Η σκοτεινή πλευρά του Σαίξπηρ: Τα σκάνδαλα και οι κατηγορίες για τα κλεμμένα έργα

Δύσκολα θα βρείτε κάποιον στη Βρετανία ή στον δυτικό κόσμο που να μην έχει ακουστά τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ; Ποιητής, δραματουργός και ηθοποιός, θεωρείται ο σπουδαιότερος συγγραφέας της Αγγλίας, έχοντας στο ενεργητικό του 37 θεατρικά έργα, 154 σονέτα και δύο αφηγηματικά ποιήματα. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες γλώσσες και παρουσιάζονται συχνότερα από οποιουδήποτε άλλου συγγραφέα στην ιστορία. Οι περισσότεροι μπορούν να κατονομάσουν κάποιο θεατρικό του, πολλοί μπορούν να απαγγείλουν μερικούς στίχους του, ενώ μερικοί θυμούνται απ’ έξω ολόκληρα σονέτα του. Αν όμως ρωτήσετε κάποιον περαστικό στον δρόμο για τη ζωή του, είναι ζήτημα αν θα σας απαντήσει κάτι πέρα από το γεγονός ότι γεννήθηκε στο Στράτφορντ και ότι μετακόμισε στο Λονδίνο για να κυνηγήσει τη θεατρική του καριέρα. Ακόμα και οι πλέον αφοσιωμένοι μελετητές του Σαίξπηρ δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι έκανε όλα εκείνα τα χρόνια μέχρι να παρουσιάσει το πρώτο του θεατρικό, ούτε γνωρίζουν για τη ζωή του πέρα από το θέατρο. Δεν γνωρίζουμε καν πότε γεννήθηκε. Πολλοί από τους ισχυρισμούς γύρω από αυτόν βασίζονται σε ανεπιβεβαίωτες υπογραφές σε βιβλία επισκεπτών και σε αναφορές πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του. Από τα ελάχιστα πολύτιμα στοιχεία που γνωρίζουμε ότι είναι αυθεντικά μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα. Συνδυάζοντας τις γνώσεις μας για την εποχή με τη λογική και την κριτική σκέψη, μπορούμε να κάνουμε μερικές υποθέσεις για τη ζωή του ανθρώπου που καθόρισε την αγγλική γλώσσα. Συγκεντρώσαμε λοιπόν τα στοιχεία αυτά για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει κάποια αλήθεια πίσω από τους ισχυρισμούς για μοιχεία και συμμετοχή σε αίρεση και απάτη που αμαυρώνουν τη φήμη του ανθρώπου που θεωρούμε ότι ήταν άμεμπτος.

Ο Σαίξπηρ πέφτει σε δυσμένεια

Αν και δεν ξέρουμε την ακριβή ημερομηνία γέννησης του Σαίξπηρ, γνωρίζουμε ότι γεννήθηκε στο Στράτφορντ της Αγγλίας και βαπτίστηκε εκεί στις 26 Απριλίου του 1564. Οι γονείς του ήταν ο Τζον Σαίξπηρ, ένας πολύ καλός κατασκευαστής δερμάτινων ειδών, και η Μαίρη Άρντεν, κόρη ενός εύπορου αγρότη. Ήταν το τρίτο από οκτώ παιδιά και ο μεγαλύτερος γιος που επέζησε. Δεδομένης της κοινωνικής θέσης της οικογένειάς του, ο Γουίλιαμ μπορεί να παρακολούθησε το τοπικό παράρτημα του Νέου Βασιλικού Σχολείου, σπουδάζοντας λατινικά και κλασικούς συγγραφείς. Εγκατέλειψε το σχολείο στα 14, χωρίς να πάει στο πανεπιστήμιο.Δεν γνωρίζουμε τι έκανε τα τέσσερα επόμενα χρόνια – που σήμερα είναι γνωστά ως τα «Πρώτα Χαμένα Χρόνια». Την εποχή που σταμάτησε το σχολείο, πατέρας του Σαίξπηρ αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Πρωτύτερα ο Τζον ήταν ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας που ασχολιόταν με τα κοινά. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα στον δήμο το 1556, όταν διορίστηκε στην αξιοζήλευτη θέση του δοκιμαστή μπίρας και το 1568 διορίσθηκε ανώτερος διαχειριστής του Στράτφορντ, κάτι που αντιστοιχεί στη σημερινή θέση του δημάρχου. Ωστόσο, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1570 σταμάτησε να παρακολουθεί τα δημοτικά συμβούλια και παραπέμφθηκε για παράνομο εμπόριο μαλλιού και για τοκογλυφία. Αυτό είχε αρνητική επίδραση στα οικονομικά του.

Μήπως αυτός ήταν ο λόγος που ο Γουίλιαμ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του νωρίτερα προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά του; Ό,τι κι αν έγινε τότε, στις 28 Νοεμβρίου 1582 τελέσθηκε ένας γάμος του «Γουίλιαμ Σάγκσπιρ» με την «Αν Χάθγουεϊ» στο Στράτφορντ. Παραδόξως, την προηγούμενη μέρα είχε εκδοθεί μια άδεια γάμου του «Ουίμ Σάξπερ» με την «Αν Ουέιτλεϊ». Για το γεγονός αυτό έχουν εξαχθεί διάφορα συμπεράσματα. Σύμφωνα με ένα από αυτά, ο Σαίξπηρ ήταν ερωτευμένος με μια γυναίκα αλλά είχε αναγκαστεί να παντρευτεί κάποια άλλη. Είναι αλήθεια ότι, όταν παντρεύτηκαν, η 26χρονη Αν Χάθαγουεϊ ήταν τριών μηνών έγκυος στο πρώτο της παιδί με τον Σαίξπηρ, μήπως λοιπόν εκείνος αναγκάστηκε να την παντρευτεί γι’ αυτό τον λόγο; Σύμφωνα με άλλες, πιο λογικές θεωρίες, ο Ουίμ Σάξπερ και η Αν Ουέιτλεϊ ήταν δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα, ενώ κάποια άλλη υποστηρίζει ότι όλα αυτά ήταν απλώς λάθος ενός απρόσεκτου υπαλλήλου. Το όνομα «Ουέιτλεϊ» εμφανίζεται στην ίδια σελίδα του μητρώου μαζί με την αίτηση ενός εφημέριου για κάποια οικονομική προσφορά.

Το πρώτο παιδί του Σαίξπηρ, η Σουζάνα, γεννήθηκε στις 26 Μαΐου του 1583 και τα δίδυμα, Χάμετ και Τζούντιθ, βαπτίστηκαν στις 2 Φεβρουαρίου του 1585. Μετά από αυτή την περίοδο ο Σαίξπηρ εξαφανίζεται πάλι από την ιστορία. Σίγουρα είχε οικογενειακές υποχρεώσεις, αλλά δεν υπάρχουν καθόλου πηγές που να δηλώνουν κάποιο επάγγελμα. Το 1586, η καθολική βασίλισσα Μαρία της Σκωτίας, η εξαδέλφη της Ελισάβετ Α΄, καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία και εκτελέστηκε τον επόμενο χρόνο, ενώ το 1588 οι Άγγλοι νίκησαν την Ισπανική Αρμάδα. Γνωρίζουμε ότι το 1589 ο Σαίξπηρ βρισκόταν στο Στράτφορντ επειδή είχε κάποιες δικαστικές διαμάχες για ένα αγροτεμάχιο. Δεν γνωρίζουμε όμως πότε ξεκίνησε να γράφει και πότε μετακόμισε στο Λονδίνο. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι η πρώτη παράσταση του Σαίξπηρ αναφέρεται στο Λονδίνο στις 3 Μαρτίου του 1592.

