Γιατί οι Σύμμαχοι δεν βομβάρδισαν το Άουσβιτς

Την άνοιξη του 1944 η ηγεσία των Συμμαχικών δυνάμεων έλαβε πληροφορίες για κτηνωδίες στο Άουσβιτς- Μπιρκενάου στη νότια Πολωνία- ένα μέρος που πλέον είναι γνωστό ως ένα από τα πλέον φρικιαστικά στρατόπεδα θανάτου των Ναζί. Δύο Εβραίοι κρατούμενοι που απέδρασαν αποκάλυψαν τι συνέβαινε, οπότε η διοίκηση των Συμμάχων βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα, ενώ ο πόλεμος έμπαινε στην τελική του φάση: Να αποσταλούν αεροπλάνα για να βομβαρδίσουν το στρατόπεδο θανάτου, παρά τον κίνδυνο μεγάλων απωλειών ζωών κρατουμένων, ή το κόστος (τόσο στρατιωτικό, όσο και από πλευράς πιθανής απώλειας ζωής) ήταν πολύ μεγάλο, δεδομένου ότι ο πόλεμος βρισκόταν σε κομβικό σημείο; Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Live Science, σε νέο ντοκιμαντέρ του PBS, με τίτλο «Secrets of the Dead: Bombing Auschwittz», ιστορικοί εξετάζουν το δίλημμα των ηγετών των Συμμάχων, μεταξύ μιας «ηθικής» μεν, αλλά άκαρπης στρατιωτικά επιχείρησης και της χρήσης της πλήρους ισχύος τους για να ηττηθεί η πολεμική μηχανή των Ναζί.

Οι αριθμοί των κρατουμένων στο Άουσβιτς εκτινάχθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου: Τον Αύγουστο του 1944 βρίσκονταν εκεί περίπου 400.000 άνθρωποι, οι 205.000 εκ των οποίων Εβραίοι και οι άλλοι 195.000 Πολωνοί, Σοβιετικοί, Ρομά κ.α. Όταν ο Ρούντολφ Βρμπα και ο Άλφρεντ Βέτσλερ απέδρασαν τον Απρίλιο του 1944 έδωσαν στους Συμμάχους μαρτυρίες για τους θαλάμους αερίων και τις μαζικές εξοντώσεις ανθρώπων,σ ε αδιανόητη κλίμακα. Η μαρτυρία τους αργότερα θα γινόταν γνωστή ως Πρωτόκολλο Άουσβιτς, σύμφωνα με το PBS. Από τον Μάιο ως τον Ιούλιο, αντίγραφά του έφτασαν στην Ελβετία, στην Ουάσιγκτον και στην ηγεσία των Συμμαχικών δυνάμεων- με τον ίδιο τον Τσώρτσιλ να συστήνει βομβαρδισμό του στρατοπέδου.

Ντοκιμαντέρ: Γιατί οι Σύμμαχοι δεν βομβάρδισαν το

Ωστόσο εν τέλει δεν απεστάλησαν βομβαρδιστικά, αν και οι συμμαχικές επιδρομές ήδη στοχοποιούσαν το χημικό εργοστάσιο της IG Farben που βρισκόταν μόλις 6 χλμ από το στρατόπεδο θανάτου και μάλιστα χρησιμοποιούσε κρατουμένους- σκλάβους ως εργατικό δυναμικό. Διάφοροι παράγοντες έκαναν τους Συμμάχους να απορρίψουν το Άουσβιτς ως πιθανό στόχο, σύμφωνα με την Τάμι Ντέιβις Μπιντλ, καθηγήτρια ιστορίας και στρατηγικής εθνικής ασφαλείας στο US Army War College στο Καρλάιλ της Πενσιλβάνια.

Ένας από τους λόγους, είπε στο Live Science η Μπιντλ, έχει τις ρίζες του στον αντισημιτισμό στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος υποδαυλιζόταν από τη ναζιστική προπαγάνδα που υποδείκνυε ότι οι Εβραίοι χειραγωγούσαν τη Συμμαχική πολεμική προσπάθεια. «Οι πολιτικοί ανησυχούσαν εάν φαινόταν πως καταβάλλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για τους Εβραίους» είπε σχετικά. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλές προσωπικότητες στην ηγεσία των ΗΠΑ (Εβραίοι και μη) συμφωνούσαν τότε πως η διατήρηση της υποστήριξης της κοινής γνώμης προς τον πόλεμο προϋπέθετε την υποβάθμιση των θεμάτων που είχαν να κάνουν με Εβραίους, σύμφωνα με τον Μάικλ Μπέρενμπαουμ, καθηγητή Εβραϊκών Μελετών στο Αμερικανοεβραϊκό Πανεπιστήμιο στο Λος Άντζελες. «Υπήρχε ο φόβος πως οι Αμερικανοί θα υποστήριζαν την πολεμική προσπάθεια λιγότερο εάν νόμιζαν πως ο πόλεμος ήταν για τους Εβραίους» είπε ο Μπέρενμπαουμ στο Live Science.

Ντοκιμαντέρ: Γιατί οι Σύμμαχοι δεν βομβάρδισαν το

Υπήρχε επίσης το ζήτημα του κατά πόσον μπορούσε να βομβαρδιστεί με ακρίβεια το Άουσβιτς: Υπήρχαν κάποιες φωτογραφίες του στρατοπέδου από αέρος, και το Πρωτόκολλο Άουσβιτς παρείχε επιπλέον πληροφορίες για τα κτίρια, οπότε και θα μπορούσε να επιχειρηθεί βομβαρδισμός στόχων που θα επέφεραν μικρότερες απώλειες. Ωστόσο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι βομβαρδισμοί από αέρος ήταν εξαιρετικά ανακριβείς, οπότε και, όπως εκτιμά η Μπιντλ, θα είχαν σκοτωθεί πιο πολλοί κρατούμενοι από αυτούς που θα σώζονταν. «Θα έπρεπε να ρίξεις 220 βόμβες στο καθένα από τα τέσσερα κρεματόρια στο Άουσβιτς- Μπιρκενάου για να έχεις 90% πιθανότητες να χτυπήσει μία κάθε κρεματόριο» είπε σχετικά.

