Άρθρα

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται!

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται!

Ακριβώς ένα μήνα πριν, στην προηγούμενη ανακοίνωση του πληθωρισμού των ΗΠΑ, οι απανταχού οικονομολόγοι, τραπεζίτες και αρθρογράφοι μας καθησύχαζαν για άλλη μια φορά ότι ο πληθωρισμός «έτρεξε όσο έτρεξε, αυτό ήταν, τώρα υποχωρεί».

Βέβαια στην ουσία αυτό διαλαλούν τα τελευταία 4 (και βάλε) χρόνια, από το ξέσπασμά του κι έπειτα (το οποίο αποκαλούσαν «παροδικό φαινόμενο»)…

Πώς περνάει ο καιρός, ε; Στην πραγματικότητα βέβαια η πρωτοφανής ανεξέλεγκτη αύξηση τιμών κυριολεκτικά στα πάντα (αρχής γενομένης από μέταλλα, πρώτες ύλες και γεωργικά εμπορεύματα) είχε ξεκινήσει σιωπηλά ήδη από το 2019, πριν την πανδημία, η οποία έμελλε απλώς να πάρει βολικά το φταίξιμο για ένα έγκλημα που είχε ήδη τελεστεί.

Ένα έγκλημα στο οποίο είναι σχεδόν αποκλειστικά υπευθύνες οι κεντρικές τράπεζες, και δη η Fed.

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται! Επιμένει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ – Η όποια υποχώρηση στην Ευρώπη δεν αποτελεί δείγμα εξυγίανσης, αλλά οικονομικής στασιμότητας - H κυβέρνηση «τυπώνει» κατώτατο μισθό, με την ελπίδα να δώσει πνοή σε μια ψόφια αγορά!

Κάποιοι το είχαμε «δει», προειδοποιούσαμε (μάταια) επανειλημμένως για αυτό, για τη μεγαλύτερη κρίση που θα βίωνε η γενιά μας. Μια κρίση που δε θα χαρακτηριζόταν από υψηλή ανεργία και περικοπές, όπως αυτή του 2008, αλλά από εξοντωτική ακρίβεια στα πάντα – από στέγαση μέχρι τρόφιμα και υπηρεσίες.

Έτσι, το κακό δε θα έσκαγε με «μπαμ» όπως της Λίμαν Μπράδερς, αλλά θα διάβρωνε σιωπηλά τις αξίες γύρω μας, περιουσίες, το ίδιο το χρήμα, αλλά ακόμη και τις πιο σημαντικές αξίες, τις ανθρώπινες.

Διότι έτσι λειτουργεί ο (στασιμο)πληθωρισμός. Δε θα είχαμε ανεργία, όχι ακόμη τουλάχιστον. Όχι, ο κόσμος θα δουλεύει κανονικά, και μια και δυο και τρεις δουλειές, μην ανησυχείτε! Τόσες θα χρειάζονται άλλωστε για να κρατήσεις ένα σπίτι, έτσι όπως πάμε…

Ανούσια αύξηση

Και οι μισθοί; Μη σου πω θα ανεβαίνουν κιόλας! Βλέπε κατώτατο… του οποίου η αύξηση παρεμπιπτόντως, για όποιον γνωρίζει στοιχειώδη οικονομικά, δεν είναι απλώς γελοία ή ανούσια, αλλά σταδιακά θα επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει: για κάθε 10% που θα ανεβαίνει, άλλο τόσο και παραπάνω θα αυξάνονται οι τιμές στα αγαθά. Διότι πολύ απλά δεν αποτελεί οργανική αύξηση που έρχεται μέσα από τη φυσιολογική παραγωγική διαδικασία (εργασία, προϊόν, μισθός) η οποία είναι ο μόνος τρόπος να προστεθεί αξία σε μια οικονομία.

Αντί αυτού πρόκειται για ένα μαγικό τρικ του κράτους. Σα να τυπώνει χρήμα (δηλαδή πάλι πληθωρισμός). Διότι το κράτος είναι ανίκανο να παράγει προστιθέμενη αξία (παρά μόνο να τη φορολογεί…).

Η κρατική μηχανή μπορεί μόνο να πάρει αξία από εμάς, το υγιές παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας (επιχειρηματίες και εργαζόμενους), και να τη διαμοιράσει, υφαρπάζοντας μεγάλο μέρος της μάλιστα στην πορεία (τα λεφτά που τρώνε οι γνωστοί κοπρίτες και βγάζουν στο εξωτερικό).