Πόθος και απέχθεια στην πόλη της αμαρτίας

Aπό την πρώτη καταγεγραμμένη παράσταση του Σαίξπηρ στο θέατρο Ρόουζ του Λονδίνου, ο νεαρός βάρδος ήταν αρκετά καθιερωμένος για να προκαλέσει την κριτική άλλων δραματουργών. Ο Ρόμπερτ Γκριν κάποτε τον περιέγραψε ως ένα «τυχάρπαστο κοράκι», κατηγορώντας τον Σαίξπηρ ότι παρίστανε κάποιον από την ανώτερη τάξη και προσπαθούσε να μιμηθεί συγγραφείς με πανεπιστημιακή μόρφωση, όπως ο Κρίστοφερ Μάρλοου και ο Μπεν Τζόνσον. Ο Φίλιπ Χένσλοου, ο ιδιοκτήτης του Ρόουζ, επισήμανε ότι οι Άνθρωποι του Λόρδου Στρανγκ έδωσαν 15 παραστάσεις του Ερρίκου ΣΤ΄ και πληρώθηκαν 3 λίρες, 16 σελίνια και 8 δεκάρες, ένα ποσό πολύ σημαντικό για εκείνη την εποχή. Έτσι ξέρουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια ο Σαίξπηρ πρέπει να ήταν πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να τελειοποιήσει την τέχνη του και να χτίσει τη φήμη του. Στα τέλη του 1592 ξέσπασε η επιδημία της βουβωνικής πανώλης στο Λονδίνο και αυτό ήταν καταστροφή για τα θέατρα, πολλά από τα οποία αναγκάστηκαν να κλείσουν ως το 1594, ενώ οι θίασοι περιόδευαν στην επαρχία για να επιβιώσουν. Μετά τον θάνατο του Λόρδου Στρανγκ το 1594, ο θίασος διαλύθηκε και οι ηθοποιοί δημιούργησαν έναν άλλο θίασο υπό την εποπτεία του Λόρδου Τσάμπερλεν.

Ο Σαίξπηρ έγραψε γι’ αυτόν τον θίασο τα περισσότερα έργα της καριέρας του, σε μερικά από τα οποία εμφανιζόταν και ο ίδιος σε δεύτερους ρόλους. Έδιναν τις παραστάσεις τους στο Θέατρο στο Σόρντιτς, αλλά και στην αυλή της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄. Το Όνειρο θερινής νυκτός ίσως ήταν το πρώτο έργο που έγραψε ο Σαίξπηρ για τον καινούργιο θίασο, για να ακολουθήσουν δύο πολύ γόνιμα χρόνια με έργα όπως: Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Αγάπης αγώνας άγονος και Έμπορος της Βενετίας. Ο Χάμετ, ο 11χρονος μοναχογιός του Σαίξπηρ, πέθανε το 1596, πιθανότατα από την πανώλη. «Αντίθετα με τον σύγχρονό του Μπεν Τζόνσον, ο οποίος μετά τον θάνατο του γιου του είχε δημοσιεύσει ένα ποίημα με τίτλο «Στον πρώτο μου γιο», η λογοτεχνική αντίδραση του Σαίξπηρ, αν υπήρξε κάποια,ήταν διακριτική. Εκείνη την εποχή έγραφε κυρίως κωμωδίες· τραγωδίες άρχισε πολύ αργότερα να γράφει. Πολλοί υποθέτουν ότι το σημαντικότερο έργο του Σαίξπηρ, η τραγωδία Άμλετ, η οποία γράφτηκε στην αλλαγή του αιώνα, ήταν εμπνευσμένη από τον θάνατο του Χάμετ. Αν και η ομοιότητα των δύο ονομάτων αποτελεί απόδειξη για πολλούς (στη διαθήκη του μάλιστα ο Σαίξπηρ αναφέρει τον φίλο του Χάμετ Σάντλερ ως «Άμλετ»), το όνομα του πρίγκιπα της Δανίας παραπέμπει πιθανόν στον «Άμλεθ» από τον σκανδιναβικό θρύλο Saxo Grammaticus’s Vita Amlethi, πάνω στον οποίο βασίζεται ο Άμλετ.

Ποια ήταν όμως η σχέση του Σαίξπηρ με την οικογένειά του; Με τη γυναίκα και τα παιδιά του στο Στράτφορντ, εκείνος περνούσε μερικούς μήνες στο Λονδίνο, κάτι που μας οδηγεί σε εικασίες ότι στο Λονδίνο είχε ερωμένες. Τα θέματα των έργων του δηλώνουν ότι πρέπει να γνώριζε πολύ καλά τι σημαίνει ένας παράνομος, απαγορευμένος έρωτας χωρίς ανταπόκριση. Ήταν άραγε κάτι που απλώς είχε παρατηρήσει ή μήπως κάτι που είχε βιώσει; Γνωρίζουμε ότι γύρω στο 1599 ζούσε στο Σάουθγουορκ, κοντά στο θέατρο Γλόουμπ, το οποίο είχαν χτίσει οι Άνθρωποι του Λόρδου Τσάμπερλεν χρησιμοποιώντας την ξυλεία από το παλιό θέατρο. Η περιοχή ήταν γνωστή ως Ελευθερία από την Ψειρού» και βρισκόταν εκτός της δικαιοδοσίας του Λονδίνου. Είχε περίπου 300 πανδοχεία και οίκους ανοχής και συγκέντρωνε θεατρόφιλους και πόρνες από μίλια μακριά. Οι πειρασμοί περιτριγύριζαν τον Σαίξπηρ – να είχε άραγε ενδώσει σε αυτούς; Μία από τις πιο διαβόητες φήμες που κυκλοφορούσαν ήταν ότι ο Σαίξπηρ είχε έναν νόθο γιο με τη γυναίκα του ιδιοκτήτη μιας ταβέρνας από την
Οξφόρδη.

Ήταν γνωστό ότι ο Σαίξπηρ σύχναζε σε πανδοχεία κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του μεταξύ Λονδίνου και Στράτφορντ. Το 1606 Τζέιν Σέφερντ Ντάβεναντ γέννησε έναν γιο, τον Γουίλιαμ, νονός του οποίου ήταν ο Σαίξπηρ. Το αγόρι έγινε ποιητής και δραματουργός και, όπως έλεγαν, «έγραφε με το ίδιο πνεύμα που έγραφε και ο Σαίξπηρ και φαινόταν αρκετά ικανοποιημένος όταντον θεωρούσαν γιο του». Λέγεται ότι αποκαλούσε τη μητέρα του «πόρνη». Υπήρχαν επίσης φήμες ότι ο Σαίξπηρ ήταν ομοφυλόφιλος, πιθανότατα λόγω του γεγονότος ότι αρκετά ποιήματά του ήταν αφιερωμένα σε κάποιο νεαρό τον οποίο ανέφερε σαν «Όμορφο Άρχοντα». Ο κυριότερος υποψήφιος είναι ένας από τους χορηγούς του, το αν αυτό όμως ήταν μια ρομαντική χειρονομία ή απλώς μια ένδειξη σεβασμού χρειάζεται συζήτηση.