Επιπρόσθετα, μια αποστολή βομβαρδιστικών στο Άουσβιτς θα στερούσε πολύτιμους στρατιωτικούς πόρους από την κύρια πολεμική προσπάθεια: «Βλέπουμε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τείνουμε να σκεφτόμαστε πως ήταν πιθανότατα προφανές ότι θα κερδίζαμε. Δεν ήταν» τόνισε η ίδια. Το «παράθυρο» το 1944 κατά το οποίο ήταν δυνατόν να πληγεί το Άουσβιτς ήταν μια από τις εντονότερες περιόδους των συγκρούσεων στην Ευρώπη, καθώς οι Σύμμαχοι προσπαθούσαν να προωθηθούν ανατολικά, να εξουδετερώσουν τις βάσεις εκτόξευσης πυραύλων των Ναζί και να εμποδίσουν την ανάκαμψη της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας (Luftwaffe).

Ντοκιμαντέρ: Γιατί οι Σύμμαχοι δεν βομβάρδισαν το

«Ο στρατός περιφρουρούσε τους πόρους του. Μαχόταν για τη ζωή του το 1944» είπε η Μπιντλ. «Από τη μία πλευρά, υπάρχει η άποψη της αξιοποίησης πόρων για να πληγεί αυτός ο στόχος. Στην άλλη πλευρά, υπάρχει η αντίληψη πως οι Γερμανοί πρέπει να ηττηθούν πάση θυσία, και όλα πρέπει να επικεντρωθούν στη στρατιωτική επικράτηση». Επίσης, ακόμα και αν είχε γίνει μια τέτοια επιχείρηση, δεν θα επρόκειτο για μια «μαγική λύση» που θα έσωζε εκατομμύρια ζωές, σημείωσε ο Μπέρενμπαουμ: Τη στιγμή που οι Σύμμαχοι θα ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο, θα ήταν ήδη πολύ αργά για τα περισσότερα από τα θύματα του Ολοκαυτώματος: Οι Ναζί είχαν κλείσει ήδη τα περισσότερα στρατόπεδα θανάτου ενώ υποχωρούσαν- και επίσης το 90% των ανθρώπων που βρήκαν τον θάνατο στο πλαίσιο της συστηματικής εξόντωσης από πλευράς του Γ′ Ράιχ ήταν ήδη νεκροί, τόνισε σχετικά.

Παρόλα αυτά, μια τέτοια επιχείρηση θα είχε στείλει ηχηρό μήνυμα πως τέτοιου είδους κτηνωδίες δεν μένουν αναπάντητες: «Εύχομαι να το είχαμε κάνει» είπε η Μπιντλ. «Εύχομαι να μπορούσαμε να βλέπουμε πίσω, στο ιστορικό του πολέμου, και να λέμε ότι κατανοήσαμε πόσο φρικτό ήταν αυτό και ότι θελήσαμε να κάνουμε μια ηθική διακήρυξη».

Από τι πεθαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι (και όχι, δεν είναι ο καρκίνος);

Στις μέρες ο μεγαλύτερος ίσως φόβος σε ό,τι αφορά την υγεία μας είναι ο καρκίνος. Κι όμως, η νεοπλασματική νόσος δεν είναι η πιο κοινή αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι ασθένειες που διεκδικούν τις περισσότερες ζωές είναι καρδιοαγγειακές νόσοι. 

Συγκεκριμένα στην Έκθεση Παγκόσμιοι Κίνδυνοι 2020 (Global Risks Report 2020) που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φόρουμ στο Νταβός παρουσιάζονται και στοιχεία του ινστιτούτου Health Metrics and Evaluation. Η επεξεργασία των δεδομένων για το έτος 207 δείχνει λοιπόν πως το 31,5% των ανθρώπων παγκοσμίως πεθαίνουν εξαιτίας καρδιοαγγειακών νόσων ενώ το ποσοστό που αναλογεί στις νεοπλασματικές νόσους είναι μόλις 17,1%. Περίπου δηλαδή το μισό συγκριτικά με την πρώτη αιτία θανάτου.

Και ακολουθούν, όπως δείχνει και το inforgraphic του Statista:

Στην 3η θέση με ποσοστό 7% έρχονται οι χρόνια αναπνευστικές παθήσεις

Στην 4η θέση με ποσοστό 6.7% οι αναπνευστικές λοιμώξεις και η φυματίωση

Στην 5η θέση με ποσοστό 5,5% νευρολογικές παθήσεις 

Στην 6η θέση με ποσοστό 4,7% ο διαβήτης και οι ασθένειες που σχετίζονται με τους νεφρούς 

Στην 7η θέση με ποσοστό 4,2% οι παθήσεις που σχετίζονται με πεπτικό σύστημα

Στην 8η θέση με ποσοστό 3,5% διαταραχές που εμφανίζονται σε νεογνά και μητέρες. 

Infographic: Top Global Causes of Death | Statista

Γκουίνεθ Πάλτροου: Πουλάει κεριά με «το άρωμα αιδοίου της»

Στο διαδικτυακό κατάστημα Goop, η Γκουίνεθ Πάλτροου πουλά ένα κερί με «άρωμα αιδοίου».  Η εταιρεία της 47χρονης ηθοποιού του Χόλιγουντ πουλά κεριά με την επωνυμία «Αυτό Μυρίζει Σαν Το Αιδοίο Μου», έναντι 75 δολαρίων το καθένα, σύμφωνα με τον online τιμοκατάλογο. Το κερί παρασκευάζεται από την εταιρεία αρωματικών χειροτεχνημάτων Heretic και σύμφωνα με το περιοδικό People η ιδέα ξεκίνησε σαν αστείο μεταξύ του αρωματοποιού Ντάγκλας Λιτλ και της Πάλτροου, ενώ συνεργάζονταν για την παρασκευή ενός άλλου αρώματος. Οι δύο δοκίμαζαν διαφορετικά αρώματα όταν η Πάλτροου στράφηκε στον Ντάγκλας και του είπε για ένα από αυτά: «Εμ, αυτό μυρίζει σαν αιδοίο». 

candle gwyneth paltroou

Αν και δεν προχώρησαν με την παρασκευή κάποιου Eau de Parfume με αυτή την εσάνς, σκέφτηκαν πως θα ήταν τέλειο για κερί, όπως διαβάζει κανείς στην περιγραφή του προϊόντος στο Goop. Η εταιρεία επιχείρησε να πουλήσει δοκιμαστικά μερικά από αυτά στο συνέδριο Goop Healt και «ξεπουλήθηκαν μέσα σε λίγες ώρες». Σύμφωνα με τον κατάλογο, το άρωμα του κεριού έχει συντεθεί από πινελιές γερανιού, περγαμόντου, κέδρου, ρόδου της Δαμασκού και σπόρους μολόχας». 