Σε όρους Φυσικής, το κράτος είναι μιας κακής ποιότητας μηχανή που μετατρέπει μια μορφή ενέργειας σε μια άλλη, με μεγάλο μέρος της να χάνεται ως θερμότητα. Να παράγει όμως νέα ενέργεια, δεν μπορεί. Κι έτσι δε μπορεί να δώσει στα αλήθεια αξία στο μισθό μας.

Θα τον αυξήσει σα νούμερο, θα πανηγυρίσει στα κανάλια, θα χαρεί το κοπάδι, στην ουσία όμως δεν καταφέρνει απολύτως τίποτα, αφού το ίδιο ποσό που μας έβαλε στην τσέπη θα αφαιρεθεί από την άλλη, από τον έξτρα πληθωρισμό που θα προκύψει από το «τύπωμα» του μισθού!

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται! Επιμένει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ – Η όποια υποχώρηση στην Ευρώπη δεν αποτελεί δείγμα εξυγίανσης, αλλά οικονομικής στασιμότητας - H κυβέρνηση «τυπώνει» κατώτατο μισθό, με την ελπίδα να δώσει πνοή σε μια ψόφια αγορά!

Και φυσικά εδώ οι αιώνιοι χρήσιμοι δούλοι του κράτους θα αναφωνήσουν «και τι θες, να μην αυξήσει το μισθό;» Θα σας πω τι θέλω. Δε θέλω επιδόματα, δε θέλω κανένα είδους τύπωμα μισθών, δεν είναι αυτός ο πραγματικός ρόλος του κράτους.

Δουλειά του κράτους σε μια υγιής οικονομία είναι να δημιουργήσει τις υποδομές που χρειάζεται ο πρωτογενής τομέας για να αναπτυχθεί.

Να διευκολύνει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες κι όχι να κάνει βάσανο τη ζωή των επιχειρηματιών στέλνοντάς τους έμμεσα στους πιο ανταγωνιστικούς γείτονες. Να μειώσει τη φορολογία.

Αυτά τα τρία πράγματα μπορεί και πρέπει να κάνει ένα κράτος για το λαό του, και τίποτα άλλο. Όλα τα υπόλοιπα, η μικροπολιτική, είναι μπούρδες.

Το αόρατο χέρι της αγοράς

Αν πράξει αυτά, όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους. Οι μισθοί θα αυξηθούν οργανικά, ο ίδιος ο επιχειρηματίας θα θέλει να σε πληρώσει παραπάνω εφόσον είναι ανταγωνιστικός.

Όπως συμβαίνει σε όλες τις υγιείς αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως συνέβαινε και σε εμάς κάποτε. Οι ίδιες οι εταιρίες θα ρίχνουν τις τιμές, σε μια υγιή ανταγωνιστική οικονομία. Αυτό είναι το πραγματικό αόρατο χέρι της αγοράς.

Όλα τα άλλα είναι άθλια τρικ μιας τελειωμένης οικονομίας που παράγει διαρκώς χρέος και τρύπες που θα καλούνται να πληρώσουν με το παραπάνω οι επόμενες γενιές.

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται! Επιμένει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ – Η όποια υποχώρηση στην Ευρώπη δεν αποτελεί δείγμα εξυγίανσης, αλλά οικονομικής στασιμότητας - H κυβέρνηση «τυπώνει» κατώτατο μισθό, με την ελπίδα να δώσει πνοή σε μια ψόφια αγορά!

Το τύπωμα των Fed/ΕΚΤ, τα επιδόματα, η δήθεν αύξηση του κατώτατου – όλα αυτά τρέφουν ένα φαύλο κύκλο πληθωρισμού – δεν τον διορθώνουν.

Μόνο μια θλιβερή, τελειωμένη κοινωνία ανόητων δίχως μέλλον είναι η κοινωνία που χαίρεται όταν της κόβεις επίδομα ή ανεβάζεις τον κατώτατο με μια πανηγυρτζίδικη ανακοίνωση στα μίντια, γεμάτη «μαγκιά». Που είναι η μαγκιά ρε σεις;

Κοιτάξτε γύρω σας επιτέλους. Κοιτάξτε την κατάντια μας. Από αυτάρκης χώρα ευλογημένη με πλούσια γη, καταντήσαμε Ταϋλάνδη της Δύσης.

Εστιατόρια και (σεξο)τουρισμός, να χαίρονται οι φραγκάτοι που απολαμβάνουν τη χώρα μας όσο εμείς τρώμε 2 ώρες τη μέρα κολλημένοι στην κίνηση.

Και από την άλλη μια μαφία αναίσχυντων κρατικών κοπριτών και επιδοματούχων που λυμαίνονται όχι μόνο τον πλούτο μας, αλλά τη ψυχή και αξιοπρέπειά μας.