Ένας ανεξήγητος θάνατος και μια διορθωμένη διαθήκη

Στις αρχές της δεκαετίας του 1600 ο Σαίπηρ ήταν ένας ευκατάστατος άνθρωπος. Είχε μετοχές στους Ανθρώπους του Λόρδου Τσμπερλέν και ήταν ιδιοκτήτης του Υδρογείου κατά 12,5%. Είχε επίσης επενδύσει σε γη στο Λονδίνο και στο Στράτφορντ, αγοράζοντας το δεύτερο μεγαλύτερο σπίτι της πόλης μαζί με πολλά στρέμματα γης και μια αγροικία. Μετά την θανάτωση της βασιλικής Ελισάβετ, ο βασιλιάς Ιωάννου Α (ΣΤ της Σκοτίας) έδωσε στην εταιρεία του Σάιξπηρ ένα βασιλικό δίπλωμα και ο θίασος ονομαζόταν Άνθρωποι του Βασιλιά. Εκείνη η εποχή έγραψε τον Βασιλιά Λίρ, με θέμα τα διαχωρισμένα βασίλεια, για να περιγράψει έτσι τη νέα επικράτεια του Ιάκωβο, μαζί με τον Μακβέθ, τον οποίο μάλλον γράφτηκε για να τιμήσει η σκωτσέζικη γενιά του νέου βασιλιά.

Το 1608 ο Σαίξπηρ εργαζόταν ακόμα ως ηθοποιός στο Λονδίνο και το 1609 δημοσίευσε 154 σονέτα. Ίσως η επιστροφή της πανώλης εκείνο ο χρόνο να του αναγκάσει να αποσυρθεί στην Στρατφορντ. Μετά το 1610 έγραψε μερικά έργα και οι τρεις τελευταίες ήταν συνεργασίες, μάλλον με τον Τζον Φλέτσερ, ο οποίος τον διαδέχτηκε ως δραματουργός των Ανθρώπων του Βασιλιά. Ο Σαίξπηρ πέθανε στις 23 Απριλίου 1616 σε ηλικία 52 ετών, περίπου ένα μήνα μετά τη σύνταξη με το χέρι της διαθήκης του. Σε αυτή γράφτηκε ότι ήταν απολύτως υγιής και αυτό οδήγησε σε εικασίες ότι ο θάνατος του ήταν ξαφνικός και αναπάντεχος. Μισ;o αιώνα αργότερα, ο εφημέριος του Στράτοδόν, Τζον Γουόρντ, γράφει: «Ο Σαίξπηρ, ο Ο Ντράιτον και ο Μπεν Τζόνσον είχαν μια ευχάριστη συνάντηση, ήπιαν πολύ και ο Σαίξπηρ πέθανε από πυρετό που του μεταδόθηκε εκεί». Αυτό αντιστοιχεί με τις απαντήσεις συγγραφέων της εποχής, ένας από τους οποίους έγραψε: «Αναρωτιόμασταν, Σαίξπηρ, πώς βρέθηκες τόσο νωρίς από την παγκόσμια σκηνή στον ανιαρό χώρο ενός τάφου».

Άφησε πίσω του τη γυναίκα του και τις δυο κόρες του, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του το άφησε στη Σουζάνα, ορίζοντας ότι θα έπρεπε να μεταβιβαστεί στον πρωτότοκο γιο της. Στη διαθήκη δεν γίνεται κάποια αναφορά στην Αν, η οποία αυτομάτως έπαιρνε το 1/3 της περιουσίας του, εκτός από τη δήλωση ότι εκείνη θα έπαιρνε το «δεύτερο καλύτερο κρεβάτι» του.μΜερικοί το θεωρούν προσβολή και περαιτέρω στοιχεία υποδηλώνουν ότι η σχέση τους ήταν στην καλύτερη περίπτωση χλιαρή, ενώ άλλοι διαφωνούν υποστηρίζοντας ότι εννοούσε το γαμήλιο κρεβάτι (το καλύτερο κρεβάτι που επιφύλασσαν για τους επισκέπτες) και το οποίο ήταν ένδειξη αγάπης. Στις 25 Μαρτίου ο Σαίξπηρ είχε διορθώσει τη διαθήκη του μετά την αποκάλυψη ότι ο Τόμας Κίνεϊ, ο άντρας της κόρης του, της Τζούντιθ, είχε έναν νόθο γιο με μια γυναίκα ονόματι Μάργαρετ Γουίλερ, η οποία είχε πεθάνει στη γέννα στα μέσα Μαρτίου του 1616.

Το εκκλησιαστικό δικαστήριο διέταξε τον Τόμας να προβεί σε δημόσια εξομολόγηση, κάτι που προκάλεσε πολύ μεγάλη ντροπή στην οικογένεια Σαίξπηρ. Στο πρώτο κληροδότημα της διαθήκης υπήρχε ο όρος «στον γαμπρό μου», αλλά η φράση αυτή αργότερα διαγράφτηκε και αντικαταστάθηκε από το όνομα της Τζούντιθ. Δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Σαίξπηρ κηδεύτηκε στο ιερό του ναού της Αγίας Τριάδας στο Στράτφορντ. Μερικά χρόνια αργότερα ένα ταφικό μνημείο ανεγέρθηκε στη μνήμη του. Τον Αύγουστο του 1623, η Αν τον ακολούθησε στον θάνατο. Αργότερα τον ίδιο χρόνο δημοσιεύθηκε το First Folio με 36 έργα του – και μολονότι τα 18 από αυτά είχαν δημοσιευθεί νωρίτερα, το βιβλίο αυτό ήταν η μόνη αξιόπιστη έκδοση.

Στον πρόλογό του,ο Μπεν Τζόνσον έγραψε: «Δεν ήταν μόνο για την εποχή του, αλλά θα είναι για πάντα». Ακόμα και τότε ο κόσμος ήξερε ότι τα έργα του Σαίξπηρ είναι διαχρονικά και ότι θα εξακολουθούσαν να έχουν απήχηση στο κοινό όλου του κόσμου. Έχουν γίνει διασκευές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, καθώς και για το θέατρο, όπως αυτά που παρουσιάστηκαν από τον θίασο Reduced Shakespeare, ο οποίος μπορεί να παρουσιάσει 37 έργα του μέσα σε μόλις 97 λεπτά. Θεωρείται επίσης ότι ο Σαίξπηρ επηρέασε την αγγλική γλώσσα όσο κανένας άλλος συγγραφέας, με φράσεις και ιδιωματισμούς που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Μπορεί η ζωή του να παραμένει ένα μυστήριο και ίσως αυτό ακριβώς είναι που κάνει το έργο του τόσο όμορφο.