Τα ΙΚΕΑ «τρολάρουν» τον Χάρι και την Μέγκαν

Mε αφορμή την παραίτηση του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ από τα βασιλικά τους καθήκοντα, τα ΙΚΕΑ άρπαξαν την ευκαιρία και σχολίασαν το θέμα με μία ανάρτηση τους στο Instagram. Η διαφήμιση για τις κούτες μετακόμισης του σουηδικού κολοσσού γράφει στα ιταλικά: «Μέγκαν, Χάρι. Σας καταλαβαίνουμε. Είμαστε φτιαγμένοι για να αλλάζουμε». Η χιουμοριστική δημοσίευση απευθύνεται στον Δούκα και την Δούκισσα του Σάσεξ, που φεύγουν από τη Μεγάλη Βρετανία και μετακομίζουν πλέον στον Καναδά. «Η μετακόμιση είναι ένα δύσκολο πράγμα για τον καθένα» γράφει, επίσης, η ανάρτηση.

Ξάνθη: Χειροποίητες χιονόμπαλες για μισό ευρώ τη μία πουλά ντόπιος startuper

Όχι ότι δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε διάφορους innovators στο χώρο του εμπορίου στη χώρα μας, αλλά ένας Θρακιώτης εντερπρενέρ κατάφερε να αγγίξει (ή και να ξεπεράσει) το μεγαλείο των πωλητών αέρα. Όπως γράφαμε λίγο νωρίτερα, στα χιόνια του «Ηφαιστίωνα» κάποιοι βλέπουν δυνατότητες, και ένας εκλεκτός από την Ξάνθη κατάφερε μάλιστα να διακρίνει και επιχειρηματικές δυνατότητες.

Έτσι φόρτωσε την καρότσα ενός αυτοκινήτου με χιονόμπαλες (δεν διευκρινίζεται αν είναι χειροποίητες ή μαζικής παραγωγής), ώστε να τις πουλήσει σε όποιον έχει επείγουσες αμυντικές ανάγκες για χιονοπόλεμο. Η τιμή ήταν ιδιαίτερα φιλική – μόνο 0.5 ευρώ, πράγμα που αποδεικνύει για άλλη μία φορά τις αιώνιες αλήθειες της πολιτικής οικονομίας: Μέσω της προσφοράς και της ζήτησης η αγορά αυτορρυθμίζεται.

Βρετανίδα αστροναύτης: «Οι εξωγήινοι υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας»

Η πρώτη Βρετανίδα αστροναύτης που βρέθηκε στο διάστημα ισχυρίζεται πως οι εξωγήινοι υπάρχουν και είναι πιθανό να ζουν ανάμεσά μας στην γη. Μιλώντας στο περιοδικό Observer, η Έλεν Σάρμαν, δήλωσε: «Υπάρχουν δισεκατομμύρια αστέρια στο διάστημα και σίγουρα υπάρχουν όλων των ειδών ζωής». Η Σάρμαν, είπε επίσης, πως «μπορεί οι εξωγήινοι να μην είναι φτιαγμένοι από άνθρακα και άζωτο όπως ο άνθρωπος και για αυτό να μην τους βλέπουμε αλλά βρίσκονται ανάμεσά μας».

Πρώτη βρετανίδα αστροναύτης: «Οι εξωγήινοι υπάρχουν και ζουν ανάμεσά

Η 56χρονη αστροναύτης, εργαζόταν ως χημικός πριν μείνει στην ιστορία ως η πρώτη Βρετανίδα Αστροναύτης που συμμετείχε σε αποστολή στο διάστημα του Σοβιετικού διαστημικού σταθμού Mir τον Μάιο του 1991. Στη συνέντευξή της τόνισε επίσης, ότι πολλές φορές την αναφέρουν ως η πρώτη Βρετανίδα γυναίκα αστροναύτης στο διάστημα παρά ως η πρώτη Βρετανίδα γενικώς. «Όταν ο Τιμ Πικ πήγε στο διάστημα, μερικοί άνθρωποι ξέχασαν τελείως για μένα. Το να πάει ένας άνδρας στο διάστημα θα ήταν το συνηθισμένο, οπότε χαίρομαι που διατάραξα την ισορροπία».

Πρώτη βρετανίδα αστροναύτης: «Οι εξωγήινοι υπάρχουν και ζουν ανάμεσά

Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, τρία βίντεο που διέρρευσαν και υποτίθεται έδειχναν UFO θεωρήθηκαν ως γνήσια από το αμερικανικό ναυτικό. Τα βίντεο που δημοσιεύτηκαν από την Ακαδημία Τεχνών & Επιστημών, The Stars, τον Δεκέμβριο του 2017 και τον Μάρτιο του 2018 – παρουσίαζαν πολλά μυστήρια αντικείμενα που ταξίδευαν στον αέρα με μεγάλη ταχύτητα.

Ο τερματοφύλακας που περίμενε στην ομίχλη: Μια απίστευτη χριστουγεννιάτικη ιστορία!