Καθόμαστε και τους ακούμε, δεξιούς και αριστερούς, ενώ ψεύδονται μέσα στη μούρη μας και μετά ειρωνεύονται και από πάνω.

Να μας λένε 4 χρόνια τώρα ότι ο πληθωρισμός είναι «παροδικός» ή αποτέλεσμα «εξωτερικών επιδράσεων» (και πράγματι είναι, αλλά όχι για το λόγο που διαλαλούν).

Και να έχεις και τους αναλυταράδες που μήνα στο μήνα δε σταυρώνουν πρόβλεψη για το ρημάδι τον πληθωρισμό (αλλά και για οτιδήποτε άλλο) και για κάποιο λόγο να εξακολοθούν να παριστάνουν τους ειδικούς, αντί να τους παίρνουν με τις ντομάτες. Φτάνει πια…

Εγκληματική η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών

Το λοιπόν, οι διεθνείς αναλυτές μας καθησύχαζαν ομόφωνα ότι ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει το Μάρτιο (πού θα πάει, θα το πετύχουν).

Τελικά αυξήθηκε στο 3,5% στις ΗΠΑ.

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται! Επιμένει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ – Η όποια υποχώρηση στην Ευρώπη δεν αποτελεί δείγμα εξυγίανσης, αλλά οικονομικής στασιμότητας - H κυβέρνηση «τυπώνει» κατώτατο μισθό, με την ελπίδα να δώσει πνοή σε μια ψόφια αγορά!

Εμείς για άλλη μια φορά κόντρα στο κονσένσους των ακαταδίωκτων, τονίσαμε ότι ο πληθωρισμός και πάλι θα διέψευδε τις εκτιμήσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι η παθογένεια που τον προκαλεί, δε θεραπεύτηκε.

Διότι η παθογένεια δεν ήταν το Σουέζ ή η πανδημία ή ο πόλεμος στην Ουκρανία ή η κάθε μπούρδα που μας πλασάρουν ως αιτία (παρά μόνο αφορμή).

Η αιτία είναι η εγκληματική νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, και αυτή δεν έχει αλλάξει τις τελευταίες δύο δεκαετίες, επομένως μην περιμένε να πέσουν οι τιμές.

Ο πληθωρισμός και η τεχνητή δημιουργία χρήματος μέσω ελλειμμάτων και «νομισματοποίησης» της δημοσιονομικής πολιτικής είναι μια σταδιακή μεταφορά πλούτου από τους πραγματικούς μισθούς και τις αποταμιεύσεις καταθέσεων στο δημόσιο.Βασικά όλοι γίνονται φτωχότεροι προκειμένου να διατηρηθεί ένα διαρκώς αυξανόμενο μέγεθος της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.

Την επόμενη φορά που θα διαβάσει κάποιος ότι τα τεράστια ελλείμματα και η νομισματική χαλάρωση είναι «καλές πολιτικές» για τη μεσαία τάξη, πρέπει να αναρωτηθεί γιατί δυσκολεύεται κάθε χρόνο περισσότερο να πληρώνει για αγαθά και υπηρεσίες.

Τα λάθη που έγιναν το διάστημα 2020 – 2024 θα κοστίσουν στη μεσαία τάξη πολλούς περισσότερους φόρους, ακόμα και αν η κυβέρνηση υποσχεθεί ότι θα είναι μόνο «φόροι για τους πλούσιους», το παλαιότερο τέχνασμα για την αύξηση των φόρων…

Περισσότεροι φόροι, επίμονος πληθωρισμός, «κρυφή» φορολόγηση και απώλεια της αξίας των εισοδημάτων.

Η τέλεια συνταγή για στασιμοπληθωρισμό

Αυτό είναι «χαλαρή» νομισματική πολιτική: Μια ύφεση στη δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα με τα βασικά οικονομικά μεγέθη να πλήττονται από το υπερβολικό δημόσιο χρέος.

Η τέλεια συνταγή για στασιμοπληθωρισμό. Γιατί δε δοκιμάζουμε κάτι άλλο, θα πει κανείς. Γιατί δε σωζει τον εαυτό της η Δύση; Δε γνωρίζω. Ίσως δεν μπορεί.

Ίσως είναι η αναπόφευκτη κατακλείδα μιας οικονομίας όταν πιάνει ταβάνι και μόνο η αναγκαία διόρθωση μπορεί να τη φέρει στο σωστό δρόμο.