Ρέιναρντ Σινάγκα: Ο βιαστής με τα περισσότερα θύματα στην ιστορία της Βρετανίας

Ποινή πολλαπλής ισόβιας κάθειρξης επιβλήθηκε από δικαστήριο του Μάντσεστερ στον 36 ετών Ρέιναρντ Σινάγκα από την Ινδονησία που κατηγορείται για 195 περιπτώσεις βιασμού και σεξουαλικής επίθεσης σε βάρος 48 ανδρών. Οι αστυνομικές Αρχές αναφέρουν πως ο Σινάγκα έχει εκμεταλλευτεί σεξουαλικά μέσα στο διαμέρισμά του δεκάδες άνδρες τους οποίους προσέλκυε παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως «καλό σαμαρείτη». Στην συνέχεια ασελγούσε πάνω τους και μετά τους σκότωνε. Ο εισαγγελέας από την πλευρά του μίλησε για «τον βιαστή με τα περισσότερα θύματα στην ιστορία της Βρετανίας».

Σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα των Αρχών, ο Σινάγκα διέπραξε 159 αδικήματα, συμπεριλαμβανομένων 136 βιασμών, τους οποίους τράβηξε βίντεο σε κινητό τηλέφωνο.

Η αστυνομία δεν έχει εντοπίσει τουλάχιστον 70 από τα θύματά του δράστη.

Όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια τεσσάρων δικών που διεξήχθησαν την τελευταία διετία, ο Σινάγκα αναζητούσε σε παμπ και κλαμπ στο κέντρο του Μάντσεστερ νεαρούς (μέση ηλικία τα 21 έτη), σχεδόν αποκλειστικά λευκούς, ετεροφυλόφιλους άνδρες που είχαν ήδη πιει και τους οδηγούσε στο διαμέρισμά του στο με διάφορες αφορμές, όπως για ένα ποτό ή για να φορτίσουν το κινητό τους τηλέφωνο.

Αμέσως τους νάρκωνε βάζοντας στο ποτό τους τη ναρκωτική ουσία GHB και στη συνέχεια τους βίαζε κατ’ εξακολούθηση τραβώντας παράλληλα βίντεο. Λόγω της φύσης του ναρκωτικού, τα θύματα είχαν προσωρινή απώλεια μνήμης και δεν καταλάβαιναν απαραίτητα ότι είχαν πέσει θύματα βιασμού.

Οι πράξεις του αποκαλύφθηκαν τον Ιούνιο του 2017 όταν ένα θύμα του ξύπνησε κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επίθεσης και τον κατήγγειλε στην αστυνομία. Κατά τις έρευνες βρέθηκαν εκατοντάδες ώρες βίντεο με τις πράξεις βιασμού.

Ωστόσο, χωρίς να δείξει ίχνος μεταμέλειας, ο Σινάγκα δήλωσε αθώος για όλες τις κατηγορίες και στις τέσσερις δίκες, επισημαίνοντας ότι το σεξ ήταν συναινετικό και ότι γινόταν στο πάτωμα του δωματίου του για να μην ξεστρώσει το κρεβάτι του.

Εκπρόσωπος της εισαγγελίας του Μάντσεστερ χαρακτήρισε τον Σινάγκα ως τον πιο επικίνδυνο βιαστή στη βρετανική δικονομική ιστορία, ενώ η δικαστής που απήγγειλε την ποινή είπε απευθυνόμενη στον ίδιο ότι είναι ένας «μοχθηρό κατά συρροή σεξουαλικό αρπακτικό», συμφωνώντας με την περιγραφή ενός θύματος ότι πρόκειται για ένα «τέρας».

Ζακ Έφρον: Με θανατηφόρα λοίμωξη στο νοσοκομείο

O Ζακ Έφρον χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ επιβίωσης στην Παπούα Νέα Γουινέα. Ο 32χρονος ηθοποιός βρισκόταν στο νησιωτικό κράτος της Ωκεανίας, για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ στο οποίο πρωταγωνιστεί και το οποίο κατά σύμπτωση ονομάζεται «Killing Zac Efron» (Σκοτώνοντας τον Ζακ Έφρον).

Σύμφωνα με τη Sunday Telegraph, ο Έφρον κόλλησε κάποια δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για ένα είδος βακτηρίου που προκαλεί τύφο και πως ο ηθοποιός εμφάνισε σημάδια μόλυνσης. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Sunday Telegraph, με τη βοήθεια των γιατρών, ο Έφρον μεταφέρθηκε αεροπορικώς στην Αυστραλία από την Παπούα Νέα Γουινέα και εισήχθη στο νοσοκομείο War Memorial του St Andrews. Μετά τη νοσηλεία του φέρεται να έλαβε εξιτήριο την παραμονή των Χριστουγέννων.

Κατά τις πληροφορίες – και όπως δείχνουν και φωτογραφίες του ηθοποιού που δημοσιεύθηκαν σήμερα – τώρα είναι καλά στην υγεία του και απολαμβάνει τις διακοπές του πίσω στο σπίτι του στο Λος Άντζελες. Ο μάνατζέρ του αρνήθηκε να σχολιάσει το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε ενώ και οι γιατροί που τον φρόντισαν επικαλέστηκαν το ιατρικό απόρρητο.

Ίσα Κασισιέχ, ο μοναδικός «πιστοποιημένος» Άη Βασίλης

Στο χολ, πίσω από μια πέτρινη πρόσοψη στην Οδό Αγίου Πέτρου στη χριστιανική συνοικία της Δυτικής Ιερουσαλήμ, ένας γίγαντας δίπλα σ’ ένα έλκηθρο υποδέχεται τους επισκέπτες: ο Ίσα Κασισιέχ, παλιός παίκτης στο κολεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ στις ΗΠΑ, το NCAA, είναι ο μοναδικός «πιστοποιημένος» Άη Βασίλης στους Αγίους Τόπους.

Στον πρώτο όροφο της οικογενειακής κατοικίας των Κασισιέχ, φιλοξενείται το «Σπίτι του Άη Βασίλη»: χριστουγεννιάτικα δέντρα, χιόνι για τον στολισμό τους, κουκλάκια τάρανδοι και πολικές αρκούδες. Όλα ξεκίνησαν πριν 14 χρόνια, όταν ο Ίσα ανακάλυψε μια παλιά φορεσιά Άη Βασίλη που χρησιμοποιούσε ο πατέρας του. Την πρόβαρε, του πήγαινε τόσο καλά που, φορώντας την, πήγε ως την Πύλη της Γιάφας που ήταν κοντά. Παιδάκια μαζεύτηκαν και τότε συνειδητοποίησε ότι «ως παιδάκι δεν κατάφερα να έχω αυτή την ευτυχία, άρα καιρός είναι να τη δώσω στα παιδιά στην Ιερουσαλήμ». «Ταξιδεύοντας στον κόσμο την περίοδο των Χριστουγέννων, συνειδητοποίησα πόσο πολύ βαθιά είναι ενσωματωμένος στην κουλτούρα της Δύσης ο Άη Βασίλης, ενώ εδώ, στον τόπο όπου άρχισαν τα Χριστούγεννα, ξέρουμε τον Άη Βασίλη μόνο από την τηλεόραση και το σινεμά» είπε ο Ίσα στο Atlas Obscura. Την επόμενη χρονιά, ο Ίσα ξαναντύθηκε Άη Βασίλης αλλά τούτη τη φορά νοίκιασε και μια καμήλα. Από τότε, κάθε Χριστούγεννα, καβάλα στην καμήλα, ο Άη Βασίλης κάνει τη γύρα της Παλιάς Πόλης και τ’ απογεύματα δέχεται επισκέψεις από παιδάκια και τις οικογένειές τους στο «Σπίτι του Άη Βασίλη». Τις ημέρες κοντά στα Χριστούγεννα, οι επισκέπτες μπορεί να περιμένουν στην ουρά έως και δυο ώρες για να μπουν μέσα. Ο Ίσα χρηματοδοτεί ως επί το πλείστον ο ίδιος αυτές τις δραστηριότητες, αλλά δέχεται και δωρεές από πιστούς και οργανώσεις απ’ όλον τον κόσμο.