Μια απίστευτη ιστορία από το μακρινό παρελθόν «ανασύρει» στην επιφάνεια το ESPN, με αφορμή την ημέρα των Χριστουγέννων. Πίσω στο μακρινό 1937 και στην περίφημη «Boxing Day» του αγγλικού πρωταθλήματος, η Τσέλσι αντιμετώπιζε την Τσάρλτον στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Όπως έγραψε το gazzetta.gr, νωρίτερα εκείνη την ημέρα, ένα πυκνό πέπλο ομίχλης είχε καλύψει το νησί, οδηγώντας πολλά ματς σε αναβολή. Αντίθετα, ο διαιτητής της αναμέτρησης των «μπλε» με την Τσάρλτον, έκρινε ότι ο αγώνας μπορούσε να διεξαχθεί και έδωσε εντολή να ξεκινήσει το παιχνίδι. Κάποια στιγμή, ωστόσο, αναγκάστηκε να το διακόψει για λίγα λεπτά, προτού δώσει εντολή να συνεχιστεί εκ νέου.

Καθώς κυλούσε ο χρόνος και με το σκορ στο 1-1, ο τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων, Σαμ Μπάρτραμ, δεν έβλεπε… δράση μπροστά στην εστία του.  Στην πραγματικότητα, η ομίχλη είχε σκεπάσει βαριά το γήπεδο και δεν έβλεπε κανέναν μπροστά του. Αν και είχε περάσει αρκετή ώρα από τότε που είχε να συμβεί το παραμικρό στον αγώνα, δεν προβληματίστηκε, ούτε καν από το γεγονός ότι δεν άκουγε φωνές από την εξέδρα. Ξαφνικά, διέκρινε αμυδρά μία φιγούρα να τον πλησιάζει. Ετοιμάστηκε για επέμβαση. Ωστόσο, έμεινε έκπληκτός, όταν είδε ότι ο άντρας που πήγαινε προς το μέρος του, ήταν αστυνομικός. «Τι στο καλό κάνεις εσύ εδώ;» ρώτησε ο Μπάρτραμ. «Φίλε μου, το παιχνίδι έχει διακοπεί εδώ και 15 λεπτά. Δεν υπάρχει κανείς άλλος στο άδειο αυτό γήπεδο. Μόνο εσύ» ήταν η απάντηση του αστυνομικού…

Λίγα λεπτά αργότερα, ο Μπάρτραμ βρισκόταν στα αποδυτήρια, όπου γνώριζε την… αποθέωση και τα πειράγματα των συμπαικτών του, έχοντας μόλις δημιουργήσει μία ιστορία που θα έμενε ανεξίτηλα γραμμένη στα κιτάπια του αγγλικού ποδοσφαίρου. Όπως εξομολογήθηκε αργότερα, δεν είχε ακούσει καν το σφύριγμα του διαιτητή, που διέκοψε οριστικά το ματς και έστειλε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια…Η φιγούρα του κοκκινομάλλη γκολκίπερ με τα γάντια να παραμένει μόνος του κάτω από τα δοκάρια… ελπίζοντας σε μια επέμβαση και ας μην έβλεπε τίποτα από την ομίχλη, δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τους Αγγλους, που ξέρουν να τηρούν τις παραδόσεις και να δοξάζουν τους ήρωες της Κυριακής. Ο Μπάρτραμ έφυγε από τη ζωή το 1981, αλλά το άγαλμα του βρίσκεται στην κεντρική είσοδο του «Βάλεϊ», ώστε να το προσέχει για πάντα.

Πίεση είχε η μάνα μου που έκανε τρεις δουλειές, εμείς παίζουμε απλώς μπάλα

Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές δέχονται ασφυκτική πίεση για το αποτέλεσμα και την πάση θυσία νίκη. Σε τελική ανάλυση όμως δεν παύουν να παίζουν απλώς ένα παιχνίδι και κάποιοι εξ αυτών καλοπληρώνονται για αυτό. Συνεπώς η δική τους πίεση δεν έχει καμία σχέση με αυτή που υφίσταται ένας εργαζόμενος για να βγάλει τα προς το ζην στην καθημερινή βιοπάλη. Αυτό το αυτονόητο είπε ο Τρόι Ντίνεϊ στην κάμερα, λίγο μετά τη μεγάλη νίκη της ομάδας του της Γουότφορντ επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 2-0 για την Πρέμιερ Λιγκ.

Ο Άγγλος επιθετικός της Γουότφορντ μίλησε στο SkySports και την Λόρα Γουντς για την πίεση που ενδεχομένως να αισθάνθηκε και την ανάγκη που είχε για να σκοράρει, λέγοντας: 

«Το έχω ξαναπεί, πίεση αισθανόταν η μητέρα μου που έκανε τρεις δουλειές για να τα φέρει βόλτα για να κάνουμε Χριστούγεννα… Εμείς απλά παίζουμε ποδόσφαιρο. Ήμουν τραυματίας κάποιους μήνες, ό,τι έγινε, έγινε… Δεν κρύβομαι ποτέ από προκλήσεις και ευθύνες. Θέλω να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα…». 

Χριστούγεννα 1989: Οι τύρανοι της Ρουμανίας, Τσαουσέσκου εκτελούνται

Τα περισσότερα από τα κομουνιστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης κατέρρευσαν ειρηνικά. Ο δικτάτορας της Ρουμανίας, ωστόσο, δεν ήταν έτοιμος να παραδοθεί αμαχητί και χρειάστηκε να εξεγερθεί ο ρουμανικός λαός ώστε ο Νικολάε Τσαουσέσκου να πέσει από την εξουσία αλλά και να χάσει τη ζωή του λίγες ημέρες μετά. Στις 22 Δεκεμβρίου του 1989 ο Τσαουσέσκου και η σύζυγός του Έλενα φυγαδεύτηκαν με ελικόπτερο από το Βουκουρέστι. Στις 25 Δεκεμβρίου το μεσημέρι, ανήμερα Χριστούγεννα, ύστερα από συνοπτική διαδικασία, στρατιωτικό δικαστήριο καταδίκασε σε θάνατο το ζεύγος Τσαουσέσκου. Έπειτα από λίγα λεπτά ο άνθρωπος που κατείχε την εξουσία στη Ρουμανία από το 1965 και η γυναίκα του ήταν νεκροί και μερικές ώρες μετά οι Ρουμάνοι και ολόκληρος ο κόσμος πληροφορούνταν τις λεπτομέρειες της εκτέλεσής τους από την τηλεόραση. 

