Ντονατέλα θεωρήθηκε εμπόδιο στην εξέλιξη του Brand

Η Ντονατέλα Βερσάτσε παραιτήθηκε από τη θέση της δημιουργικής διευθύντριας του Versace της οικογένειάς της μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες στο ρόλο αυτό, καθώς η αμερικανική ιδιοκτήτρια Capri Holdings πλησιάζει στην πώληση της ιταλικής εταιρείας πολυτελείας.

Μετά από μήνες συνομιλιών on-off μεταξύ της Prada και της Capri, οι οποίες περιλάμβαναν και συζητήσεις για το μέλλον της Nτονατέλα Βερσάτσε, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν τις συνομιλίες, οι δύο εταιρείες πλησιάζουν σε μια συμφωνία που θα μπορούσε να αποτιμήσει την Versace σε 1,5 δισ. ευρώ. Στην Capri ανήκουν μάρκες όπως οι Michael Kors και Jimmy Choo.

Η Βερσάτσε θα παραμείνει στην εταιρεία ως επικεφαλής πρέσβειρα της μάρκας, σύμφωνα με δήλωση της Capri. Η κίνηση αυτή είναι η πιο πρόσφατη σε μια σειρά αλλαγών δημιουργικού διευθυντή σε διάφορους οίκους πολυτελούς μόδας, συμπεριλαμβανομένων των Gucci, Bally και Jil Sander.

Οι ανακατατάξεις έρχονται καθώς οι οίκοι μόδας παλεύουν με την πτώση των εσόδων εν μέσω μιας ευρύτερης επιβράδυνσης της πολυτέλειας, η οποία χαρακτηρίζεται από την υποτονική ανταπόκριση των καταναλωτών στις νέες συλλογές και τις υψηλότερες τιμές.

Η Prada αντιστάθηκε σε αυτή την τάση, εν μέρει λόγω της μεγάλης επιτυχίας της μάρκας Miu Miu, που πήρε το όνομά της από το ψευδώνυμο της ιδρύτριάς της Miuccia Prada.

Ντονατέλα Βερσάτσε: Πρωταγωνίστρια στη νέα της κολεξιόν

Η Miuccia Prada, η οποία είναι η δημιουργική διευθύντρια της ομώνυμης μάρκας Prada και ο κύριος μέτοχος του ομίλου μόδας, και ο γιος της επιθυμούν να αυξήσουν το μέγεθος του ομίλου. Οι γνώστες του κλάδου θεωρούσαν εδώ και καιρό ότι ο Versace, του οποίου το μπαρόκ στυλ έρχεται σε αντίθεση με το παραδοσιακά νηφάλιο στυλ της Prada, θα ήταν μια καλή προσθήκη στον όμιλο.

Η Prada και η Versace είχαν στο παρελθόν συζητήσει για συγχώνευση στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Άνθρωποι με γνώση των συνομιλιών δήλωσαν ότι η «σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων προσωπικοτήτων» που εμπλέκονταν στην πιθανή συγχώνευση είχε εκτροχιάσει αυτές τις συζητήσεις.

Η Capri αναζητούσε να πουλήσει την Versace εδώ και αρκετό καιρό. Το σχέδιο επιταχύνθηκε πέρυσι, όταν ακύρωσε μια προγραμματισμένη συγχώνευση 8,5 δισ. δολαρίων με την αντίπαλη Tapestry, στην οποία ανήκουν η Coach και άλλες προσιτές μάρκες πολυτελείας, αφού μπλοκαρίστηκε από δικαστή των ΗΠΑ τον Οκτώβριο λόγω αντιμονοπωλιακών ανησυχιών.

Η αποχώρηση της Ντονατέλα Βερσάτσε θεωρήθηκε ως «απαραίτητο βήμα» για να καταλήξουν οι συνομιλίες σε συμφωνία αυτή τη φορά, σύμφωνα με δύο άτομα με γνώση των συζητήσεων. «Είναι αδύνατο για ένα μέλος της ιδρυτικής οικογένειας μιας μάρκας να εργάζεται για έναν άλλο οικογενειακό όμιλο μόδας», δήλωσε ένα άλλο πρόσωπο με γνώση της αγοράς.

«Η Donatella και η Miuccia είναι και οι δύο larger than life χαρακτήρες αν και με πολύ διαφορετικούς τρόπους, αυτό είναι το καλύτερο αποτέλεσμα και για τις δύο [στο επόμενο πλαίσιο μιας συγχώνευσης]», πρόσθεσε το πρόσωπο.

