Γιατί το αγοράστε «made in USA» του Ντόναλντ Τραμπ θα αποτύχει

Γιατί το αγοράστε «made in USA» του Ντόναλντ Τραμπ θα αποτύχει

Όταν οργισμένοι άποικοι επιβιβάζονταν σε πλοία στο λιμάνι της Βοστώνης για να ρίξουν εκατοντάδες σεντούκια εισαγόμενου τσαγιού στη θάλασσα, δεν συνειδητοποιούσαν ότι δημιουργούσαν μια εκστρατεία μάρκετινγκ που θα διαρκούσε αιώνες.

Το Boston Tea Party ήταν η κορύφωση του “κινήματος κατά των εισαγωγών”, μέσω του οποίου οι άποικοι διαμαρτύρονταν για τη βρετανική κυριαρχία στη βόρεια Αμερική. Για τους πρώτους Αμερικανούς, αυτό το ξέσπασμα οικονομικού εθνικισμού ήταν υπαρξιακό: βοήθησε στη διάδοση της άποψης ότι η Αγγλία ήταν εξωτερικός εχθρός και ενθάρρυνε τη δράση ενάντια στην οικονομική κυριαρχία της. Πιο πρόσφατα, η ιδέα έχει μετατραπεί σε κάτι διαφορετικό: “Αγοράζετε αμερικανικά”.

Έκτοτε, τέτοιες εκστρατείες επαναλαμβάνονται, με λιγότερο “επαναστατικούς” στόχους. Πιο πρόσφατα, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απάντησε στην κριτική της χαοτικής δασμολογικής του καμπάνιας λέγοντας ότι η αγορά αμερικανικών αγαθών ενισχύει τη χώρα. Η θεωρία του είναι ο κλασικός προστατευτισμός: οι απεριόριστες ξένες εισαγωγές υπονομεύουν την αμερικανική βιομηχανία, οπότε το να καταστούν τα εισαγόμενα αγαθά λιγότερο επιθυμητά για τους καταναλωτές, με αύξηση των τιμών τους, διασφαλίζει καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ και αναπτύσσει την εγχώρια οικονομία. Η συγκεκριμένη λογική έχει οπαδούς τόσο μεταξύ των Ρεπουμπλικανών όσο και των Δημοκρατικών.

Το ερώτημα εάν οι καμπάνιες Buy American λειτουργούν πραγματικά εξαρτάται από τον ορισμό της επιτυχίας. Ο πιο προφανής δείκτης αποτελεσματικότητας θα ήταν μια διαρκής, έστω οριακή, αντιστροφή των τάσεων κατανάλωσης υπέρ των αμερικανικών προϊόντων. Τα δεδομένα είναι κάπως μπερδεμένα: οι μεγαλύτερες εκστρατείες Buy American εισήχθησαν κατά τη διάρκεια υφέσεων και συνδυάστηκαν με επαχθείς δασμούς στα ξένα αγαθά. Μόλις τελειώνει μια ύφεση, οι εισαγωγές επανέρχονται ταχύτατα στην προηγούμενη τάση τους. Εάν το εθνικιστικό αίσθημα ήταν από μόνο του αρκετό για να αλλάξει τις συνήθειες των Αμερικανών καταναλωτών, θα περίμενε κανείς να το δει να αλλάζει πιο σταθερά, ασχέτως γενικών οικονομικών συνθηκών.

Εμπειρία

Έτερος δείκτης ότι οι καμπάνιες Buy American λειτουργούν θα ήταν η αύξηση του αριθμού των Αμερικανών εργαζομένων στη μεταποίηση ή, τουλάχιστον, η διατήρηση των υπαρχουσών θέσεων εργασίας. Ούτε αυτό φαίνεται να ισχύει. Η ιστορικός Dana Frank προσδιορίζει ως  τις δύο μεγαλύτερες εκστρατείες Buy American εκείνες που πραγματοποιήθηκαν τις δεκαετίες του 1930 και του 1980 – εποχές κατά τις οποίες οι ΗΠΑ αιμορραγούσαν σε θέσεις εργασίας στη βιομηχανία. Στη δεκαετία του 1930, το δασμολογικό καθεστώς του προέδρου Χέρμπερτ Χούβερ βάθυνε τη Μεγάλη Ύφεση. Μια σημαντική ανάκαμψη της μεταποιητικής βιομηχανίας δεν συνέβη μέχρι τη μαζική κρατική επένδυση στην Άμυνα, μαζί με την είσοδο των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πολλά από τα μεταποιητικά κέρδη της εποχής διατηρήθηκαν για δεκαετίες, μαζί με τα υψηλά ποσοστά συμμετοχής σε συνδικάτα στα βιομηχανικά επαγγέλματα, που οδήγησαν σε μια περίοδο άνευ προηγουμένου ανάπτυξης και ευημερίας για τη μεσαία τάξη. Η απασχόληση στην εγχώρια μεταποίηση κορυφώθηκε στα μέσα του 1979, στα 19,6 εκατομμύρια εργαζόμενους. Μετά ήρθε η πετρελαϊκή κρίση, το σοκ του Volcker και ο πόλεμος του Reagan ενάντια στα συνδικάτα. Στις αρχές του 1983, σχεδόν 3 εκατομμύρια από αυτές τις θέσεις εργασίας είχαν εξαφανιστεί. Περίπου οι μισές είχαν επιστρέψει στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν τελείωσε η ύφεση, ωστόσο οι ΗΠΑ δεν ξεπέρασαν ποτέ ξανά το ιστορικό υψηλό του 1979, μολονότι οι καμπάνιες Buy American μαίνονταν. Η πλημμυρίδα ιδιωτικών επενδύσεων στην αμερικανική βιομηχανία που υποτίθεται ότι θα ακολουθούσε δεν ήρθε ποτέ.