«Μου είπαν: ‘Βρίσκεται σε ένα μικρό σχολείο έξω από το Βουκουρέστι. Πήγαινε εκεί, πρέπει να γίνει η δίκη του’. Ηταν απαίσια Χριστούγεννα. Το ένταλμα σύλληψης το υπέγραψα εγώ. Μετά πήρα το αυτοκίνητο, οδήγησα στους γεμάτους πτώματα δρόμους και πήγα στο Τιργκόβιστε. Κατάλαβα πως επρόκειτο να μείνω στην Ιστορία» ανέφερε πριν από λίγες ημέρες, μιλώντας στον Φραντσέσκο Μπατιστίνι της Corriere della Sera, ο πρώην στρατιωτικός εισαγγελέας Νταν Βοϊνέα. Παρά το πέρασμα του χρόνου, ο 69χρονος, σήμερα, άνδρας εξακολουθεί να θυμάται τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια – πώς μπήκε στο σχολείο, πώς άνοιξε την πόρτα και πώς βρέθηκε ξαφνικά ενώπιον του ζεύγους Τσαουσέσκου. «Δεν τους είχα δει ποτέ ξανά από τόσο κοντά. Κανένας δεν μπορούσε να σταθεί απέναντί τους σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων. Τους κοιτούσα και έβλεπα την εξουσία απόλυτα απογυμνωμένη». 

Ο Βοϊνέα αρχικά ζήτησε τον κατάλογο των μαρτύρων αλλά τον ενημέρωσαν πως δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο, πως η δίκη έπρεπε να ολοκληρωθεί το γρηγορότερο δυνατό. Προσήλωσε το βλέμμα του στον δικτάτορα και στη σύζυγό του και έκανε την πρώτη ερώτηση. «Εκείνος ανταπόδωσε με περιφρόνηση στο βλέμμα. Μετά μουρμούρισε μια προσβολή. Απάντησε πως δεν αναγνώριζε το δικαστήριο και ότι θα μιλούσε μόνον ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης». Ύστερα από αυτό, ο στρατιωτικός εισαγγελέας δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει παρά να διαβάσει το κατηγορητήριο. «Τον κατηγόρησα για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ζητούσα την εσχάτη των ποινών». Αλλά, παρά την ένταση της στιγμής, ήθελε να ακολουθήσει όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες. «Στράφηκα προς τον δικηγόρο του για να μάθω εάν ήθελε να ασκήσει έφεση. Μου έγνεψε αρνητικά με το κεφάλι. Εμεινα άναυδος, καθώς ήταν πολύ πιο αυστηρός από μένα» εξήγησε. 

Η δίκη του Τσαουσέσκου και της γυναίκας του δεν διήρκεσε ούτε καν δύο ώρες. «Από τις 2 έως τις 3 και 10 λεπτά. Αποφασίστηκε να συνεχίσουμε με την εκτέλεση της καταδίκης αμέσως». Σήμερα, όμως, τριάντα χρόνια μετά, ο Νταν Βοϊνέα εξακολουθεί να διερωτάται εάν όντως αποδόθηκε δικαιοσύνη εκείνη την ημέρα. «Δεν πίστευα πως θα τον τουφέκιζαν. Σίγουρα, εάν παρέμενε ζωντανός θα τον είχαμε δικάσει καλύτερα και ενδεχομένως να καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη. Αλλά κατά βάθος, με εκείνον νεκρό, όλοι αισθάνθηκαν ελεύθεροι να τον αποκηρύξουν. Ο δικός μας κομουνισμός είχε μόνον ένα κεφάλι και με το που κόπηκε, πέθανε και το σώμα». Ερωτώμενος εάν επρόκειτο για επανάσταση ή για πραξικόπημα, ο πρώην στρατιωτικός εισαγγελέας υποστήριξε πως δεν ήταν τίποτα από τα δύο «Όλα ξεκίνησαν με μια εξέγερση στην Τιμισοάρα η οποία μετεξελίχτηκε σε επανάσταση στο Βουκουρέστι. Οι στρατιώτες αφαίρεσαν τα διακριτικά τους και μια μερίδα του καθεστώτος συμπαρατάχθηκε με τον λαό. Το γεγονός αυτό επέτρεψε σε πολλούς κομουνιστές να ανακυκλωθούν στην εξουσία» σημείωσε. 

Μιλώντας για τους συμπατριώτες του, ο φιλόσοφος Εμίλ Σιοράν υποστήριζε πως «οι Ρουμάνοι είναι ο πιο μοιρολατρικός λαός στον κόσμο». Αλλά τον Δεκέμβριο του 1989 αποφάσισαν να δημιουργήσουν μόνοι τους τη μοίρα τους. Ανθρωποι καταπονημένοι και λεηλατημένοι, που δεν έζησαν καμία από τις όποιες εκφάνσεις του κομμουνιστικού «παραδείσου» και περνούσαν τις ημέρες τους δίχως ηλεκτρικό και θέρμανση, έγκλειστοι σε μια βορειοκορεατικού τύπου απολυταρχική κοινωνία. Η κολεκτιβοποίηση της γεωργίας είχε ως συνέπεια τον εκτοπισμό των αγροτών, ενώ την ίδια ώρα τα ορφανοτροφεία της χώρας ήταν γεμάτα μικρά και ανήμπορα και ανάπηρα παιδιά που ξεψυχούσαν -τουλάχιστον 20.000 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις– μόνα και αβοήθητα σε παγωμένες αίθουσες γεμάτες ποντίκια. Τα στελέχη της «αστυνομίας της εμμηνόρροιας» περιπολούσαν στα νοσοκομεία ώστε να μην μπορούν οι Ρουμάνες να διακόψουν οικειοθελώς την κύησή τους, ενώ τα στελέχη της Σεκουριτάτε, της διαβόητης Κρατικής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρουμανίας, είχαν μετατρέψει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες σε καταδότες των συμπολιτών τους, με αποτέλεσμα ο ένας να ρουφιανεύει τον άλλον, ακόμα και τους ίδιους τους γονείς τους τα μικρά παιδιά. 