Πάπας Φραγκίσκος: Η ταπεινότητα, οι αμφιλεγόμενες θέσεις και όλη η πορεία του Ποντίφικα

Πάπας Φραγκίσκος: Η ταπεινότητα, οι αμφιλεγόμενες θέσεις και όλη η πορεία του Ποντίφικα

Ο καρδινάλιος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο ήταν ένα αουτσάιντερ όταν επελέγη να διαδεχθεί τον Βενέδικτο ΙΣΤ΄.  Έγινε ο πρώτος Λατινοαμερικανός και ο πρώτος Ιησουίτης που ηγήθηκε της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το ημερολόγιο έγραφε 13 Μαρτίου 2013 όταν βγήκε ο λευκός καπνός της εκλογής του ως 266ου πάπα. Ήταν μία εκλογή εξέπληξε τους αναλυτές που ενδεχομένως περίμεναν έναν νεότερο άνδρα από τον 76χρονο τότε Μπεργκόλιο, ο οποίος επέλεξε το όνομα Φραγκίσκος.

Κατά την εκλογή του έλαβε ευρεία υποστήριξη τόσο από συντηρητικούς όσο και από μεταρρυθμιστές της Εκκλησίας, καθώς θεωρήθηκε ορθόδοξος σε θέματα σεξουαλικότητας αλλά φιλελεύθερος σε κοινωνικά ζητήματα. Ακόμη ένα στοιχείο, που πολλοί εξήραν, ήταν η ταπεινότητά του.

Οι υποστηρικτές του εκτίμησαν την «αμεσότητά του» με τους πιστούς και την έντονη αποφασιστικότητά του να μεταρρυθμίσει την Κουρία (τη γραφειοκρατία του Βατικανού), να εξαλείψει τη διαφθορά στην τράπεζα του Βατικανού και να αντιμετωπίσει τη φρικτή κληρονομιά της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών εντός της Εκκλησίας.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι απολαμβάνει υψηλή δημοτικότητα, τόσο μεταξύ των Καθολικών όσο και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων. Στο Twitter, τον ακολουθούν πάνω από 15 εκατομμύρια άνθρωποι. Ωστόσο, η προθυμία του να αντιμετωπίζει τα ζητήματα κατά μέτωπο δημιούργησε έναν αυξανόμενο αριθμό αντιπάλων, τόσο εντός όσο και εκτός του Βατικανού.

Φιλελεύθερος ή συντηρητικός; Οι θέσεις του σε καίρια ζητήματα

Το πρωί μετά την εκλογή του, ο νέος πάπας έφυγε διακριτικά από το Βατικανό με συνοδεία μη σηματοδοτημένων οχημάτων για να προσευχηθεί σε μια ρωμαϊκή βασιλική, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC στη Ρώμη, Ντέιβιντ Γουίλι.

Επιστρέφοντας στο Βατικανό, επέμεινε να πληρώσει ο ίδιος τον λογαριασμό του στο ξενοδοχείο κληρικών στο κέντρο της Ρώμης, δείχνοντας αμέσως το στυλ του στην παποσύνη.

Εγκατέλειψε το ευρύχωρο διαμέρισμα του παπικού παλατιού που χρησιμοποιούσαν οι προκάτοχοί του τον τελευταίο αιώνα, επιλέγοντας μια μικρή σουίτα στον ξενώνα του Βατικανού. Παράλληλα, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει την πολυτελή θερινή κατοικία στο Καστέλ Γκαντόλφο.

Στη συνέχεια, αμφισβήτησε την ελεύθερη αγορά, δήλωσε ότι η Εκκλησία πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντί να τα κρίνει και συνέκρινε τα κέντρα κράτησης μεταναστών στην Ευρώπη με στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ωστόσο πολλοί επισημαίνουν ότι δεν είναι ακριβές να θεωρείται φιλελεύθερος. Ο Τζον Άλεν Τζούνιορ, αρχισυντάκτης της καθολικής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Crux, έγραψε το 2016: «Ο Φραγκίσκος είναι επίσης ξεκάθαρα συντηρητικός. Δεν έχει αλλάξει ούτε ένα κόμμα στην κατήχηση», το επίσημο σύγγραμμα διδασκαλίας της Εκκλησίας.

Ο πάπας έχει πει «όχι» στη χειροτονία γυναικών, «όχι» στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, χαρακτήρισε την άμβλωση ως «το πιο φρικτό έγκλημα», ενώ υπερασπίστηκε και την απαγόρευση αντισύλληψης.

Παρόλα αυτά, η αυστηρή αντιμετώπιση της Κουρίας και η διάθεσή του να μετριάσει τη στάση της Εκκλησίας σε ζητήματα όπως η Θεία Κοινωνία μετά από διαζύγιο προκάλεσαν έντονη αντίδραση. Δεν δίστασε να αντικαταστήσει καρδιναλίους με τους οποίους είχε διαφωνίες.