Το παρατηρούμε και με την Ανατολή, ειδικά την Κίνα που εμφανώς κατέβασε ταχύτητα πλέον και αρχίζει ήδη να ακολουθεί τις καταστροφικές νομισματικές πολιτικές που οδήγησαν τις ΗΠΑ στο σημερινό χάλι, ήτοι ποσοτική χαλάρωση.

Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε μέχρι να το εμπεδώσει ο τελευταίος ανέλπιστος αναγνώστης αυτής της στήλης. Όσο ο Αμερικάνος τυπώνει και τρέφει τη φούσκα (για χάρη της Wall Street), τόσο θα υποφέρει το κάτω στρώμα της οικονομίας.

Πλέον το αμερικανικός χρέος (35 τρισ.) διογκώνεται κατά $1 τρισ. κάθε 100 μέρες!

Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται! Επιμένει ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ – Η όποια υποχώρηση στην Ευρώπη δεν αποτελεί δείγμα εξυγίανσης, αλλά οικονομικής στασιμότητας - H κυβέρνηση «τυπώνει» κατώτατο μισθό, με την ελπίδα να δώσει πνοή σε μια ψόφια αγορά!

Έχουμε μπει στην εκθετική, τελική φάση του κύκλου και τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά, ήτοι έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για τη Δύση, όταν αποφασίσουν να «πατήσουν» το κουμπί.

Πιθανολογώ αφού βγει ο Τραμπ (για να σκάσει στα μούτρα του η βόμβα, φυσικά)…
Η όποια αμελητέα δήθεν υποχώρηση του πληθωρισμού της τάξεως του 0,2% καταγράφεται κατά καιρούς, ειδικά στην Ευρώπη, δεν αποτελεί ενθαρρυντικό δείγμα εξυγίανσης, όπως πάντα αναίσχυντα ψεύδονται άθλιες μαριονέτες σαν τη Κριστίν Λαγκάρντ.

Άλλωστε ενέργεια και τρόφιμα (οι βασικοί παράγοντες του πληθωρισμού) συνεχίζουν να σκαρφαλώνουν, αλλά πλέον δεν υπολογίζονται στο Δείκτη Τιμών!

Η όποια υποχώρηση καταγράφεται είναι αποτέλεσμα της μειωμένης κατανάλωσης, η οποία είναι αποτέλεσμα της εξοντωτικής ακρίβειας (ο φαύλος κύκλος), αφού ο κόσμος δεν έχει κυριολεκτικά να φάει!

Δεν είναι δηλαδή δείγμα υγιούς οικονομίας, αλλά το αντίθετο: μιας οικονομίας σε στασιμότητα, όπου ο μόνος λόγος να σταματήσουν να αυξάνονται οι τιμές θα είναι επειδή ο κόσμος παύει να αγοράζει.

Γι αυτό και ονομάζεται στασιμοπληθωρισμός (μειωμένη παραγωγή/κατανάλωση + πληθωρισμός)…

Το κακό πλέον έγινε

Ίσως κάνω καιρό να ξαναγράψω για πληθωρισμό, άλλωστε τι άλλο να πεις πλέον; Το κακό έγινε.

Αφήνω τώρα το ρεπορτάζ σε όλους εκείνους που μερικά χρόνια πριν προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όχι μόνο θα ήταν παροδικό φαινόμενο, αλλά ότι κινδυνεύουμε από «αποπληθωρισμό»!

Τώρα όλοι αυτοί σπεύδουν τακτικά να μας ενημερώσουν για τον πληθωρισμό «εξ Ουκρανίας» και την ακρίβεια και όλα αυτά που είναι μπροστά στα μάτια του απλού καταναλωτή/παραγωγού και δεν έχει ανάγκη κανέναν αναλυταρά να του υποδείξει.

Ανάγκη είχε να τον προειδοποιήσει όσο ήταν νωρίς, να προφυλαχθεί, να κάνει τα κουμάντα του…

Wall Street

Το στημένο το ράλι στη Wall Street και η Fed που μας κλείνει το μάτι

Την περασμένη εβδομάδα, όταν παραθέσαμε τα αισιόδοξα οικονομικά σενάρια για τις αγορές της Δύσης, κάναμε ένα ευχάριστο «διάλειμμα» από τις κατά τα άλλα μαύρες προβλέψεις που αναπόφευκτα χαρακτηρίζουν τους μαύρους αυτούς καιρούς….

Και πράγματι, τα χρηματιστήρια φάνηκαν να ακολουθούν το θετικό μοτίβο με τον S&P500 να αγγίζει τις 4.100 μονάδες στον απόηχο της Fed, ενώ ήπια ανάκαμψη καταγράφηκε γενικότερα στα risk assets. Τα φαινόμενα όμως απατούν.