Το 2016, ο Ίσα έκανε το επόμενο βήμα: αποφάσισε να εκπαιδευτεί στη σχολή «Professional Santa Claus School» στο Ντένβερ του Κολοράντο. Εκεί έμαθε να κατασκευάζει ξύλινα παιδικά παιχνίδια, να φτιάχνει χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και να λέει σωστά το «χο, χο, χο» που αναφωνεί κάθε τόσο ένας καθωσπρέπει Άη Βασίλης. «Ο ήχος πρέπει να βγαίνει απ’ την κοιλιά» διευκρινίζει. «Για να είσαι Άη Βασίλης πρέπει όλα που κάνεις να έρχονται απ’ την καρδιά, κι η καρδιά να είναι γεμάτη ελπίδα, αγάπη και ειρήνη». Ο Ίσα, Χριστιανός Ορθόδοξος, ήταν ο πρώτος Άραβας που παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή του Ντένβερ, όπως του είπαν εκεί. Πέρυσι, γράφτηκε για περαιτέρω σπουδές στη σχολή «Charles W. Howard Santa Claus School» στο Μίσιγκαν. Στην περίφημη σχολή, η οποία ιδρύθηκε πριν 83 χρόνια, έχουν εκπαιδευτεί πάνω από 5.000 Άη Βασίληδες. «Μου είπαν: “Είσαι ο πρώτος Άη Βασίλης από τη Μέση Ανατολή και τους Αγίους Τόπους”» υπογράμμισε ο Ίσα.

Κερδίζει το ψωμί του ως προπονητής μπάσκετ στη Δυτική Ιερουσαλήμ. Εδώ και 700 χρόνια, το «Σπίτι του Άη Βασίλη» είναι το οικογενειακό σπίτι των Κασισιέχ, οι οποίοι ήταν η πρώτη οικογένεια Χριστιανών Ορθόδοξων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. «Η οικογένειά μου ήρθε στην Ιερουσαλήμ πριν 900 χρόνια, αλλά δεν ξέρουμε ακριβώς από πού ήρθαν. Κάποια μέλη της οικογένειας ισχυρίζονται ότι ήρθαμε από την Ελλάδα. Άλλοι πιστεύουν ότι ήρθαμε από την παλαιστινιακή πόλη Lydda» διευκρίνισε. Κάποιους αιώνες πίσω, οι Κασισιέχ ξεκίνησαν μια βιοτεχνία για πλακάκια. Πολλά από αυτά διακοσμούν τον Ναό της Αναστάσεως (σ.σ. την Εκκλησία του Παναγίου Τάφου) αλλά και άλλες εκκλησίες στους Αγίους Τόπους.

Ο Ίσα έχει φιλόδοξα όνειρα: διαπραγματεύεται με τον δήμο της Ιερουσαλήμ τη διοργάνωση ενός Συνεδρίου Άη Βασίληδων, του πρώτου στην ιστορία του Ισραήλ. Προτίθεται να προσκαλέσει 50 Άη Βασίληδες απ’ όλον τον κόσμο και να οργανώσει μια παρέλαση στους δρόμους της πόλης τον Ιανουάριο.

Η Ρία Αντωνίου εύχεται «Καλές γιορτές» με κόκκινα εσώρουχα!

Σπάνια πλέον ποστάρει αποκαλυπτικά στιγμιότυπα στο Instagram, αλλά όταν αποφασίσει να το κάνει… τρελαίνει τους πάντες. Η Ρία Αντωνίου μπορεί να κάνει τη δική της καριέρα στο εξωτερικό, όμως το ελληνικό ταπεραμέντο της δεν κρύβεται.  Πριν από λίγες ώρες, με εορταστική και πονηρή διάθεση, έστειλε το δικό της μήνυμα για τα Χριστούγεννα με ένα story αφήνοντας τα αρσενικά με το στόμα ανοιχτό. Πληθωρική και αισθησιακή, έχει πάντα τον τρόπο να τραβά τα βλέμματα και όχι άδικα! Μία μικρή γεύση θα σε πείσει και θα σου θυμίσει το κορμί που χάσαμε από τα ελληνικά εδάφη. 

Η Lizzo με ρούχο της Μαίρης Κατράντζου στο εξώφυλλο του Time

Η Lizzo ήταν σίγουρα ένα από τα πρόσωπα που κατάφεραν να αφήσουν το σημάδι τους στο 2019. Αιτία δεν είναι μόνο οι αδιαμφισβήτητες φωνητικές της ικανότητες, αλλά και τα μηνύματα που πρεσβεύει με τη μουσική και την προσωπικότητά της, με βασικότερο το να αγαπάς το σώμα σου ανεξαρτήτως μεγέθους και χρώματος.

Την επίδρασή της αναγνώρισε και το Time, που την ανακήρυξε «Καλλιτέχνη της Χρονιάς». Αυτή ήταν και η αφορμή, ώστε η 31χρονη να βρεθεί στο εξώφυλλο του περιοδικού, φορώντας μία δημιουργία της Ελληνίδας σχεδιάστριας, Μαίρης Κατράντζου, από τη συλλογή της για τη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2020, που παρουσιάστηκε στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και της οποίας το 50% των εσόδων θα πάνε στον σύλλογο «Ελπίδα».

Συγκεκριμένα, η τραγουδίστρια φόρεσε την κάπα με το όνομα «Καινοτομία», αλλά όχι όπως την είδαμε στην επίδειξη. Όπως η Κατράντζου δήλωσε στο Insider, πηγή έμπνευσής της ήταν η Αρχαία Ελλάδα και οι ιδέες της αλχημείας, της βιολογίας, της θεολογίας και της φιλοσοφίας, τα σύμβολα των οποίων έχουν κεντηθεί στην κάπα. Ωστόσο, δεν τα είδαμε στη Lizzo, η οποία αποφάσισε να την φορέσει ανάποδα, ώστε να μάς δείξει την άλλη μεριά της δημιουργίας της σχεδιάστριας, που αποτελεί τον συμβολισμό αυτών των ιδεών στην ένωσή τους.