Ο ταπεινός τρόπος ζωής και τα κηρύγματα στην Αργεντινή

Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1936 στο Μπουένος Άιρες. Σύμφωνα με την επίσημη βιογραφία του Βατικανού, χειροτονήθηκε Ιησουίτης το 1969 και σπούδασε στην Αργεντινή και τη Γερμανία.

Ως νέος, υπέστη αφαίρεση ενός πνεύμονα λόγω μόλυνσης.

Το 1992 έγινε επίσκοπος και το 1998 Αρχιεπίσκοπος Μπουένος Άιρες. Στο κονκλάβιο του 2005 θεωρήθηκε πιθανός υποψήφιος για την παποσύνη.

Οι ομιλίες του όταν ήταν καρδινάλιος είχαν μεγάλο αντίκτυπο στην Αργεντινή. Έδινε έμφαση στην στην κοινωνική ένταξη, επικρίνοντας έμμεσα κυβερνήσεις που αγνοούσαν τους περιθωριοποιημένους. Ωστόσο πολλές απόψεις του δοκιμάστηκαν στην Αργεντινή, την πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων και της οποίας η πρόεδρος τότε, Κριστίνα Φερνάντεζ, προωθούσε τη δωρεάν αντισύλληψη και την τεχνητή γονιμοποίηση.

Από την άλλη εμφανιζόταν και ως πατριώτης, λέγοντας στους Αργεντινούς βετεράνους του Πολέμου των Φώκλαντ σε μια Λειτουργία το 2016: «Ερχόμαστε να προσευχηθούμε για όλους όσους έχουν πέσει, γιους της πατρίδας που βγήκαν για να υπερασπιστούν τη μητέρα τους, την πατρίδα και να διεκδικήσουν ό,τι είναι δικό τους».

Η Φραντσέσκα Αμπρογκέτι, συν-συγγραφέας της βιογραφίας του, δήλωσε στο Reuters πως η δημόσια απήχησή του οφείλεται πάνω από όλα στον «λιτό και αυστηρό» του τρόπο ζωής και δευτερευόντως στις θέσεις του.

Τα χρόνια της Χούντας

Ένα αμφιλεγόμενο θέμα είναι ο ρόλος του κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή (1976-1983), όταν ηγούνταν των Ιησουιτών στη χώρα.

Το 1976, κατηγορήθηκε ότι παρέδωσε δύο ιερείς στις στρατιωτικές αρχές επειδή δεν στήριξε δημόσια την κοινωνική τους δράση στις παραγκουπόλεις, κάτι που εξόργισε τη χούντα.

Το Βατικανό αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε συνέργεια του Μπεργκόλιο με το καθεστώς.

Το 2011, ξεκίνησε διαδικασίες για την αγιοποίηση Αργεντινών ιερέων που δολοφονήθηκαν υπό τη δικτατορία, ενώ κατόπιν αιτήματός του, το Βατικανό άνοιξε τα αρχεία του καθεστώτος στα θύματα και τους συγγενείς τους.

Kylie Jenner: Η 20χρονη εξαπάτησε το Forbes και έγινε η νεότερη δισεκατομμυριούχος

Kylie Jenner: Η 20χρονη που εξαπάτησε το Forbes και το σκάνδαλο της νεότερης δισεκατομμυριούχου

5 Μαρτίου 2019: Το περιοδικό Forbes δίνει στην Kylie Jenner τον τίτλο της νεότερης αυτοδημιούργητης δισεκατομμυριούχου που έχει υπάρξει ποτέ. Είναι μόλις 21 ετών και όπως και η υπόλοιπη οικογένεια Kardashian είναι απλώς «διάσημη για το ότι είναι διάσημη».

Ένα χρόνο μετά, όμως, το αμερικανικό περιοδικό θα πάρει πίσω τον τίτλο, δηλώνοντας ότι εξαπατήθηκε από την νεαρή επιχειρηματία.

Πώς μπόρεσε, όμως, μια σταρ του ριάλιτι να κοροϊδέψει μια έκδοση που θεωρείται η «βίβλος» του πλούτου στις ΗΠΑ;

Όπως τα περισσότερα πράγματα στην ιστορία της οικογένειας Kardashian, όλα ξεκίνησαν με ένα σκάνδαλο.

Η Kylie Jenner –γεννημένη το 1997 είναι η μικρότερη από τις αδερφές Kardashian- αρνούνταν για μήνες ότι είχε φουσκώσει τα χείλη της με filler, παρότι τα ταμπλόιντ επέμεναν ότι η εικόνα της ήταν εμφανώς διαφορετική. Όταν επιτέλους παραδέχθηκε την αλήθεια, τον Μάιο του 2015, η επιχειρηματικά δαιμόνια μητέρα-μάνατζέρ της, Kris Jenner, είδε μια ευκαιρία.

