Εικόνα σαν βγαλμένη από κινηματογραφικό στούντιο. Άνθρωποι να βγαίνουν από το ίδιο κτήριο, κάποιοι με στολές, άλλοι με πολιτικά, με πλακάτ οι δεύτεροι, με όπλα οι άλλοι. Παίρνουν θέσεις αντικριστά και μετά από λεπτά λεκτικής αντιπαράθεσης και εκατέρωθεν συνθημάτων και απειλών, φτάνει η ώρα να συγκρουστούν. Ακόμη πιο περίεργο το γεγονός ότι όλα αυτά γίνονται με την παρουσία κοινού, το οποίο και παρατηρεί και καταγράφει τις κινήσεις των δύο πλευρών. Πλάνα τραβηγμένα από τη Riotsville της δεκαετίας του ‘60, ένα από τα δύο στρατόπεδα των ΗΠΑ που η τότε κυβέρνηση μετέτρεψε σε χώρους επεισοδίων ώστε να εκπαιδεύονται οι αστυνομικοί στην καταστολή των διαδηλώσεων.
Το πιο περίεργο της υπόθεσης δεν είναι ότι υπήρχαν τα στρατόπεδα. Ήταν μια εποχή που η διαμαρτυρία έγινε της μόδας. Από κάθε σημείο της χώρας, νέοι κυρίως ξεσηκώνονταν και συμμετείχαν σε διαδηλώσεις σε κάθε σημείο της χώρας. Συνοδευόμενες από συναυλίες με ένα νέου είδους μουσική, τη rock, έγινε ένα άξιο προσοχής κίνημα που καμία κυβέρνηση δε θα μπορούσε να αγνοήσει. Το περίεργο είναι πως η κυβέρνηση δεν προσπάθησε ποτέ να το κρατήσει κρυφό. Όλα αυτά γίνονταν με την κάλυψη δημοσιογράφων και κινηματογραφικών συνεργείων. Αυτό το υλικό δεν έμεινε σε ένα αρχείο, απόρρητο, που δεκαετίες μετά έφτασε η στιγμή να δοθεί στη δημοσιότητα, αλλά ήταν προσβάσιμο στον οποιονδήποτε έδειχνε ενδιαφέρον. Προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες και δόθηκε απλόχερα στον τύπο, ως απόδειξη της αμεσότητας των μέτρων που έπαιρνε η κυβέρνηση απέναντι σε ένα νέο κίνδυνο που απειλούσε την ασφάλεια και την ησυχία του έθνους. Άρα, όλοι γνώριζαν.
Ένα νέο ντοκιμαντέρ με τον τίτλο ‘’Riotsville U.S.A.’’ έρχεται να ρίξει φως σε μία ιστορία που δεν βρέθηκε ποτέ στο σκοτάδι. Από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης τουλάχιστον. Μία προσπάθεια του σκηνοθέτη Nels Bangerter να ξαναφέρει στη μνήμη εκείνες τις εικόνες, μέσα από συνεντεύξεις όσων έζησαν την ιστορία από κοντά και όσων αποφάσισαν να σπρώξουν την ιστορία στα βάθη του μυαλού τους, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Η διαδικασία της στρατικοποίησης την αμερικανικής αστυνομίας, χωρίς την παραμικρή αντίδραση και με πρόσχημα το κοινό συμφέρον.
Ένα ντοκιμαντέρ με πολλές προεκτάσεις, μια από τις οποίες είναι η χρήση των μεθόδων που δοκιμάστηκαν στη Riotsville απέναντι σε ανθρώπους που έψαχναν το δίκιο τους, όπως η αναγκασμένη σε διαχωρισμό και εξευτελισμούς, μαύρη κοινότητα της χώρας. Αυτή που με άνεση οι υπέρμαχοι της φυλετικής ‘’ανωτερότητας’’ των λευκών, με άνεση στοχοποιούσαν για τα πάντα, κάνοντας τη χρήση της αστυνομίας και των μεθόδων της, δρόμο χωρίς επιστροφή.