Επιστροφή στην πραγματικότητα. Η επιβεβαίωση των προσδοκιών από τον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, τον αγαπημένο μας πλέον ταχυδακτυλουργό Τζερόμ Πάουελ, ότι η Federal Reserve πιθανόν να μειώσει τον ρυθμό αύξησης των επιτοκίων, πράγματι πυροδότησε ένα ισχυρό ράλι ανόδου των αμερικανικών μετοχών και ομολόγων, όπως θα αναμενόταν και όπως εμείς οι ίδιοι είχαμε εκτιμήσει.

Μη ξεχνάτε άλλωστε ότι η βασική πρόταση αυτής της στήλης, η οποία εξακολουθεί να στέκει αναλλοίωτη το τελευταίο 12μηνο (δεν έχουμε αλλάξει ούτε κόμμα) είναι πως ναι μεν μια βαθιά ύφεση (που θα συνοδεύεται από θεαματικό κραχ στις κεφαλαιαγορές) είναι αναπόφευκτη, ωστόσο και συγκεκριμένα πιθανόν λίγο πριν το τέλος θα υπάρξει ένα χαρακτηριστικό “κύκνειο άσμα” στις μετοχές.

Όχι επειδή το θέλουμε, δε χωράνε ανόητες ελπίδες και προσωπικά συμφέροντα στον ωμό ρεαλισμό που αποδεδειγμένα χαρακτηρίζει αυτή τη στήλη. Αλλά επειδή δε γίνεται αλλιώς.

Διότι ένα στημένο τεχνικό ράλι είναι πάντα αναπόφευκτο κομμάτι-κλειδί μιας “επανεκκίνησης” της αγοράς. Κι όταν λέμε επανεκκίνηση εννοούμε γκρέμισμα κι ανοικοδόμηση (με λεφτά πάντα πληρωμένα από την αφελή πλέμπα).

Ένα μεγαλειώδες Short Squeeze μεταμφιεσμένο ως δήθεν υγιής άνοδος που θα πετάξει έξω και τις τελευταίες επικίνδυνες “αρκούδες”, ανοίγοντας το δρόμο για αυτούς που πραγματικά πλέον έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να σορτάρουν αυτή τη γελοία και άρρωστη αγορά (η οποία πράγματι έχει ανάγκη από reset).

“Υγιής άνοδος” – γελοίο από μόνο του, σε μια οικονομία που μπάζει από παντού, με πρώτες και κύριες τις κοινωνικές αξίες να καταρρέουν. Έναν Τιτανικό κομμένο πλέον στα δύο, με την πλώρη χαρακτηριστικά σηκωμένη όρθια (το στημένο ράλι) λίγο πριν βουλιάξει ευθεία κάτω προς την άβυσσο…

Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να υπάρξει βίαιη πτώση (την οποία έχει ανάγκη η αγορά) χωρίς μια θεαματική άνοδο, έστω και στα ψεύτικα. Θα ήταν άλλωστε παράλογο όσο και μαθηματικά αδύνατον να χαραμιστεί μια τέτοια ευκαιρία.

Ο S&P 500 λοιπόν καλωσόρισε το Δεκέμβριο με άνοδο άνω του 3% αφού ο Τζέι δήλωσε ότι η Fed θα μπορούσε να μειώσει τον ρυθμό των αυξήσεων των επιτοκίων της ήδη από τον τρέχοντα μήνα, αν και προειδοποίησε ότι δεν υπάρχει μεγάλη σαφήνεια σχετικά με το πόσο υψηλά θα πρέπει τελικά να αυξηθούν τα επιτόκια, καθώς η κεντρική τράπεζα μάχεται (λέμε τώρα) το χειρότερο ξέσπασμα πληθωρισμού των τελευταίων δεκαετιών.

Ο Τζέι δηλαδή έδωσε σινιάλο ότι θα χαλαρώσει με τα επιτόκια (λες και τα έσφιξε ποτέ πραγματικά – μόνο επί Volcker είχε υπάρξει αποφασιστική δράση κατά πληθωρισμού στα επιτόκια), και η Wall Street χάρηκε.

Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα είναι πως ο Τζέι έκλεισε το μάτι στους μεγαλοκαρχαρίες που περιμένουν υπομονετικά το τελευταίο μεγάλο φαγοπότι πριν το μακελειό. Η Fed με τις κινήσεις της επιβεβαιώνει στο 100% την (ήδη από πέρυσι) εκτίμησή μας πως η όλη ιστορία με τα επιτόκια δεν είναι παρά μια βιτρίνα στη δήθεν μάχη κατά του πληθωρισμού, στέλνοντας στην πραγματικότητα τα σινιάλα για το πως θα κινηθεί το χρήμα στην αγορά.