Με 250.000 δολάρια από τα χρήματα που είχε μαζέψει από το μόντελινγκ και τις εμφανίσεις της στη σειρά «Keeping Up With The Kardashians», η Kylie κυκλοφόρησε την πρώτη παρτίδα του προϊόντος της για τα χείλη. Τον Νοέμβριο του 2015 έριξε στην αγορά 15.000 σετ, που απαρτίζονταν από μολύβι χειλιών και ασορτί κραγιόν. Με τη βοήθεια του έξυπνου marketing μέσω του Instagram, τα σετ των 29 δολαρίων ξεπούλησαν σε λιγότερο από ένα λεπτό. «Πριν προλάβω να κάνω refresh τη σελίδα, τα πάντα είχαν ξεπουλήσει», θα έλεγε αργότερα στο Forbes η νεαρή επιχειρηματίας.

Έως το τέλος του 2016, η Jenner είχε δεκάδες  νέα προϊόντα και μια όλο και μεγαλύτερη φήμη στην παγκόσμια βιομηχανία των καλλυντικών.

Μερικούς μήνες αφότου η αδερφή της, Kim Kardashian, εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του Forbes, τον Ιούλιο του 2016, η ομάδα δημοσίων σχέσεών της άρχισε να προωθεί στο περιοδικό την ιδέα να κάνει και η Kylie το δικό της εξώφυλλο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν στο περιοδικό οι συνεργάτες της οικογένειας, τα έσοδα της επιχείρησής της είχαν φτάσει στα 400 εκατ. δολάρια στους πρώτους 18 μήνες της. Τα 250 εκατ. από αυτά πήγαν κατευθείαν στην τσέπη της Kylie Jenner.

H Kris Jenner κάλεσε τους δημοσιογράφους στο τεράστιο σπίτι της και τους έδωσε αντίγραφα φορολογικών δηλώσεων που έδειχναν ότι η κόρη της έβγαζε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο.

«Στα 21 της, θα γίνει η νεότερη αυτοδημιούργητη δισεκατομμυριούχος στην ιστορία. Καλώς ήρθατε στην εποχή της ακραίας μόχλευσης της φήμης», έγραψε το Forbes,  βάζοντας την Kylie στο εξώφυλλό του, σε μια φωτογραφία όπου φορούσε ένα σοβαρό μαύρο σακάκι. Ήταν Αύγουστος του 2018 και το περιοδικό υπολόγιζε την περιουσία της στα 900 εκατ. δολάρια.

Η νεότερη δισεκατομμυριούχος της ιστορίας ή πώς μια 20χρονη εξαπάτησε το Forbes-1

Το Forbes έδωσε και επίσημα στην νεαρή επιχειρηματία τον τίτλο της δισεκατομμυριούχου τον Μάρτιο του 2019.

Αν και το περιοδικό ήταν επιφυλακτικό απέναντι στα νούμερα που του έδινε η Kris Jenner, οι όποιες αμφιβολίες ότι η Kylie ήταν δισεκατομμυριούχος έδειξαν να διαλύονται τον Νοέμβριο του 2019, όταν η Coty, ένας κολοσσός των καλλυντικών με ιστορία δεκαετιών και ετήσιο τζίρο 8,6 δισ. δολαρίων, ανακοίνωσε ότι εξαγόραζε το 51% της Kylie Cosmetics για 600  εκατ. δολάρια, αποτιμώντας την εταιρεία στα 1,2 δισ. δολάρια.

Όμως τον Μάιο του 2020, το Forbes δήλωσε εξαπατημένο από την Jenner. Με ένα άρθρο με τίτλο «Μέσα στον ιστό από ψέματα της Kylie Jenner – Και γιατί δεν είναι πια δισεκατομμυριούχος», το περιοδικό υπολόγιζε την περιουσία της στα 900 εκατ. δολάρια.

Ο λόγος; Το επίσημο ενημερωτικό της Coty δείχνει ότι «η επιχείρηση της Kylie είναι σημαντικά μικρότερη και λιγότερο κερδοφόρα από ό,τι η οικογένεια προσπαθούσε εδώ και χρόνια να κάνει τη βιομηχανία των καλλυντικών και τα μέσα, συμπεριλαμβανομένου του Forbes, να πιστέψουν».

«Μπορώ να φτιάξω μια λίστα με 100 πράγματα πιο σημαντικά αυτή τη στιγμή από το να ασχολούμαι εμμονικά με το πόσα χρήματα έχω», απάντησε η Jenner μέσω του λογαριασμού της στο Twitter.

Ακόμα και σήμερα, το Forbes υπολογίζει την περιουσία της Kylie Jenner στα 710 εκατ. δολάρια.