Σε έναν σύγχρονο κόσμο παγκοσμιοποιημένων εφοδιαστικών αλυσίδων, το τι θα χρειαζόταν για να λειτουργήσει μια καμπάνια Buy American γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο. Τα αγαθά και οι υπηρεσίες συχνά δεν είναι απλώς ξένα ή εγχώρια: η Delta είναι αμερικανική αεροπορική εταιρεία που πετά με εκατοντάδες αεροπλάνα κατασκευής Airbus, η οποία εδρεύει στη Γαλλία και κατασκευάζει τα αεροσκάφη της σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Είναι η πτήση με Delta υπηρεσία made in USA; Η Honda είναι ιαπωνική, αλλά κατασκευάζει το μοντέλο Accord στο Οχάιο – μετράει αυτό;

Σκοπός

Εάν οι καμπάνιες Buy American δεν επιτυγχάνουν τους δηλωμένους στόχους τους, τότε ποιος είναι ο σκοπός τους; Πρώτον, εξυπηρετούν εταιρικά συμφέροντα, παρόλο που συχνά υποστηρίζονται και από πολλούς απλούς ανθρώπους. Δεύτερον, έρχονται σε περιόδους σημαντικών εθνικών κρίσεων. Τα κινήματα Buy American απορρίπτουν ιστορικά όχι μόνο τα  ξένα αγαθά, αλλά και ξένους ή μη λευκούς εργάτες, ακόμη και αυτούς που βρίσκονται στο έδαφος των ΗΠΑ. Υπό αυτό το πρίσμα, οι εκστρατείες λειτουργούν: αποσπούν την υπάρχουσα δυσαρέσκεια μεταξύ των εργαζομένων των ΗΠΑ και την αναπροσανατολίζουν μακριά από εκείνους που ασκούν την εξουσία στο εσωτερικό προς μια εξωτερική απειλή. Ξαφνικά, η πιο σημαντική σχέση στην οικονομία της εργασίας δεν είναι μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, αλλά μεταξύ των Αμερικανών και των ξένων ανταγωνιστών τους.

Κατά τη διάρκεια δεκαετιών, η αμερικανική μεταποιητική βιομηχανία έχει καταρρεύσει, οι ασφαλείς συνδικαλιστικές θέσεις εργασίας της αντικαταστάθηκαν σε μεγάλο βαθμό με πιο επισφαλείς εργασίες υπηρεσιών και φροντίδας. Οι ΗΠΑ είναι βαθιά διχασμένη χώρα όπου ο πλούτος συγκεντρώνεται σταθερά στα υψηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, φαινόμενο για το οποίο αυξανόμενη μερίδα Αμερικανών κατηγορεί τουλάχιστον εν μέρει τους μετανάστες.

Η επιφανειακή λογική του Buy American ήταν πάντα εύκολη λύση για όλο το πολιτικό φάσμα. Η νέα κυβέρνηση Τραμπ απλώς την απογειώνει.

Από τη Λεπέν στον Σαρκοζί: Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που βρέθηκαν με ...βραχιολάκι

Από τη Λεπέν στον Σαρκοζί: Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που βρέθηκαν με …βραχιολάκι

Η καταδίκη της Μαρίν Λεπέν για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος αποτελεί ακόμα ένα επεισόδιο σε μια μακρά λίστα Ευρωπαίων πολιτικών που έχουν βρεθεί στο εδώλιο της δικαιοσύνης. Η ηγέτιδα της γαλλικής ακροδεξιάς κρίθηκε ένοχη μαζί με οκτώ ευρωβουλευτές του κόμματός της για αθέμιτη χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο το πολιτικό της μέλλον. Ωστόσο, δεν είναι η μόνη ηγέτιδα που έχει αντιμετωπίσει νομικές συνέπειες – στο πρόσφατο παρελθόν, ισχυρά ονόματα της ευρωπαϊκής πολιτικής έχουν βρεθεί αντιμέτωπα με καταδίκες, σκάνδαλα και ταπεινωτικές αποκαλύψεις.

Νικολά Σαρκοζί: Ο πρώην πρόεδρος με βραχιολάκι

Ο Νικολά Σαρκοζί, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, καταδικάστηκε στις 18 Δεκεμβρίου για καταχρηστική άσκηση επιρροής και διαφθορά. Ως αποτέλεσμα, είναι πλέον υποχρεωμένος να φοράει ένα ηλεκτρονικό «βραχιολάκι» από τις 10 το βράδυ έως τις 8 το πρωί, εκτίοντας ποινή κατ’ οίκον περιορισμού για 12 μήνες. Αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας καταδικάζεται σε φυλάκιση, έστω και με τη μορφή περιοριστικών μέτρων.

Ντομινίκ Στρος-Καν: Από το ΔΝΤ στο σκάνδαλο με την καμαριέρα

Ο άλλοτε πανίσχυρος επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πρώην υποψήφιος για την προεδρία της Γαλλίας, Ντομινίκ Στρος-Καν, είδε την πολιτική του καριέρα να καταρρέει το 2011, όταν συνελήφθη στις ΗΠΑ κατηγορούμενος για σεξουαλική επίθεση σε καμαριέρα ξενοδοχείου. Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση έκλεισε με εξωδικαστικό συμβιβασμό, η φήμη του αμαυρώθηκε οριστικά, και η πολιτική του σταδιοδρομία έληξε άδοξα.

Σίλβιο Μπερλουσκόνι: Ο πρωθυπουργός των σκανδάλων

Ο Ιταλός μεγιστάνας και πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους ηγέτες στην ιστορία της Ευρώπης. Καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή το 2013 και του επιβλήθηκε ποινή κοινωνικής εργασίας. Παράλληλα, το όνομά του ενεπλάκη σε δεκάδες σκάνδαλα διαφθοράς και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, όπως η περιβόητη υπόθεση «Bunga Bunga», που περιλάμβανε ανήλικες συνοδούς. Παρά τις κατηγορίες, παρέμεινε κυρίαρχη πολιτική φιγούρα στην Ιταλία μέχρι τον θάνατό του.