Ότι δηλαδή οι ψευτο-σύσφιξη νομισματικής πολιτικής που προηγήθηκε τους περασμένους μήνες θα πραγματοποιούνταν μόνο και μόνο ώστε να δώσει στην Fed την ικανότητα και τον “χώρο” να μπορεί να “δουλέψει” (να κάνει τα μαγικά της), προς όφελος της Wall Street πάντα. Ο Πάουελ θα έσφιγγε δηλαδή τη στρόφιγγα μόνο και μόνο για να μπορεί να πει αργότερα πως την έσφιξε πολύ, και τώρα χρειάζεται ξέσφιγμα.

Στην ουσία καμία από αυτές τις κινήσεις “σφίξε-ξεσφίξε” δεν έχει πραγματικό αντίκτυπο σε μια ήδη κλινικά νεκρή οικονομία. Χρησιμεύει μόνο ως αφορμή και σινιάλο για να δικαιολογεί τα σκαμπανεβάσματα μιας κατά τα άλλα αδικαιολόγητης Wall Street.

Είναι τόσο απλό το παιχνίδι. Κι όποιος μπορεί να “δει” το μοτίβο, μπορεί ίσως και να επωφεληθεί από όλο αυτό, αντί να αναλώνεται σε δήθεν ειδήσεις και “απρόβλεπτα” γεγονότα που ανεβοκατεβάζουν τις αγορές. Όλα αυτά είναι προπέτασμα καπνού για την ανόητη μάζα. Ακόμη και τα πιο μεγάλα γεγονότα.

Η αγορά δεν περίμενε καμία πανδημία και κανέναν πόλεμο για να δράσει-αντιδράσει. Είχε ήδη προεξοφλήσει προ 2020 μια… ξοφλημένη οικονομία, και η απόδειξη αυτού κρυβόταν στα βασικά εμπορεύματα (που ποτέ δε λένε ψέματα), των οποίων οι τιμές άρχισαν να εκτοξεύονται πολύ πριν οποιαδήποτε υποψία ενός ιού. Από εκεί κι έπειτα… παίζουν μαζί μας, αυτό είναι όλο όσο ασόβαρο κι αν ακούγεται.

“Παίζουν” με τα γεγονότα και τις δήθεν συγκυρίες, ώστε να αποκομίσουν τα μέγιστα από την ελεγχόμενη αυτή οικονομική κατεδάφιση (κι ανοικοδόμηση) που συντελείται, όπως γινόταν και θα γίνεται πάντα, και ορθώς γίνεται αν με ρωτάτε κιόλας…

Η πλέμπα θα γκρινιάζει “για τις συμφορές που τις φορτώνει η ελίτ” (στις οποίες μόνη της συναινεί όμως – μη ξεχνάτε ότι ζητούσαμε τα λοκντάουν), και οι καρχαρίες θα κερδίζουν από αυτό. Δεν έχει νόημα να αναλωνόμαστε πολιτικά ή φιλοσοφικά σε μια ανούσια μάχη αριστερών-δεξιών και ηθικών ή δήθεν ψυχρών υλιστών.

Διπλή πίεση στις τράπεζες για να αυξήσουν τα επιτόκια καταθέσεων

Αυτό που έχει νόημα είναι να αναγνωρίζουμε την κατάσταση, που ανήκουμε στις δυνάμεις αυτές, και πως μπορούμε να κινηθούμε για να επιβιώσουμε ή και να ευδοκιμήσουμε.

Γιαυτό ας “δούμε” καθαρά το ξεδίπλωμα της ιστορίας που εκτυλίσσεται αυτή ακριβώς τη στιγμή μπροστά στα μάτια μας, με την Fed να δίνει το ρυθμό, κι ας μπούμε κι εμείς στο χορό -όχι μόνο να χαζεύουμε. Κι αφήστε τους μόνιμα δήθεν αισιόδοξους τσαρλατάνους που υπόσχονται διαρκώς κέρδη σε ελληνικά χρηματιστήρια ή κρυπτονομίσματα ή οτιδήποτε, ή από την άλλη τις μόνιμες Κασσάνδρες που απλώς τα βλέπουν μαύρα διότι φορούν μέρα νύχτα γυαλιά ηλίου, να τρώγονται και να τρώνε κόσμο.

Κοιτάξτε την αγορά που μας κλείνει το μάτι, μαρτυρώντας μας με ωμό ρεαλισμό τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο, έναν κόσμο που μοιάζει να ασχημαίνει αυτή τη στιγμή, αλλά αυτή είναι η ζωή με τα όμορφα και τα άσχημά της. Όποιος μπορεί βρίσκει τον τρόπο να περνάει καλά πάντα.