Η Μαίρη Κατράντζου ανέβασε στο Instagram φωτογραφίες και βίντεο από την φωτογράφιση της Lizzo για το Time, αλλά και τη στιγμή που η κάπα του εξωφύλλου παρουσιάστηκε στον Ναό του Ποσειδώνα. Στην τελευταία αυτή δημοσίευση, μάλιστα, έγραψε: «Ένα βίντεο από την κάπα Καινοτομία που παρουσιάστηκε στον Ναό του Ποσειδώνα και φορέθηκε από τη Lizzo για το εξώφυλλο του Time, που την ονόμασε “Καλλιτέχνη της Χρονιάς”!! Όταν σχεδίαζα αυτή τη συλλογή, η πρόθεσή μου ήταν να δημιουργήσω κομμάτια που γυναίκες όλων των μεγεθών, των ηλικιών και των πολιτισμικών υποβάθρων θα μπορούσαν να φορέσουν. Είναι 1 από τα 6 πλήρως διακοσμημένα, one size κομμάτια, που δείξαμε για πρώτη φορά στην πασαρέλα και δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο περήφανη που η Lizzo ήταν η πρώτη που φόρεσε αυτή τη συλλογή και την σφράγισε ολόκληρη με την προσωπικότητά της!!! Την φόρεσε απευθείας από την πασαρέλα, χωρίς μετατροπές (πέραν του ότι την φόρεσε ανάποδα!) και δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδυναμωτικό για εμένα από την εικόνα της Lizzo Στο εξώφυλλο του περιοδικού Time! Αυτή η γυναίκα είναι υπερβολικά ταλαντούχα και μία τρομερά σημαντική φωνή αυτή τη στιγμή… Σε ευχαριστώ Lizzo που μιλάς για την αποδοχή του σώματος, για το τι πραγματικά συνεπάγεται η “ξαφνική επιτυχία” και για τη σημαντικότητα του να μοιράζεις χαρά!!! Είσαι μια αχτίδα φωτός και το ταλέντο σου είναι απεριόριστο».

Σαρλίζ Θερόν: Το βράδυ που η μαμά μου σκότωσε τον αλκοολικό πατέρα μου

Με αφορμή την καινούργια της ταινία, «Bombshell», που βγαίνει στις αίθουσες τα Χριστούγεννα, η Σαρλίζ Θερόν μίλησε για την τραγωδία που σημάδεψε την ζωή της οικογένειάς της, όταν ήταν 15 ετών. Σε συνέντευξή της στο αμερικανικό κρατικό ραδιόφωνο NPR, η 44χρονη ηθοποιός περιέγραψε τι έγινε ένα βράδυ τον Ιούνιο του 1991, που η μητέρα της, Γκέρντα, σκότωσε τον πατέρα της Τσαρλς, ο οποίος, μεθυσμένος, είχε νωρίτερα πυροβολήσει την κόρη του και τη σύζυγό του χωρίς να τις πετύχει. 

«Ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ άρρωστος άνδρας. Ηταν αλκοολικός όλη μου την ζωή. Τον ήξερα μόνο ως αλκοολικό. Ηταν μία απελπιστική κατάσταση. Η οικογένειά μου ήταν εγκλωβισμένη σε αυτήν. Και η καθημερινή αβεβαιότητα του να ζεις με έναν εθισμένο, έναν μέθυσο, είναι αυτή που συνηθίζεις και είναι σαν να γίνεται ένα με το σώμα σου για όλη σου τη ζωή, περισσότερο και από αυτό το γεγονός που συνέβη εκείνο το βράδυ. Η οικογένειά μας ήταν απίστευτα άρρωστη. Και όλο αυτό μας πλήγωσε για πάντα κατά κάποιο τρόπο. Φυσικά, εύχομαι να μην είχε συμβεί ποτέ αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ. Είναι πολύ κακό αυτό που συμβαίνει όταν δεν αντιμετωπίζεις την ρίζα αυτών των προβλημάτων. Ο πατέρας μου ήταν τόσο μεθυσμένος που κανονικά δεν θα έπρεπε να μπορεί να περπατά όταν μπήκε στο σπίτι με το όπλο. Η μαμά μου και εγώ είμαστε στην κρεβατοκάμαρα και συγκρατούσαμε την πόρτα με την πλάτη μας γιατί προσπαθούσε να την ανοίξει και να μπει μέσα. Έκανε ένα βήμα πίσω και πυροβόλησε στην πόρτα τρεις φορές. Καμία σφαίρα δεν μας χτύπησε, ήταν θαύμα. Και ευρισκόμενη (η μαμά μου) σε αυτοάμυνα, έδωσε τέλος στην απειλή. Αυτού του είδους η βία, μέσα στην οικογένεια, είναι κάτι που μοιράζομαι με πολύ κόσμο. Δεν ντρέπομαι να μιλάω για αυτό γιατί νομίζω ότι όσο πιο πολύ μιλάμε για αυτά τα πράγματα, τόσο καταλαβαίνουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Νομίζω για μένα, αυτή η ιστορία είχε να κάνει με το να μεγαλώνεις σε ένα περιβάλλον με εθισμένους στο αλκοόλ ή σε ουσίες και πώς αυτό σε επηρεάζει». 

Η Σαρλίζ Θερόν έχει μιλήσει και στο παρελθόν για τις συνθήκες θανάτου του πατέρα της και τον θαυμασμό της για τη μητέρα της. «Είμαι τυχερή που είχα μία υπέροχη μητέρα που με έκανε γενναία και μου έλεγε πάντα να είμαι γενναία. Δεν ξέρω ποια θα ήμουν χωρίς αυτήν», είχε δηλώσει τον Οκτώβριο του 2018 . Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστεί, πραγματεύεται το σκάνδαλο σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών δημοσιογράφων του Fox News, από τον Ρότζερ Αϊλς, τότε διευθύνoντα σύμβουλο του τηλεοπτικού δικτύου. Η Θερόν, έχοντας η ίδια υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στην καριέρα της, όπως έχει αποκαλύψει στο παρελθόν, εξηγεί ότι δεν πρόκειται για κάτι που είναι μόνο «άσπρο-μαύρο»: «Δεν είναι πάντα σωματική βία. Δεν είναι πάντα βιασμός. Υπάρχει ψυχολογικό τραύμα που αφήνει σε γυναίκες η καθημερινή χρήση της γλώσσας, το άγγιγμα ή μία απειλή, πχ. η απειλή ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Αυτά είναι πράγματα που σίγουρα έχω βιώσει».  