Κάρλες Πουτζδεμόν: Ο καταζητούμενος ηγέτης της Καταλονίας

Ο πρώην πρόεδρος της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζδεμόν, αντιμετωπίζει διώξεις στην Ισπανία για την απόπειρα ανεξαρτητοποίησης της περιφέρειας το 2017. Αφού η δικαιοσύνη εξέδωσε ένταλμα σύλληψής του, διέφυγε στο εξωτερικό και μέχρι σήμερα κινείται μεταξύ Βελγίου και Γαλλίας, αποφεύγοντας τη σύλληψη. Η υπόθεσή του αποτελεί σύμβολο των πολιτικών διώξεων στην Ευρώπη, καθώς πολλοί θεωρούν ότι διώκεται περισσότερο για τις ιδέες του παρά για κάποια αξιόποινη πράξη.

Ανασχηματισμός: Μια «τρύπα στο νερό» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Ανασχηματισμός: Μια «τρύπα στο νερό» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Αφού χάσαμε αμέτρητες ώρες διαβάζοντας διάφορα σενάρια περί του ανασχηματισμού, του restart της κυβέρνησης, της πρόθεσης του πρωθυπουργού να αποδείξει στην κοινωνία, υπό το βάρος της κατακραυγής του κόσμου για τα Τέμπη, ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε τομές που θα αλλάξουν την κατάσταση, σήμερα η περιβόητη νέα κυβέρνηση ανακοινώθηκε.

Από αυτά που εγώ κατάλαβα, με το φτωχό μου το μυαλό, είναι ότι για την κάκιστη εικόνα της κυβέρνησης τον τελευταίο καιρό, όπως και για την δημοσκοπική κατρακύλα της Νέας Δημοκρατίας που θα συρθεί σε κυβέρνηση συνεργασίας όποτε γίνουν εκλογές, φταίνε 4 υπουργοί!

Σε σχέση λοιπόν με την προηγούμενη κυβέρνηση από θέσεις υπουργών απομακρύνθηκαν οι υπουργοί Υποδομών & Μεταφορών, Χρήστος Σταϊκούρας, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο υπουργός Ναυτιλίας, Χρήστος Στυλιανίδης.

Από τους 4 μάλιστα οι 2 ήθελαν να αποχωρήσουν, ο μεν Στυλιανίδης για να διεκδικήσει την προεδρία της Κύπρου και ο Σκυλακάκης εξαιτίας ενός οικογενειακού προβλήματος.

Όλοι οι υπόλοιποι κατά την κρίση του Κυριάκου Μητσοτάκη και των συνεργατών του κρίθηκαν επαρκείς, με αποτέλεσμα να γελάει ο κόσμος σήμερα, και ιδιαίτερα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Αυτή όμως είναι η Ελλάδα του σήμερα, εκεί όπου ο Μητσοτάκης του 2019 δεν έχει ουδεμία σχέση με τον Μητσοτάκη του 2025, έρμαιο πλέον των συμφερόντων, των ισορροπιών, των ακροδεξιών και των ημετέρων, τοποθετει 61 άτομα σε υπουργεία για να ανακυκλώσει βουλευτές και όχι για να προσφέρει επί της ουσίας έργο στη χώρα.

Εδώ δεν τόλμησε πχ. να αλλάξει τον Φλωρίδη που εκθέτει την κυβέρνηση καθημερινά (με τα Τέμπη και όχι μόνο) αλλά έφερε κι έναν ακόμη της παρεούλας, τον Δοξιάδη στο Ανάπτυξης για να μας ανοίξει τα μάτια σε «θέματα έρευνας και καινοτομίας».

Από την ώρα του ανασχηματισμού φίλοι, δεξιοί κατά 90%, μου λένε ατάκες τύπου «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς» και έχουν δίκιο.

Αφήστε λοιπόν κύριοι της κυβέρνησης τους ίδιους και τους ίδιους να κάνουν κουμάντο, να φεύγουν στον ένα ανασχηματισμό ως αποτυχημένοι και να επιστρέφουν στον επόμενο ως σωτήρες και να δούμε πόσο πιο κάτω μπορούν να πέσουν τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας.

Όσο δε για τις υπερεξουσίες στον άνθρωπο που πίστεψε ότι είναι καλή ιδέα να περάσει ποδαράτος μέσα από τους αγανακτισμένους, κλείνοντας του μάτι για την διαδοχή, θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Υ.Γ. 1: Tα μόνα θετικά που μπορώ να διακρίνω από όλη αυτή την μικροπολιτική κωμωδία είναι η επιστροφή του Σταύρου Παπασταύρου στην κυβέρνηση (αφού πρώτα τον αδίκησαν κατάφορα) αλλά και την τοποθέτηση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο Οικονομικών που είναι ένα από τα μετρημένα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης (άγιο είχαμε που γλιτώσαμε την Κεραμέως)!

Υ.Γ.2: Επειδή ο πρωθυπουργός μας είναι εγνωσμένος τεχνοκράτης, φαντάζομαι ότι υπάρχει διαδικασία αξιολόγησης για τους υπουργούς και τους υφυπουργούς. Γιατί δεν τη δημοσιεύει να μας πείσει πόσο σωστή είναι η ανακύκλωση αυτή των ιδίων προσώπων;

Τι εντολή έδωσαν όσοι βγήκαν στους δρόμους για τα Τέμπη στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Τι εντολή έδωσαν όσοι βγήκαν στους δρόμους για τα Τέμπη στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Είναι σίγουρο ότι το κύμα διαμαρτυρίας της 28ης Φεβρουαρίου για την τραγωδία των Τεμπών ήταν κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.

Η αστυνομία, κατά την προσφιλή της τακτική, υπολογίζει σε 180.000 ανθρώπους περίπου τους συμμετέχοντές αλλά η εφαρμογή που ανέπτυξε το iMEdD για να εκτιμά τον αριθμό ατόμων σε μια καθορισμένη περιοχή του χάρτη ανεβάζει λίγο τον «λογαριασμό» σε 427.314 άτομα. 