Η ύφεση αυτή δεν αποφεύγεται. Αυτό ξεχάστε το, διότι στην τελική έχει ήδη ξεκινήσει, την βιώνουμε ήδη. Είναι αστείο και μόνο να καθόμαστε να κάνουμε ντιμπέιτ περί αυτού (πόσο μάλλον οι κεντρικοί τραπεζίτες και πολιτικοί) τη στιγμή που κυριολεκτικά οι τιμές όλων των αγαθών και υπηρεσιών στο δυτικό κόσμο έχουν διπλασιαστεί, κόβοντας στη μέση την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Μειώνοντας προσδόκιμο ζωής, χαρές, απολαύσεις, σε μια εποχή στερήσεων και ελλείψεων στα πάντα. Η ύφεση όχι απλώς είναι εδώ, αλλά η συζήτηση είναι για το πόσο βαθιά θα είναι, και πόσο θα διαρκέσει. Τη δική μας εκτίμηση για αυτήν τη δεκαετία μιζέριας την γνωρίζετε. Από εκεί κι έπειτα το ενδιαφέρον στρέφεται στις αγορές, που οι ίδιες δεν ενδιαφέρονται για την πραγματική οικονομία. Με ζέστη και με κρύο, η αγορά θα κάνει τα δικά της.

Ερευνα CNBC: Πάνω από 6 στους 10 Αμερικανούς "βλέπουν" ύφεση το 2023

Ύφεση βλέπουν τώρα οι αναλυτές

Ορισμένοι επενδυτές πιστεύουν ότι μια διαφαινόμενη ύφεση θα μπορούσε να περιορίσει τα κέρδη και στις δύο κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων (μετοχές & ομόλογα). Αν και οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων έχουν πληγεί από τις αυξήσεις των επιτοκίων της Fed φέτος, η δυναμική ήταν με το μέρος των ταύρων τις τελευταίες εβδομάδες.

Ο S&P 500 έχει αυξηθεί σχεδόν 14% από το χαμηλό του Οκτωβρίου, ενώ οι αποδόσεις του 10ετούς κρατικού ομολόγου αναφοράς έχουν υποχωρήσει περίπου στο 3,6%, από το υψηλό 15ετίας του 4,3% νωρίτερα φέτος. Η άμεση αντίδραση στην ομιλία του Πάουελ στις 30 Νοεμβρίου 2022 ανέδειξε την πρόσφατη αισιόδοξη διάθεση των επενδυτών.

Παρόλα αυτά, ορισμένοι συμμετέχοντες στην αγορά πιστεύουν ότι η εβδομαδιαία άνοδος των μετοχών και των ομολόγων είναι βέβαιο ότι θα σταματήσει, μια μοίρα που έχει στιγματίσει κι άλλες ανακάμψεις φέτος. Άλλωστε, ο S&P 500 έχει υποχωρήσει κατά 14,4% από την αρχή του έτους.

Σύμφωνα με ανάλυση του Reuters, οι προσεχείς ανακοινώσεις για την απασχόληση και τον πληθωρισμό θα μπορούσαν να αποτελέσουν βραχυπρόθεσμα εμπόδια, εάν δεν καταφέρουν να δείξουν ότι οι αυξήσεις των επιτοκίων που έχει ήδη πραγματοποιήσει η κεντρική τράπεζα φέτος έχουν περιορίσει επαρκώς την οικονομία.

Οι τιμές καταναλωτή στις ΗΠΑ αυξήθηκαν λιγότερο από το αναμενόμενο τον Οκτώβριο, υποστηρίζοντας την άποψη ότι ο πληθωρισμός υποχωρεί. Επίσης, ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Wall Street προβλέπουν πλέον ότι η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής της Fed θα επιφέρει ύφεση το επόμενο έτος.

Η αντιστροφή της καμπύλης αποδόσεων του αμερικανικού Δημοσίου -ένα σήμα που έχει προηγηθεί προηγούμενων υφέσεων- έχει δώσει το σήμα. Οι αποδόσεις των διετών κρατικών ομολόγων ξεπέρασαν πρόσφατα τις αποδόσεις των 10ετών κρατικών ομολόγων με τη μεγαλύτερη διαφορά από την εποχή της φούσκας dot com.

“Η άποψή μας είναι ότι δεν πρόκειται για ένα διαρκές ράλι” δήλωσε ο Jake Jolly, ανώτερος στρατηγικός επενδυτής της BNY Mellon. “Οι πιθανότητες είναι ότι θα υπάρξει ύφεση το επόμενο έτος και αυτό θα πιέσει τα περιουσιακά στοιχεία κινδύνου, όπως οι μετοχές”.