Γκριγκόρι Ρασπούτιν : Ο βίος και η πολιτεία του διαβολικού καλόγερου

Ρώσος χωρικός και μυστικιστής, με μεγάλη επιρροή στο παλάτι του τσάρου Νικολάου Β’ και της τσαρίνας Αλεξάνδρας, σε μια εποχή που το τσαρικό καθεστώς έπνεε τα λοίσθια. Υπήρξε έντονα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα· άγιος και προφήτης για τους οπαδούς του, η ενσάρκωση του Αντίχριστου για τους πολυάριθμους εχθρούς του. Ο Γκριγκόρι Γεφίμοβιτς Ρασπούτιν γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1869 στο Ποκρόφσκογιε της Δυτικής Σιβηρίας και βαπτίστηκε την επομένη, εορτή του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, παίρνοντας το όνομα Γρηγόριος (Γκριγκόρι στα ρωσικά). Λίγα είναι γνωστά για τα νεανικά του χρόνια. Έμεινε σχεδόν αγράμματος και η ζωή του φαίνεται να άλλαξε, όταν ένας γείτονάς του τον έπιασε να κλέβει στα χωράφια του και τον έκανε μαύρο στο ξύλο. Στράφηκε στη θρησκεία και σε ηλικία 18 ετών τα βήματά του τον έφεραν στο μοναστήρι του Βερχοτούριε, όπου μυήθηκε στη διδασκαλία των Χλίστι («Μαστιγουμένων»), οι οποίοι διοργάνωναν ζωντανές αναπαραστάσεις της Σταύρωσης με παραληρηματικές τελετές αχαλίνωτης σεξουαλικής δραστηριότητας που τις αποκαλούσαν «εορτές αγαλλίασης».

Υπερβαίνοντας τις διδασκαλίες της αίρεσης αυτής, ο Ρασπούτιν διατύπωσε δικό του δόγμα, σύμφωνα με το οποίο η σεξουαλική εξάντληση ήταν το καλύτερο μέσο για να φθάσει ο πιστός στην κατάσταση της «θείας αταραξίας» και κατά συνέπεια, να βρεθεί πιο κοντά στο Θεό. Λίγο προτού γίνει μοναχός εγκατέλειψε το μοναστήρι κι επέστρεψε στο χωριό του. Νυμφεύθηκε σε ηλικία 19 ετών την Προσκόβια Ντουμπόβινα (1866-1930), με την οποία απέκτησε επτά παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία πέθαναν σε νεαρή ηλικία. Παρότι «νοικορεύτηκε», δεν έμεινε στον τόπο του. Τα επόμενα χρόνια περιπλανήθηκε από το Άγιο Όρος έως τα Ιεροσόλυμα και την ίδια περίοδο αυτοανακηρύχθηκε «στάρετς» (Γέροντας στη ρώσικη θρησκευτική ορολογία), ένας άνθρωπος, δηλαδή, του Θεού, που έχει το χάρισμα να θεραπεύει τους αρρώστους και να προλέγει το μέλλον. Οι περιπλανήσεις του τον έφεραν τελικά πίσω στη Ρωσία και στην Αγία Πετρούπολη (1903). Βρόμικος και ατημέλητος, με τα σπινθηροβόλα μάτια του και τις υποτιθέμενες υπερφυσικές ικανότητές του, ο Ρασπούτιν έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους αυλικούς κύκλους της πρωτεύουσας, οι οποίοι εντρυφούσαν εκείνη την εποχή στο μυστικισμό και τον αποκρυφισμό.

Στην αυλή του Τσάρου

Το 1905 τον παρουσίασαν στην τσαρική οικογένεια και το 1908 κλήθηκε να προσφέρει τις «ιατρικές» υπηρεσίες του στον αιμοφιλικό διάδοχο του θρόνου Αλέξιο. Ο Ρασπούτιν κατόρθωσε να απαλύνει τον πόνο του αγοριού, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των γονέων του. Με το περιστατικό αυτό άρχισε μία δεκαετία κυριαρχίας του Ρασπούτιν στις υποθέσεις της τσαρικής οικογένειας και του ρωσικού κράτους.Ταπεινός και άγιος χωρικός μπροστά στην τσαρική οικογένεια, ο Ρασπούτιν δεν άργησε να θυμηθεί τις παλιές του συνήθειες στη ζωή του έξω από την Αυλή. Κηρύσσοντας ότι η σωματική επαφή μαζί του είχε εξαγνιστικά και θεραπευτικά αποτελέσματα, συγκέντρωσε γύρω του διάφορες ερωμένες και προσπάθησε να αποπλανήσει πολύ περισσότερες. Αναφορές σχετικά με τη διαγωγή του άρχισαν να καταφθάνουν στον τσάρο Νικόλαο, ο οποίος όμως αδυνατούσε να τις πιστέψει. Ως το 1911 η συμπεριφορά του Ρασπούτιν είχε πάρει διαστάσεις σκανδάλου. Ύστερα από σχετική έκθεση του πρωθυπουργού Πιοτρ Στολίπιν, ο Νικόλαος εξόρισε τον ευνοούμενό του, αλλά κάτω από τις πιέσεις της τσαρίνας Αλεξάνδρας αναγκάστηκε να ανακαλέσει την απόφασή του λίγους μήνες αργότερα. Καθώς δεν ήταν διατεθειμένος να δυσαρεστήσει τη σύζυγό του ή να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του γιου του, ο Νικόλαος αποφάσισε να αγνοήσει στο εξής όλες τις εναντίον του κατηγορίες.

Στο απόγειό του

Η δύναμη του Ρασπούτιν μέσα στην Αυλή έφτασε στο απόγειό της μετά το 1915, την ώρα που ο ρωσικός στρατός βρισκόταν σε δυσχερή θέση στα μέτωπα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Σεπτέμβριο ο Νικόλαος Β’ ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση του ρωσικού στρατού και ανάθεσε τη διαχείριση των εσωτερικών υποθέσεων της Ρωσίας στην Αλεξάνδρα.

Ως προσωπικός σύμβουλος της τσαρίνας κατά το διάστημα αυτό, ο Ρασπούτιν ασκούσε επιρροή που ξεκινούσε από τον διορισμό των εκκλησιαστικών αξιωματούχων κι έφθανε ως την επιλογή των υπουργών της κυβέρνησης, ενώ δεν παρέλειπε να παρεμβαίνει κατά καιρούς στα στρατιωτικά θέματα.Το 1916, αφού είχαν προηγηθεί αρκετές αποτυχημένες δολοφονικές απόπειρες εναντίον του Ρασπούτιν, μία ομάδα ευγενών, στην οποία συμμετείχαν ο πρίγκιπας Φέλιξ Γιουσούποφ (σύζυγος της ανιψιάς του τσάρου), ο Βλάντιμιρ Πουρίσκεβιτς (μέλος της Δούμας) και ο Μέγας Δούκας Ντμίτρι Πάβλοβιτς (εξάδελφος του τσάρου) οργάνωσαν συνωμοσία, με σκοπό την εξόντωση του Ρασπούτιν και την αποφυγή νέων σκανδάλων που θα έπλητταν τη μοναρχία.

Η δολοφονία του

Τη νύχτα της 16ης προς τη 17η Δεκεμβρίου 1916, ο Γιουσούποφ προσκάλεσε τον Ρασπούτιν στο σπίτι του, με δόλωμα την όμορφη σύζυγό του Ιρίνα, η οποία έχοντας διαφωνήσει με το σχέδιο του συζύγου της βρισκόταν στη βίλα τους στην Κριμαία. Ο οικοδεσπότης τού πρόσφερε τσάι και κέικ, που ήταν δηλητηριασμένα. Βλέποντας ότι το δηλητήριο δεν ενεργούσε, τον πυροβόλησε. Ο Ρασπούτιν σωριάστηκε προς στιγμήν, αλλά μπόρεσε να συρθεί ως την αυλή, όπου ο Πουρίσκεβιτς τον πυροβόλησε για δεύτερη φορά. Στη συνέχεια, οι συνωμότες τον έδεσαν και τον έριξαν στον παγωμένο Νέβα, όπου και πέθανε από πνιγμό.Η δολοφονία Ρασπούτιν δεν εμπόδισε την κατάρρευση του τσαρικού καθεστώτος. Λίγες εβδομάδες αργότερα σαρώθηκε από τη Φεβρουαριανή Επανάσταση και οριστικά λίγους μήνες αργότερα από την Οκτωβριανή Επανάσταση.