Προφανώς και όλοι αυτοί δεν κατέβηκαν στα συλλαλητήρια ορμώμενοι από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις καθώς οι δεξιοί που βρέθηκαν στους δρόμους ήταν δεκάδες χιλιάδες.

Από τον δήμαρχο Γλυφάδας (που εκλέγεται με 80%+) Γιώργο Παπανικολάου, μέχρι CEO μεγάλων εταιριών (δεν θα αναφέρω ονόματα καθώς οι ίδιοι το έκαναν διακριτικά χωρίς αναρτήσεις στα social media), μεγάλα στελέχη εταιρειών που γνωρίζω πόσο εκτιμούν τον Πρωθυπουργό αλλά και χιλιάδες άλλοι, δηλωμένοι Νεοδημοκράτες. 

Θέλω να πω απλά ότι η υπόθεση αυτή δεν έχει πολιτικό χρώμα, εκτός αν είσαι ανεγκέφαλος και δεν μπορείς να αντιληφθείς την διαχρονική ευθύνη πίσω από το έγκλημα που συντελέστηκε εις βάρος 57 συνανθρώπων μας.

Προφανώς και υπάρχουν πολιτικοί τυχοδιώκτες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την τραγωδία αυτή αλλά για ακόμη μια φορά ξεχνούν ότι ο κόσμος δεν τρώει πλέον κουτόχορτο καθώς η τεχνολογία έχει αλλάξει το επίπεδο της ενημέρωσης.

Από την άλλη, δε νομίζω ότι υπάρχει αμφιβολία για την κακή διαχείριση της υπόθεσης από την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η αυτόματη αποποίηση της ευθύνης αλλά και η υιοθεσία απαλλακτικών αφηγημάτων χωρίς να εξεταστούν σε βάθος ήταν τραγικά λάθη

Όταν στη «βάρδια» σου συμβαίνει αυτή η τραγωδία έχεις ευθύνη. Χρωστάς μια απολογία στον λαό. Και το ποστ σχετικά με το δυστύχημα είναι αυτό που λένε στο χωριό μου «too little, too late», πέρα από την απουσία της αυτοκριτικής που χαρακτηρίζει τη δήλωση.

Το βασικό ερώτημα όμως είναι «και τώρα τι»; 

Οι πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι που βγήκαν στους δρόμους, σε 380 σημεία του πλανήτη τι σου ζήτησαν;

Στην ουσία σου έδωσαν μια εντολή να τα αλλάξεις όλα (όπως έλεγε κάποτε ο ΡανΤανΠλαν της πολιτική που είχε μοναδική ειδίκευση τα σλόγκαν) και να δημιουργήσεις μια χώρα που θα λειτουργεί χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος.

Κι εσύ σαν πρωθυπουργός δεν έχεις τίποτα να χάσεις πλέον.

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε προς τα μπροστά, με άρση της μονιμότητας στο δημόσιο, τακτική αξιολόγηση όλων που θα οδηγεί σε απολύσεις των αχρήστων σε όλο το φάσμα του δημοσίου, και την δικαιοσύνη φυσικά.

Ρήξη εντός και εκτός κόμματος με τους Βαρώνους εξαιτίας των οποίων ο Καραμανλής και ο κάθε Καραμανλής που διαβεβαίωνε ότι «ο σιδηρόδρομος είναι ασφαλής» αντί να πάει σπίτι του μόνο και μόνο για τον στόμφο και την προκλητικότητα της δήλωσης, ήταν ξανά υποψήφιος.

Ρήξη με τους καρεκλοκένταυρους που νομίζουν ότι οι υπουργικές καρέκλες είναι ιδιοκτησία τους, με αποτέλεσμα στα μισά υπουργεία οι επικεφαλής να είναι μόνο για τη «λεζάντα».

Απελευθέρωση απολαβών για κρίσιμες θέσεις ώστε να προσελκύσεις από την ελεύθερη αγορά σοβαρά στελέχη στις γενικές γραμματείες, στους σημαντικούς οργανισμούς και φορείς αλλά και σε όλες τις κρίσιμες, μανατζερικά, θέσεις.

Ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα που σε εμποδίζουν από το να αφήσεις την Ευρωπαία Εισαγγελέα να αποδώσει ευθύνες σε όσους έβαλαν το χεράκι τους διαχρονικά στην κατάρρευση του σιδηρόδρομου και στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα.

Τι έχεις δηλαδή να χάσεις ως πρωθυπουργός, όταν απέναντι σου έχεις ανύπαρκτες προσωπικότητες όπως ο Ανδρουλάκης που μέσα σε όλο αυτό το χαμό παρουσιάζει «πρωθυπουργισιμότητα» λιγότερη και από τα φτωχά ποσοστά του κόμματος, αποδεικνύοντας ότι αποτελεί απλά βαρίδι στο ΠΑΣΟΚ ή τον Φάμελλο, έναν πολιτικό αρχηγό του 8% (και πολύ του είναι);

Να χάσεις δεν έχεις, μόνο να κερδίσεις. Και εσύ, και η χώρα!

Τα ονόματα που ακούγονται σχετικά με τον ανασχηματισμό του καλοκαιριού

Τα ονόματα που ακούγονται σχετικά με τον ανασχηματισμό του καλοκαιριού

Επειδή πολλά λέγονται και γράφονται σχετικά με τον κυβερνητικό ανασχηματισμό όταν και αν αυτός γίνει, είτε μετά την Προεδρική εκλογή ή το καλοκαίρι, εμείς σας αποτυπώνουμε κάποια από αυτά που ακούγονται δεξιά κι αριστερά υπό τη μορφή φημών ή διαρροών!

Διάφοροι παράγοντες με πρόσβαση στο Μαξίμου προεξοφλούν την μετακίνηση του Γ. Γεραπετρίτη στο Μαξίμου.

Στο υπουργείο Εξωτερικών αναμένεται να τοποθετηθεί ο Κωστής Χατζηδάκης με τον οποίο το Μαξίμου είναι δυσαρεστημένο από τους χειρισμούς του στο ζήτημα των τραπεζών!