Οι αναλυτές της Citi έγραψαν ότι η άνοδος των τιμών των περιουσιακών στοιχείων κινδύνου την Τετάρτη οφειλόταν στις “προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί πριν από τις δηλώσεις του Πάουελ, στη διαβεβαίωση για επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των επιτοκίων στις 50 μονάδες βάσης και στην απουσία σαφούς κλιμάκωσης του μηνύματος που δόθηκε στη συνεδρίαση της FOMC στις αρχές Νοεμβρίου”.

To δημοσιονομικό στοίχημα της χώρας μετά την πανδημία

Το συμπέρασμά τους: Η Fed μετατοπίζει την εστίασή του στον πληθωρισμό των υπηρεσιών που δεν αφορούν τη στέγαση, ο οποίος θα είναι πιο δύσκολο να επιβραδυνθεί, “δεδομένων των ακόμη πολύ σφιχτών αγορών εργασίας”. Έτσι, η Fed σημείωσε ότι τα βασικά μέτρα τιμών για τις υπηρεσίες παραμένουν υψηλά. Τα στοιχεία έδειξαν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν περίπου 1,7 ανοιχτές θέσεις εργασίας για κάθε άνεργο.

“Ο Πάουελ φάνηκε να εκφράζει ότι είναι βέβαιοι ότι τα φρένα λειτουργούν” δήλωσε ο Jake Schumeier, διαχειριστής χαρτοφυλακίου στην Harbor Capital Advisors, αναφερόμενος στην αύξηση της Fed κατά 75 μονάδες βάσης με στόχο την επιβράδυνση της οικονομίας. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, “η αγορά φαίνεται τοποθετημένη για επιβράδυνση, οπότε αυτό θα περιορίσει την άνοδο μόλις ξεπεράσουμε τις εποχικές τάσεις στο τέλος του έτους” είπε.

Μεταξύ των τραπεζών που προβλέπουν ύφεση είναι η Bank of America, οι αναλυτές της οποίας βλέπουν έναν σε γενικές γραμμές αμετάβλητο S&P 500, καθώς οι αγορές αντιμετωπίζουν το “σοκ της ύφεσης”.

Το επενδυτικό ινστιτούτο BlackRock δήλωσε ότι ενώ η ύφεση είναι πιθανή, “οι αποτιμήσεις των μετοχών δεν αντικατοπτρίζουν ακόμη τη ζημιά που έρχεται”. Είναι επίσης υποεπενδεδυμένοι στα κρατικά ομόλογα μακράς διάρκειας, στοιχηματίζοντας ότι οι κεντρικές τράπεζες είναι απίθανο να σταματήσουν να μειώνουν τα επιτόκια σε μια ύφεση, αν ο πληθωρισμός παραμείνει υψηλός.

Ο βαθμός στον οποίο οι οικονομικές ανησυχίες επηρεάζουν το βραχυπρόθεσμο ανοδικό κλίμα της αγοράς μένει να φανεί. Ο S&P 500 διαπραγματεύεται πάνω από τον κινητό μέσο όρο των 200 ημερών του για πρώτη φορά από τον Απρίλιο, μια κίνηση που ορισμένοι επενδυτές που παρακολουθούν τα διαγράμματα θεωρούν ως ένδειξη βραχυπρόθεσμης δύναμης των μετοχών.

Στις αγορές δικαιωμάτων προαίρεσης, οι συναλλασσόμενοι φαίνεται να ασχολούνται περισσότερο με το να μην χάσουν περισσότερα κέρδη στις μετοχές παρά να προφυλαχθούν από μελλοντικές μειώσεις.

Ο κινητός μέσος όρος ενός μηνός των ημερήσιων συναλλαγών σε πτωτικά συμβόλαια πώλησης έναντι ανοδικών κλήσεων στα δικαιώματα προαίρεσης του δείκτη S&P 500 που παρακολουθεί τον δείκτη SPDR S&P 500 ETF Trust βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία της Trade Alert.

“Ο δρόμος της μικρότερης αντίστασης από τον τελευταίο αριθμό πληθωρισμού ήταν υψηλότερος”, δήλωσε ο Sameer Samana, ανώτερος στρατηγικός αναλυτής της παγκόσμιας αγοράς στο Wells Fargo Investment Institute. “Υπάρχει δυναμική προς τα πάνω σε ισχύ μέχρι κάτι να την σταματήσει άμεσα” πρόσθεσε.