Λόρεντ Σίμονς: To 9χρονο παιδί – θαύμα από το Βέλγιο άφησε το πανεπιστήμιο

Tο παιδί-θαύμα στο Βέλγιο ετοιμαζόταν να ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές του στο πανεπιστήμιο στην ηλικία των εννέα ετών. Ο Λόρεντ Σίμονς πέρασε στο πανεπιστήμιο σε ηλικία οκτώ ετών και τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους θα έπερνε πτυχίο. Οι σπουδές ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Αϊντχόφεν. Το εκπαιδευτικό προσωπικό τον χαρακτηρίζει «απλώς καταπληκτικό». Ο ίδιος λέει ότι θα συνεχίσει με διδακτορικό στο ίδιο αντικείμενο, ενώ παράλληλα στοχεύει και το πτυχίο της ιατρικής, σύμφωνα με όσα είχε πει ο πατέρας του στο CNN. Ωστόσο, η οικογένειά του έλαβε την απόφαση να εγκαταλείψει τις σπουδές του, έπειτα από διαφωνία της με τις αρχές του πανεπιστημίου αναφορικά με τον χρόνο αποφοίτησής του. 

Το πανεπιστήμιο συνέστησε ο μικρός να ολοκληρώσει τις σπουδές του στα μέσα του 2020, αντί για το τέλος Δεκεμβρίου, καθώς εκκρεμούν ακόμη κάποιες εξετάσεις που ο νεαρός φοιτητής πρέπει να περάσει. «Θα ήταν, ακόμη κι έτσι, μια εξαιρετικά σύντομη διάρκεια φοίτησης» δήλωσε το πανεπιστήμιο σε επικοινωνία με το CNNi. Φαίνεται ωστόσο ότι ο πατέρας του μικρού, Αλεξάντερ Σίμονς, επιθυμούσε ακόμη το αρχικό πλάνο. «Επαναλάμβανε συνεχώς την επιθυμία του να αποκτήσει ο γιος του το πτυχίο του στην ηλικία των 9, γεγονός που σημαίνει ότι θα έπρεπε να ολοκληρώσει με επιτυχία μέσα σε δέκα μήνες σπουδές που φυσιολογικά διαρκούν τρία χρόνια», αναφέρει η δήλωση του πανεπιστημίου. 

Ο ίδιος ο πατέρας, γιατρός στο επάγγελμα, απαντά από τη μεριά του ότι αρχικά το πανεπιστήμιο είχε συναινέσει στο επιταχυνόμενο χρονοδιάγραμμα. Μιλώντας στο CNNi, αποκάλυψε επίσης ότι ο γιος του έλαβε μία πρόταση για ντοκτορά σε πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή η πρόταση ήταν, σύμφωνα πάντα με τον πατέρα, που οδήγησε το πανεπιστήμιο στην απόφαση να παρατείνει τον χρόνο σπουδών του παιδιού. «Ο τρόπος διαχείρισης του θέματος δεν είναι σωστός. Ο Λόρεντ δεν είναι ιδιοκτησία τους», υποστηρίζει.  Το πανεπιστήμιο από την πλευρά του τονίζει: «Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τους φοιτητές μας για εμάς. Η απογοήτευση δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελέσει κίνητρο για κάποιον», ενώ προσθέτει ότι «λυπάται» για την απόφαση της οικογένειας να απορρίψουν το νέο χρονοδιάγραμμα.

Πέθανε σε ηλικία 34 ετών o άνθρωπος που έκανε διάσημο το Ice Bucket Challenge

O Πητ Φρέιτς πέθανε σε ηλικία 34 ετών καθώς έπασχε από Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS). Είχε εμπνεύσει πολλούς το 2014 όταν είχε επιχειρήσει το Ice Bucket Challenge.

Ο Πητ είχε γίνει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες όταν παρά το γεγονός ότι υπέφερε ALS και ήταν ακινητοποιημένος σε αναπηρικό καροτσάκι, είχε δοκιμάσει το Ice Bucket Challenge, μία τάση που είχε γίνει viral στο διαδίκτυο το 2014. Ο ίδιος το είχε κάνει αυτό ώστε να αυξηθούν τα έσοδα για το μέσω του Ice Bucket Challenge, κάτι που κατάφερε καθώς είχαν συγκεντρωθεί περισσότερα από 115 εκατομμύρια δολάρια στην έρευνα για το ALS. Ο Πητ Φρέιτς είχε διατελέσει αρχηγός του Boston College στο μπέιζμπολ το 2006 και το 2007. Διαγνώστηκε με Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS) το 2012. Η οικογένειά του γνωστοποίησε το θάνατό του μέσω μίας ανακοίνωσης που βγήκε από το Boston College: «Σήμερα ο παράδεισος υποδέχθηκε τον άγγελό μας, Πητ Φρέιτς, που πέθανε μετά από ηρωική μάχη με το ALS».

Ενέπνευσε εκατομμύρια

Το 2013 και το 2014, ο Φρέιτς μαζί με δύο φίλους του από το Boston College έκαναν γνωστό αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως ALS Ice Bucket Challenge, το να ρίξεις δηλαδή έναν κουβά με κρύο νερό στο κεφάλι σου, να κάνεις μία δωρεά στο σε έναν οργανισμό για το ALS και να προκαλέσεις κάποιον άλλο να συμμετάσχει. Πολλοί celebrities ανά τον κόσμο έλαβαν μέρος στο συγκεκριμένο εγχείρημα, με τον Φρέιτς να γίνεται κάτι σαν σύμβολο αυτής της προσπάθειας. Η πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Συλλόγου Αμυοτροφικής Πλευρικής Σκλήρυνσης (ALS), Μπάρμπαρα Νιουχάουζ είχε δηλώσει το 2014 για την ανταπόκριση του κόσμου, «δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο στην ιστορία της ασθένειας». Ο 34χρονος ήταν παντρεμένος και είχε μία μικρή κόρη.

Τι είναι η Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS)

Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση είναι μια ταχέως προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή στην οποία το κύριο χαρακτηριστικό είναι ο επιλεκτικός θάνατος των κινητικών νευρώνων καταλήγοντας σε προοδευτική αδυναμία και τον θάνατο από αναπνευστική ανεπάρκεια. Η ALS συχνά ονομάζεται νόσος του Lou Gehrig, από το διάσημο παίκτη του μπέιζμπολ που πέθανε από την νόσο το 1941. Η συχνότητα είναι 1-2 ανά 100.000 άτομα ανά έτος και η επικράτηση 4-13 ανά 100.000. Η ακριβής αιτία του εκλεκτικού εκφυλισμού κινητικού νευρώνα στο ALS παραμένει άγνωστη.