Διάδοχός του στο υπουργείο Οικονομικών πιθανότατα θα είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος θα γίνει ο νέος ισχυρός άνδρας της Οικονομίας!

Αμετακίνητοι εμφανίζονται οι Άδωνις Γεωργιάδης και Νίκος Δένδιας.

Οι ίδιοι κύκλοι προεξοφλούν την έξοδο από την κυβέρνηση του υπουργού αρμόδιου για τη μεταναστευτική πολιτική Νίκου Παναγιωτόπουλου.

Αλλαγές αναμένονται στα υπουργεία Γεωργίας και Ψηφιακής Πολιτικής.

Από το Γεωργίας αναμένεται να απομακρυνθούν και οι δύο υφυπουργοί.

Παραμένει στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ενώ μετακινούμενος εμφανίζεται και ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος Θόδωρος Σκυλακάκης.

Στο υπουργείο Εσωτερικών θεωρείται ακλόνητος ο Θεόδωρος Λιβάνιος.

Από το Ναυτιλίας απομακρύνεται ο Χρήστος Στυλιανίδης και τη θέση του καταλαμβάνει βουλευτής του Πειραιά.

Οπως και ο Χρ. Σταϊκούρας, που κατά τις πληροφορίες θα μετακινηθεί, ενώ ήδη ακούγεται ότι προς το Υπ. Υποδομών και Μεταφορών θα μετακινηθεί ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος θα συναντήσει εκεί τον υφυπουργό Βασίλη Οικονόμου, ο οποίος έχει δώσει πετυχημένες εξετάσεις στο πόστο του και αναμένεται να παραμείνει. Οι δύο άνδρες δε και πολιτεύονται στην ίδια περιφέρεια και διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις.

Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Από το Fox News στην Αθήνα μέσω Τραμπ - Ποια είναι η νέα Πρέσβης των ΗΠΑ

Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Από το Fox News στην Αθήνα μέσω Τραμπ – Ποια είναι η νέα Πρέσβης των ΗΠΑ

ΗΚίμπερλι Γκίλφοϊλ, μια πρώην παρουσιάστρια του Fox News με πολυτάραχη προσωπική ζωή εντός και εκτός του κύκλου του Ντόναλντ Τραμπ, προτάθηκε από τον εκλεγμένο πρόεδρο ως νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αθήνα, προς αντικατάσταση του Τζορτζ Τσούνη, ο οποίος επιστρέφει στις αμερικανικές δραστηριότητές του.

Κατ’ αρχάς είναι ενδιαφέρον ότι και ο κ. Τραμπ επιλέγει για τη θέση αυτή ένα πρόσωπο που δεν ανήκει στο διπλωματικό σώμα, όπως είχε κάνει νωρίτερα και ο Τζο Μπάιντεν στην περίπτωση του κ. Τσούνη. Η κίνηση αυτή δείχνει, μεταξύ άλλων, την εμπιστοσύνη που έχουν οι πρόεδροι των ΗΠΑ στη μόνιμη διοίκηση της χώρας, και αυτή, βέβαια, μέχρι νεωτέρας.

Η γεννημένη το 1969 κ. Γκίλφοϊλ είναι μια τυπική αμερικανική ιστορία, καθώς ήταν παιδί μεταναστών, ενός Ιρλανδού και μιας Πορτορικανής, μεγάλωσε στο Σαν Φρανσίσκο και σπούδασε στη Νομική του πανεπιστημίου της ίδιας πόλης, εργαζόμενη παράλληλα ως μοντέλο. Από το 1994 έως το 2004 υπηρέτησε από διάφορες θέσεις στην πολιτειακή δικαιοσύνη της Καλιφόρνιας (Σαν Φρανσίσκο και Λος Αντζελες), ενώ το 2004 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου λίγο αργότερα, το 2006, ξεκίνησε η καριέρα της στο Fox News.

Μεταξύ 2001 και 2006 ήταν παντρεμένη με τον νυν κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, Γκάβιν Νιούσομ, ο οποίος το 2004 ήταν δήμαρχος Σαν Φρανσίσκο. Πρακτικά, όταν η Γκίλφοϊλ έφυγε για την ανατολική ακτή, ήδη τα σκανδαλοθηρικά μέσα αναφέρονταν στη διάσταση που υπήρχε στο ζευγάρι, αλλά και στις απιστίες του Νιούσομ.

Ηδη από τότε η Γκίλφοϊλ δεν είχε πρόβλημα να αναφερθεί σε λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής της, όπως για παράδειγμα το ευμέγεθες πέος τού τότε δημάρχου ή οι σεξουαλικές συνήθειές τους. Η Γκίλφοϊλ παντρεύτηκε σύντομα μετά το διαζύγιό της από τον Νιούσομ, με τον Νεοϋορκέζο κληρονόμο Ερικ Βιλανσί, από τον οποίο και απέκτησε τον γιο της, Ρόναν, που είναι ήδη 18 ετών.

To 2017 η καριέρα της Γκίλφοϊλ στο Fox News τερματίστηκε έπειτα από κατηγορίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης που εξαπέλυσε εναντίον της εργαζόμενη στο δίκτυο. Η εργαζόμενη ισχυριζόταν ότι η Γκίλφοϊλ εμφανιζόταν συχνά μπροστά της γυμνή, της έδειχνε φωτογραφίες με τα γεννητικά όργανα ανδρών με τους οποίους είχε κάνει κατά καιρούς σεξ και κάποιες φορές της ζητούσε να κοιμηθεί το βράδυ στο σπίτι της. Το Fox News κατέληξε σε συμβιβασμό με την εργαζόμενη, που κόστισε 4 εκατ. δολάρια.

Κίμπερλι, η αφορμή

Το 2018 έγινε επίσημη και η σχέση που είχε συνάψει η Γκίλφοϊλ με τον Ντόναλντ Τραμπ τζούνιορ, πρωτότοκο γιο του εκλεγμένου προέδρου. Υπήρξε, όπως φαίνεται, η αφορμή διαζυγίου του Τραμπ τζούνιορ με την πρώην σύζυγό του Βανέσα.