Εκατομμύρια άνθρωποι μόλις που κατάφερναν να επιβιώσουν κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, μην τυχόν και δυσαρεστηθεί ο «Ziu Nicu», ο «Θείος Νίκου», ένας μεγαλομανής δικτάτορας ο οποίος την ώρα που οι συμπολίτες του πέθαιναν στον δρόμο από την πείνα, εκείνος έχτιζε το κολοσσιαίο Παλάτι του Λαού (νυν Μέγαρο της Βουλής) με μάρμαρα, κρύσταλλα, ξύλινα πατώματα και χρυσές κουρτίνες. Λίγες εβδομάδες μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ωστόσο, ήρθαν τα πάνω κάτω και στη Ρουμανία. Η πρόθεση του καθεστώτος να εκδιώξει τον ουγγρικής καταγωγής αντιφρονούντα πάστορα Λάζλο Τοκές είχε ως αποτέλεσμα να κατέβουν στους δρόμους της Τιμισοάρα, τέτοιες ημέρες πριν από τριάντα χρόνια, τα μέλη της ουγγρικής μειονότητας της πόλης αλλά και χιλιάδες Ρουμάνοι. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Τσαουσέσκου απάντησαν ανοίγοντας πυρ και σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους, με αποτέλεσμα να εξεγερθούν και οι πολίτες άλλων πόλεων, συμπεριλαμβανομένου και του Βουκουρεστίου. 

Την 21η Δεκεμβρίου ο Τσαουσέσκου επέλεξε να εμφανιστεί στα πλήθη που ήταν συγκεντρωμένα στην κεντρική πλατεία της ρουμανικής πρωτεύουσας σε μια απόπειρα να αποδείξει ότι η πλειονότητα των Ρουμάνων τον στηρίζει πιστά. Αλλά καθώς εκφωνούσε τον λόγο του, κάποιοι τόλμησαν να τον διακόψουν και να τον γιουχαΐσουν σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση. Την επομένη, παρά το χάος που ακολούθησε και τους δεκάδες εκατοντάδες νεκρούς, ένα κύμα εξαγριωμένων πολιτών εισήλθε στο κτίριο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚ της Ρουμανίας ενώ στη συνέχεια ενώθηκε μαζί του και ο στρατός. Ακολούθησε η φυγή και η σύλληψη του δικτάτορα και της συζύγου του. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά, τα Χριστούγεννα του 1989, το ζεύγος Τσαουσέσκου κείτονταν νεκρό στο προαύλιο ενός σχολείου. 

Το ιστορικό αυτό γεγονός κατέγραψε με την κάμερά του ο Τζόρτζε Μιλιτάρου, ο προσωπικός σκηνοθέτης του Τσαουσέσκου. Αρχικά επέλεξε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και μετέβη στην Ιταλία, όπου εργάστηκε για κάποιο διάστημα και στη RAI, αλλά επέστρεψε τελικά και σήμερα δηλώνει πως είναι πικραμένος. «Η επανάσταση απέτυχε αμέσως. Δεν έχουμε ακόμα λογαριαστεί με το παρελθόν. Γιατί οι πρώην, τελικά, παρέμειναν όλοι στις θέσεις τους», υπογράμμισε, μιλώντας στον Ιταλό δημοσιογράφο. Μέσα σε τριάντα χρόνια καταδικάστηκαν μόλις δύο άτομα, ενώ στο διπλωματικό σώμα της Ρουμανίας εξακολουθούν να υπηρετούν άνθρωποι με ύποπτο παρελθόν. «Υπάρχουν ακόμα δεκάδες στελέχη της Σεκουριτάτε που υπηρετούν ενώ διέπραξαν εγκλήματα» σημείωσε από την πλευρά του ο Μάριους Οπρεα, πρόεδρος του Ινστιτούτου για τη Διερεύνηση των Κομουνιστικών Εγκλημάτων στη Ρουμανία – «300.000 νεκροί, 651.087 κατάδικοι που βασανίστηκαν, με το 25% αυτών να πεθαίνει στη φυλακή, 8.000 συνοπτικές εκτελέσεις, 5.000 καταδίκες σε θάνατο». «Δεν θα έφτανε μια ζωή για να τα ερευνήσουμε όλα. Οι αγνοούμενοι είναι τουλάχιστον 150 χιλιάδες. Όποιος πέθαινε στα στρατόπεδα εργασίας ή στα χέρια της Σεκιουριτάτε, θαβόταν κρυφά δίχως όνομα. Επειτα από τριάντα χρόνια, πολλές οικογένειες δεν γνωρίζουν το παραμικρό για τους δικούς τους» πρόσθεσε. 

Όσον αφορά τους λόγους που οι Ρουμάνοι επιλέγουν να αποσιωπούν το κομμουνιστικό παρελθόν της πατρίδας τους, «θεωρούν πως έχει περάσει πολύς καιρός. Αλλωστε κανένας δεν απαίτησε διαφάνεια από τους πρώην κομμουνιστές που παρέμειναν στην εξουσία. Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Ούτε καν η Ευρώπη. Πολλοί αριστεροί ευρωπαίοι ηγέτες είχαν παρτίδες με τον Τσαουσέσκου, και Ιταλοί, από τον Μπερλινγκουέρ έως τον Ναπολιτάνο. Η βασίλισσα Ελισάβετ τον υποδέχτηκε στο Λονδίνο με τις άμαξες και τα άλογα». Λόγω των ερευνών του, ο Μάριους Οπρεα έχει δεχτεί πλήθος απειλών. «Αναγκάστηκα να στείλω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου στη Γερμανία. Η εξέταση συγκεκριμένων θεμάτων είναι δύσκολη υπόθεση» παραδέχτηκε. Οσον αφορά τους πρωταγωνιστές της Ρουμανικής Επανάστασης, ο καλβινιστής πάστορας Λάζλο Τοκές είναι στενός φίλος του Βίκτορ Ορμπαν. Ο Φλοριάν Βιέρου, το αγοράκι που απαθανατίστηκε με μια τρύπια σημαία της Ρουμανίας (είχε αφαιρεθεί το κομμουνιστικό έμβλημα) τυλιγμένη γύρω από το στήθος του και κατέληξε στα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων και των περιοδικών του κόσμου, εργάζεται ως οδηγός ταξί. Ο Ντορίν Μαριάν Σίρλαν, ένας από τους αλεξιπτωτιστές που εκτέλεσαν τον Νικολάε και την Ελενα Τσαουσέσκου, απολύθηκε από τον στρατό και πλέον ζει με ψυχοφάρμακα. Και από τα χιλιάδες παιδιά που γεννήθηκαν τις ημέρες της νικηφόρου εξέγερσης των Ρουμάνων και σήμερα είναι τριάντα ετών, ελάχιστα έδωσαν το «παρών» σε μια ειδική τηλεοπτική παραγωγή με αφορμή την 30ή επέτειο της ρουμανικής επανάστασης του 1989. 

«Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία»: Απίστευτες ιστορίες ανθρώπων που κέρδισαν λαχεία

Αν πιστεύετε πως τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία, ξανασκεφτείτε το. Οι παρακάτω δέκα ιστορίες ανθρώπων που κέρδισαν μεγάλα ποσά από τυχερά παιχνίδια αλλά είτε δεν τα διαχειρίστηκαν σωστά, είτε η ατυχία τους περίμενε στη γωνία αποδεικνύουν το αντίθετο.  

Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ

Ο Αντριου Τζακ Ουίτακερ, ένας επιχειρηματίας από τη Δυτική Βιρτζίνια, το 2002 κέρδισε  315 εκατομμύρια ευρώ αγοράζοντας έναν λαχνό του λαχείου Powerball. Δέκα χρόνια μετά, η ζωή του είχε πάρει τον κατήφορο, λες και τον χτύπησε κάποια κατάρα. Η κόρη του και η εγγονή του πέθαναν από υπερβολική δόση ναρκωτικών, ενώ η γυναίκα του τον χώρισε μετά από 42 χρόνια γάμου λόγω της άστατης εξωσυζυγικής ζωής του και την συχνότητα με την οποία επισκεπτόταν τα στριπτιζάδικα της πολιτείας της Βιρτζίνια. Πριν λίγα χρόνια, σε συνέντευξη του δήλωσε μετανιωμένος «μακάρι να είχα σκίσει αυτό το καταραμένο το λαχείο».

ΤΗΝ ΕΦΑΓΑΝ ΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΕΣ

Το 1993 Η Τζάνιτ Λι κέρδισε 18 εκατομμύρια δολάρια στο λαχείο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν οτι έπρεπε να κάνει το σωστό, σύμφωνα με τον δικό της κώδικα τιμής. Να βοηθήσει, δηλαδή, αυτούς που είχαν ανάγκη. Έτσι, άρχισε  τις δωρεές και τις φιλανθρωπίες. Μέσα στους επόμενους 15 μήνες είχε ήδη δωρίσει σε ιδρύματα πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια, αναγκάζοντας μέχρι και τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον να την βραβεύσει για το φιλανθρωπικό της έργο. Ωστόσο, η 60χρονη Λι δεν έβαλε φρένο στις αγαθοεργίες της και το 2001 είχε μόλις 700 δολάρια στον τραπεζικό της λογαριασμό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, βρέθηκε να χρωστάει στην εφορία 2.5 εκατομμύρια δολάρια ,δηλαδή ήταν πλέον σε χειρότερη κατάσταση απ’ ότι πριν κερδίσει το λαχείο που μάλλον θα εύχεται να μην είχε αγοράσει ποτέ.

ΑΠΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ…ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ

Η Κάλι Ρότζερς, ένα υιοθετημένο 16χρονο κορίτσι, τον Ιούλιο του 2003 αγόρασε ένα λαχείο και κέρδισε πάνω από 2,5 εκατομμύρια ευρώ . Αυτομάτως έμεινε στην ιστορία ως το  νεαρότερο άτομο που κέρδιζε ποτέ σε λοταρία στην Αγγλία. Επειδή, όμως, προφανώς το κεφάλι της ήταν άδειο, δεν έκανε και τόσο καλές…επενδύσεις. Άρχισε να ξοδεύει τα χρήματα αγοράζοντας σπίτια και αυτοκίνητα, έκανε  δυο αυξητικές επεμβάσεις στήθους, ενώ ξόδευε αλόγιστα ποσά σε ξέφρενα πάρτι και ναρκωτικά. Όλα αυτά όμως δεν εξαγόρασαν την ευτυχία της και κάποια στιγμή, το 2009, δήλωσε πως έφτασε να σκέφτεται μέχρι και την αυτοκτονία. Όταν όλα της τα λεφτά τελείωσαν η Κάλι αναγκάστηκε να πουλήσει οτι είχε και δεν είχε και να πιάσει δουλειά ως οικιακή βοηθός για να επιβιώσει. Στα 28 της χρόνια πλέον, κάνει τρεις δουλειές για να βγάλει τα προς το ζην και δεν περνάει ημέρα που να μην σκέφτεται  σε πόσο καλύτερη κατάσταση θα μπορούσε να είναι η ζωή της αν είχε λίγο δράμι παραπάνω μυαλό στο κεφάλι της.

«ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΕΥΧΕΣΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ»

Ο Βρετανός Μάικλ Κάρολ γεννήθηκε και μεγάλωσε πάμφτωχος και ξαφνικά βρέθηκε, στα 19 του χρόνια, με 12 εκατομμύρια ευρώ στα χέρια του που δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί. Το 2010 δεν του είχε μείνει ούτε σεντς, αφού ξόδεψε  όλο το ποσό που κέρδισε αγοράζοντας σπίτια και ακριβά αυτοκίνητα, τα οποία κατέστρεψε κάνοντας αγώνες ράλι στους κήπους των σπιτιών του. Επίσης, σπατάλησε  πολλά χρήματα για τις ερωμένες του και για την αγορά τεράστιων ποσοτήτων κοκαΐνης που κατανάλωνε με τους φίλους του στην πολυτελή του έπαυλη. Σήμερα ζει στην πόλη Ελγκιν της Σκωτίας, δουλεύοντας σε ένα εργοστάσιο. Λέει πως δεν μετανιώνει στιγμή για τον τρόπο που ξόδεψε τα χρήματα του, αν και η αυτοβιογραφία του έχει τον τίτλο «Πρόσεχε τι εύχεσαι να αποκτήσεις».

ΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ!

O Μάρτιν και η Κέι Τοτ, είναι γνωστοί στη Βρετανία ως «το πιο άτυχο ζευγάρι σε όλη την Αγγλία». Το 2001 το ζεύγος αγόρασε έναν λαχνό της Εθνικής Λοταρίας. Το λαχείο τους κέρδισε τέσσερα εκατομμύρια ευρώ, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα: το τυχερό δελτίο δεν μπορούσε να βρεθεί, όσο κι αν έκαναν το σπίτι τους άνω κάτω. Ο Μάρτιν ζήτησε από το National Lottery να τους κατακυρωθεί το χρηματικό ποσό, καθώς στα συστήματα της λοταρίας υπήρχε το ηλεκτρονικό ίχνος της αγοράς του λαχνού,  όμως οι κανόνες του τυχερού παιχνιδιού ήταν σαφείς: χωρίς την επίδειξη του τυχερού δελτίου, κανείς δεν μπορεί να εισπράξει τα κερδισμένα χρήματα. Κάπως έτσι, ο Μάρτιν και η Κέι Τοτ έμειναν με την ελπίδα οτι θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει τη ζωή τους και από τότε δεν περνάει ημέρα που να μην σκέφτονται την κουταμάρα τους.

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ

Ο Κωστής Μητσοτάκης μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τον Επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, όμως φαίνεται πως έχει την κατάρα του ανθρώπου που το nickname  «γκαντέμης»  τον ακολουθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Έλληνας σκηνοθέτης έμενε μόνιμα στο χωριό Σοδέτο, κοντά στη Σαραγόσα μαζί με την αγαπημένη του, όταν τον Δεκέμβριο του 2011 όλοι οι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν να αγοράσουν από κοινού, μέσω ενός οικοδομικού συνεταιρισμού, λαχνούς για το ισπανικό Λόττο, το el Gordo . Όλοι οι κάτοικοι πλην ενός: του Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν ο μόνος που δεν αγόρασε λαχνό, καθώς, όπως δήλωσε αργότερα, αυτοί που πουλούσαν τους λαχνούς, απλά προσπέρασαν το σπίτι του. Το λαχείο κέρδισε 950 εκατομμύρια ευρώ και το μερίδιο που πιστώθηκε σε κάθε  νικητή ήταν 130.000 ευρώ. Ο Έλληνας σκηνοθέτης δήλωσε πως «δεν κρατάει κακία σε κανέναν για την ατυχία του», αλλά η ψυχούλα του το ξέρει…

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΓΚΑΝΤΕΜΙΕΣ…

-Ο Γουίλιαμ Ποστ, κέρδισε σε τζακ ποτ πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είχε καν τα χρήματα να πληρώσει το τυχερό δελτίο και ζήτησε από την σπιτονοικοκυρά του να του δανείσει 2 ευρώ. Και όταν κέρδισε, της έδωσε το 1/3 των κερδών. Με τα υπόλοιπα χρήματα άνοιξε επιχείρηση με τον αδελφό του, ο οποίος προσέλαβε πληρωμένο δολοφόνο για να τον σκοτώσει (ευτυχώς τη γλίτωσε). Μετά από 7 γάμους, ο Γουίλιαμ πέθανε στην ψάθα.

-Ο Αλεξ Τοθ κέρδισε 10 εκατομμύρια ευρώ το 1990 αγοράζοντας ένα λαχείο. Η οικογένειά του και ο ίδιος ξεκίνησε να σπαταλάει τα χρήματα. Το μόνο που έμεινε από τα εκατομμύρια ήταν ένα κτήμα στη Φλόριδα, αλλά η ατυχία του δεν σταμάτησε εκεί, αφού μετά από διάφορες ιστορίες διαφθοράς η οικογένεια κατέληξε στην χρεοκοπία.

– Η Αμάντα Κλάιτον ήταν άνεργη και άγαμη μητέρα όταν κέρδισε 1 εκατομμύριο ευρώ στο λαχείο το 2011. Μέχρι τότε ζούσε με το επίδομα βοήθειας που έπαιρνε από το κράτος. Φαίνεται πως τόσο πολύ της άρεσε να λαμβάνει το επίδομα, που δεν το διέκοψε ούτε όταν έγινε δισεκατομμυριούχος. Οταν την έπιασαν, πήγε στα δικαστήρια και αναγκάστηκε να επιστρέψει το ποσό που είχε λάβει. Το πιο τραγικό είναι ότι ένα χρόνο αργότερα, βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της από κατάχρηση ουσιών.

-Ο Στέφανος Τσιλιμίγκας κέρδισε 1,14 εκατομμύρια στο Λαϊκό Λαχείο το 2006. Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν εισέπραξε τα χρήματα ήταν να ψάξει τον λαχειοπώλη που του το είχε πουλήσει. Έκλεισε ραντεβού μαζί του και του χάρισε ένα σημαντικό ποσό, με το οποίο ο πλανόδιος βιοπαλαιστής εξόφλησε όλα τα χρέη του. Ο Τσιλιμίγκας ήταν το τρίτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας και το λαχείο δεν τον άλλαξε αφού μια από τις ελάχιστες πολυτέλειες που πρόσφερε στον εαυτό του ήταν ένα διθέσιο σπορ αυτοκίνητο. Ωστόσο, το αυτοκίνητο που πάντα ονειρευόταν τον οδήγησε σε τραγικό θάνατο 8 χρόνια αργότερα, αφού έχασε τον έλεγχό του και σκοτώθηκε επιστρέφοντας στο σπίτι του  ύστερα από διασκέδαση σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το χωριό του στην Καρδίτσα.

*Οι ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο του οικονομικού σύμβουλου  και δημοσιογράφου Μακ Νέι με τίτλο «Μαθήματα ζωής από το λαχείο»