Ο Τραμπ τζούνιορ και η Γκίλφοϊλ αρραβωνιάστηκαν το 2020. Ωστόσο, ο αρραβώνας ουδέποτε μετουσιώθηκε σε γάμο καθώς, όπως αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ, ο Τραμπ τζούνιορ το τελευταίο χρονικό διάστημα βγαίνει με μια νεότερης ηλικίας influencer από το Παλμ Μπιτς, την Μπετίνα Αντερσον.

Ο Τραμπ τζούνιορ, πάντως, λίγο μετά την ανακοίνωση της τοποθέτησης της Γκίλφοϊλ στη θέση της πρέσβειρας στην Αθήνα, ανέφερε στην πλατφόρμα Χ ότι είναι υπερήφανος για την Κίμπερλι. «Αγαπάει την Αμερική και ήθελε πάντα να υπηρετήσει τη χώρα ως πρέσβειρα. Θα είναι μια καταπληκτική ηγέτις για την “Αμερική Πρώτα” (America First)».

Τα πιο σκληρά αντιπολιτευόμενα μέσα (όπως οι New York Times) ουσιαστικά υπονοούν ότι η Γκίλφοϊλ πήρε ένα πρεσβευτικό πόστο ως αντάλλαγμα για τις ατασθαλίες του Τραμπ τζούνιορ. Ολα αυτά, βέβαια, μένει να αποδειχθούν. Σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτηση της κ. Γκίλφοϊλ θα κριθεί από τη Γερουσία, η οποία εξετάζει όλους τους υποψήφιους πρεσβευτές.

 

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προτείνει τον Κωνσταντίνο Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προτείνει τον Κωνσταντίνο Τασούλα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Επειδή για τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα προτείνει ο πρωθυπουργός ακούγονται πολλά και διάφορα και τα ονόματα δίνουν και παίρνουν, θα πρέπει να καταστεί σαφές και να γίνει κατανοητό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας, δεν πρόκειται να προτείνει ποτέ μια σημαίνουσα προσωπικότητα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που θα έχει θέση, άποψη και θα την υποστηρίζει δημοσίως τόσο για τα εγχώρια μείζονος σημασίας όσο και για τα εθνικά θέματα!

Σε απλά λόγια, για να γίνω ακριβής, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν πρόκειται ποτέ να προτείνει μια προσωπικότητα πολιτική ή ευρύτερη, που τυχόν θα τον επισκιάζει! Και σαν θεσμός και σαν πρόσωπο!

Γι’ αυτό άλλωστε επέλεξε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, πέραν των αριστερών καταβολών! Διότι ποτέ δεν θα σήκωνε ανάστημα και θα υποστήριζε με έμφαση μια προσωπική θέση για κυρίαρχα ζητήματα!

Υπό αυτή την έννοια, κατά την άποψη του γράφοντος, ο πρωθυπουργός δεν θα προτείνει ούτε τον Ν. Δένδια, ούτε την Γιάννα Αγγελοπούλου, ούτε επρόκειτο ποτέ να βάλει στο κάδρο ιστορικές προσωπικότητες με αποδοχή στη χώρα και την παράταξη όπως ο Αντώνης Σαμαράς και ο Κων. Καραμανλής!

Γι αυτό και πρώτο φαβορί την ώρα τούτη είναι ο Πρόεδρος της Βουλής Κων. Τασούλας, ένας πολιτικός χαμηλών τόνων, «νερόβραστος» όπως τον χαρακτηρίζουν οι καλά γνωρίζοντες, υπό την έννοια ότι δεν πρόκειται ποτέ να παρεκκλίνει από τα αυστηρά πλαίσια που θα τεθούν!

Υ.Γ.: Ο πολύ αξιόλογος και σοβαρός τεχνοκράτης και πολιτικός Γιάννης Στουρνάρας, Διοικητής της ΤτΕ, παίζει ακόμη ως δεύτερη λύση μετά τον Τασούλα, ως μια επιλογή κοινής αποδοχής σε περίπτωση που το πολιτικό σκηνικό το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα επιβαρυνθεί! Κάτι ωστόσο που δεν διαφαίνεται …

Εκλογές στις ΗΠΑ: Ποιες κατηγορίες ψηφοφόρων έδωσαν τη νίκη στον Τραμπ

Εκλογές στις ΗΠΑ: Ποιες κατηγορίες ψηφοφόρων έδωσαν τη νίκη στον Τραμπ

Ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να οδεύει προς μια μεγάλη νίκη στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έναντι της αντιπάλου του Κάμαλα Χάρις.

Πώς τα κατάφερε; Είχε την τύχη να είναι υποψήφιος μια περίοδο κατά την οποία οι Αμερικάνοι είναι αγανακτισμένοι από τις υψηλές τιμές και, σε μικρότερο βαθμό, από τους μετανάστες που εισέρχονται παράνομα στις ΗΠΑ από τα σύνορα με το Μεξικό.

Αυτά τα δύο θέματα βρέθηκαν στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ και αποδείχθηκε ότι ήταν κρίσιμης σημασίας για να του διασφαλίσουν τη διαφαινόμενη νίκη του.

Κακόκεφοι

Το exit poll σε εθνικό επίπεδο που διεξήγαγε η Edison Research έδειξε αυτό που διαφαινόταν εδώ και καιρό από τις δημοσκοπήσεις: οι Αμερικανοί ψηφοφόροι έχουν κακή διάθεση.

Τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων που ρωτήθηκαν από την Edison απάντησαν ότι η χώρα πηγαίνει προς τη λάθος κατεύθυνση. Από αυτούς, το 61% ψήφισε τον Τραμπ. Μεταξύ των ψηφοφόρων που δήλωσαν «θυμωμένοι», το 71% υποστήριξε τον Ρεπουμπλικάνο.

Εξάλλου και το 79% των ψηφοφόρων που δήλωσε ότι η οικονομία είναι η βασική τους ανησυχία προτίμησαν τον Τραμπ.

Αντίθετα τη Χάρις υποστήριξε το 51% των ψηφοφόρων που εκτίμησε ότι η άμβλωση θα πρέπει να είναι νόμιμη στις περισσότερες περιπτώσεις.

Ένα άλλο ενδεικτικό στοιχείο της διάθεσης των Αμερικανών είναι το γεγονός ότι τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων που δήλωσαν ότι η δημοκρατία στις ΗΠΑ «απειλείται» μοίρασαν εξίσου την ψήφο μεταξύ του Τραμπ και της Χάρις.

Τάσεις

Καθώς προχωρούσε η εκλογική βραδιά, Χάρις και Τραμπ επικρατούσαν στις πολιτείες όπου αναμενόταν ότι θα κερδίσουν. Όμως σιγά σιγά ο Ρεπουμπλικάνος εξακολουθούσε να σημειώνει νίκες. Καθώς ο Τραμπ πλησιάζει στην επίσημη νίκη παρατηρούνται κάποιες τάσεις οι οποίες εξηγούν πώς τα κατάφερε.

Αν και πολλές ομάδες ψηφοφόρων στήριξαν τη Δημοκρατική και τον Ρεπουμπλικάνο σε αριθμούς αντίστοιχους με το 2020, σύμφωνα με τα exit polls, ο Τραμπ κέρδισε μεγαλύτερο ποσοστό των ψήφων των έγχρωμων ανδρών και των ψηφοφόρων κάτω των 45 ετών σε σχέση με τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Επίσης φαίνεται να διατηρεί την ψήφο πολλών γυναικών των προαστίων, παρά τις προσπάθειες της Χάρις να τις κερδίσει. Σύμφωνα με το εθνικό exit poll, το 51% των λευκών γυναικών προτίμησε τον Τραμπ, έναντι του 47% που ψήφισε τη Χάρις.

Έγχρωμοι ψηφοφόροι

Στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας ο Τραμπ προσπάθησε πολύ να πείσει τους αφρομερικανούς και τους ισπανόφωνους να τον ψηφίσουν και φαίνεται ότι οι προσπάθειές του απέδωσαν καρπούς.

Στη Βόρεια Καρολίνα τα exit polls έδειξαν ότι ο Ρεπουμπλικάνος κέρδισε τη στήριξη του 12% των Αφροαμερικανών, έναντι του 5% που τον είχε ψηφίσει το 2020. Εξάλλου το 20% των μαύρων ανδρών προτίμησε τον Τραμπ.

Σύμφωνα με το εθνικό exit poll του Edison, ενισχύθηκε και η στήριξη των ισπανόφωνων ανδρών προς τον Τραμπ κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2020.

Στη Νεβάδα η στήριξη των ισπανόφωνων ψηφοφόρων προς τον Ρεπουμπλικάνο ενισχύθηκε κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες και στην Αριζόνα κατά τέσσερις.

Διαφορά στην ψήφο των δύο φύλων

Η προεκλογική εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις προσπάθησε να προσελκύσει τις γυναίκες υπογραμμίζοντας τη θέση της υπέρ της προστασίας του δικαιώματος στην άμβλωση.

Όμως ο Τραμπ φάνηκε να διατηρεί τη στήριξη τουλάχιστον των λευκών γυναικών, σύμφωνα με τα exit polls. Αντίθετα, οι αφροαμερικανίδες ψήφισαν υπέρ της Χάρις σε μεγάλους αριθμούς.

Εξάλλου ο Ρεπουμπλικάνος επικεντρώθηκε στην ψήφο των ανδρών και κυρίως των νεαρών, με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη συμμετοχή του σε podcast.

Το εθνικό exit poll έδειξε ότι το 54% των γυναικών υποστήριξε τη Χάρις έναντι του 57% που είχε ψηφίσει τον Τζο Μπάιντεν το 2020.

Ηλικία

Σύμφωνα με το εθνικό exit poll, ο Τραμπ προηγείται ελαφρά στην ψήφο των ανδρών ηλικίας 18 με 44 ετών έναντι της Χάρις, ενώ στην ηλικιακή ομάδα άνω 45 ετών κερδίζει με μεγάλη διαφορά.

Την ίδια ώρα όμως ο Ρεπουμπλικάνος φαίνεται ότι έχασε μεταξύ των πιο ηλικιωμένων ψηφοφόρων: στο Ουισκόνσιν, το ποσοστό των ψηφοφόρων άνω των 65 που τον προτίμησε μειώθηκε κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2020. Στο Μίσιγκαν μειώθηκε κατά έξι.

Το 2020 ο Τραμπ προηγούνταν στις ψήφους των ψηφοφόρων άνω των 65 ετών κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τον Τζο Μπάιντεν. Όμως το εθνικό exit poll της Edison για τις φετινές εκλογές έδειξε ισοψηφία μεταξύ του Ρεπουμπλικάνου και της Χάρις.

Δήμος Αθηναίων: Η άτυπη δυαρχία που έχει φέρει την πρωτεύουσα στα όρια της

Πως ο Δήμος Αθηναίων έχει φτάσει στα όρια του και οι ευθύνες Δούκα – Μπόκου

Όλοι έχουμε καταλάβει ότι στην μετά Μπακογιάννη εποχή ο Δήμος της Αθήνας έχει περιέλθει σε χειρότερη κατάσταση. Δεν είναι ότι ο Μπακογιάννης ήταν κάνας σπουδαίος δήμαρχός απλά η νέα ηγεσία είναι, όπως αποδεικνύεται μέχρι σήμερα, εντελώς ανίκανη. Ο Χάρης Δούκας έχει μαζέψει στον Δήμο τον κάθε τυχάρπαστο αναρχοαυτόνομο, χάρη και στη συνεργασία του με τον Ραν Ταν Πλαν του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Ζαχαριάδη. Φυσικά τα όποια σχέδια δημιουργίας μιας νέας συνεργατικής πολιτικής κίνησης πήγαν περίπατο μετά το Βατερλό του Δούκα στις εσωτερικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ και το μακελειό που του επιφύλαξαν οι πολίτες της Αττικής που τον μαύρισαν καθώς πλέον η δυναμική του αγγίζει το μηδέν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑίος εταίρος δεν έχει ρεύμα να γεμίσει ούτε …σινεμά. Όμως η μεγάλη δυσλειτουργία του Δήμου Αθηναίων έγκειται σε μια άτυπη δυαρχία που έχει δημιουργηθεί και ευνοεί την μπαχαλοποίηση του δήμου. Τα λειτουργικά του Δήμου Αθηναίων τρέχει ο Βασίλης Μπόκος, ενώ ο υποτιθέμενος δήμαρχος Χάρης Δούκας και το επιτελείο του ασχολούνται μόνο με το image και την προβολή του. Κοινώς, ο εκλεγμένος δήμαρχος της πόλης αγνοεί τα βασικά του δήμου και τα έχει φορτώσει όλα στον γενικό γραμματέα του, ο οποίος, μάλλον φυσιολογικά, τα έχει βρει «μπαστούνια». Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το ότι μοναδικό μέλημα του Δήμου της Αθήνας φαντάζει το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού (λες και έτσι θα λυθούν τα προβλήματα), τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί ζούμε το χάλι που ζούμε στην Πρωτεύουσα.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, η Προεδρία της Δημοκρατίας και το τρίγωνο των τραπεζιτών

Η Τράπεζα της Ελλάδος, η Προεδρία της Δημοκρατίας και το τρίγωνο των τραπεζιτών

Μετά την …βόμβα Δένδια για την Προεδρία της Δημοκρατίας, που έσκασε …χωρίς κρότο, αλλά και τα ανυπόστατα σενάρια για την Γιάννα Αγγελοπούλου που διακινούνται από συγκεκριμένα κέντρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να αναζητεί μια λύση πιο σύνθετη και ουσιαστική, ένα πρόσωπο τεχνοκρατικό, ευρύτερης αποδοχής, που να καλύπτει ωστόσο τις απαιτήσεις του κεντροδεξιού πολιτικού και κομματικού κοινού της Νέας Δημοκρατίας καθώς και τις προϋποθέσεις που θέτουν οι ισχυροί βαρόνοι του κόμματος και οι τέως πρωθυπουργοί, που γύρισαν την πλάτη στην πρόσκληση του αρχηγού της ΝΔ και δεν παρέστησαν στο (αποτυχημένο) πάρτι στη Ρηγίλλης όπου η απουσία της βάσης ήταν παραπάνω από αισθητή!

Υπό το πρίσμα αυτό, η υποψηφιότητα Τασούλα «καίγεται», καθώς ο Πρόεδρος της Βουλής, που προέρχεται από το ιστορικό μπλοκ Αβέρωφ και θεωρείται φιλικά προσκείμενος στον Αντώνη Σαμαρά, μολονότι τυγχάνει ευρύτερης πολιτικής συμπάθειας, δεν είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής όσον αφορά τα χαρακτηριστικά για τον υπέρτατο αυτό θώκο!

Την ώρα τούτη στο τραπέζι έχει μπει ο Γιάννης Στουρνάρας, καθώς ο κεντρικός τραπεζίτης θεωρείται και είναι πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής, τεχνοκράτης, που διέπρεψε επί εποχής Σημίτη στο τραπεζικό σύστημα, ενώ εκτόξευσε την πολιτική του καριέρα ως Υπ. Εθνικής Οικονομίας επί Αντώνη Σαμαρά και συγκυβέρνησης, αντιμετωπίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την Τρόικα κατά την εποχή των μνημονίων!

Όπως καθίσταται αντιληπτό, τυχόν επιλογή Στουρνάρα για την προεδρία της Δημοκρατίας θα προκαλέσει καραμπόλες στο τραπεζικό σύστημα, δεδομένου ότι στις αρχές του 2025 ενόψει προεδρικής εκλογής, θα πρέπει να αντικατασταθεί στην ΤτΕ!

Στην περίπτωση που ο Γιάννης Στουρνάρας αποδεχτεί την πρόταση που φέρεται να του υποβάλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για τη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος φέρεται να προαλείφεται ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής τράπεζας Παύλος Μυλωνάς, πρόσωπο του στενού πυρήνα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, (με …εξοχικό στην Τήνο) όπως και η σύζυγος του που θεωρείται κολλητή φίλη συγγενικού προσώπου, και η οποία έχει τοποθετηθεί σε πλείστες όσες θέσεις ΔΣ ισχυρών εταιρειών!

Έγκυροι κύκλοι που γνωρίζουν εκ των έσω πρόσωπα και πράγματα υποστηρίζουν ότι ο Μυλωνάς χρησιμοποιώντας τα διαφημιστικά κονδύλια της Εθνικής τράπεζας κατά το δοκούν φέρεται να έχει εξασφαλίσει τη στήριξη των καναλαρχών και των μεγάλων μιντιακών οργανισμών!

Την ίδια ώρα πάντως, εκτός της ανοιχτής θέσης που θα προκύψει στο τραπεζικό σύστημα από τυχόν μετακίνηση του Π. Μυλωνά στην ΤτΕ, στον βαθμό που ο Γιάννης Στουρνάρας κατευθυνθεί στο Προεδρικό Μέγαρο, θα παραμένει κενή και η θέση του Προέδρου της Alpha Bank, όπου ακόμη δεν έχει βρεθεί η κοινά αποδεκτή λύση, ενώ κατά κοινή παραδοχή οι εξελίξεις όσον αφορά το μετοχικό τρέχουν, με τον Ολλανδό Χόλτερμαν αλλά και τους Ιταλούς της Unicredit να επιδιώκουν να αυξήσουν τη θέση τους …