Άρθρα

Εκπληκτικές φωτογραφίες από τον διαγωνισμό της ΝΑSA

Εκπληκτικές φωτογραφίες από τον διαγωνισμό της ΝΑSA

Η NASA ανακοίνωσε τους νικητές του εφετινού διαγωνισμού φωτογραφίας που διοργανώνει για πέμπτη χρονιά. Οι εικόνες που ξεχώρισαν παρουσιάζουν τους ανθρώπους, τα μέρη και τα έργα της αμερικανικής υπηρεσίας Αεροναυπητικής και Διαστήματος, όπως αυτά καταγράφηκαν από τους ταλαντούχους φωτογράφους της.

Τρίτη θέση στην κατηγορία Μέρη. Κατακτώντας την τέχνη της διαστημικής ρομποτικής, η αστροναύτης Λόραλ Ο’Χάρα απαθανατίζεται να διοικεί τον διαστημικό εξοπλισμό από έναν θόλο-μακέτα στο Διαστημικό Κέντρο Johnson της NASA, στο Τέξας, προσφέροντας μας μια ματιά στην εντατική εκπαίδευση και την προετοιμασία για τις αποστολές που λαμβάνουν χώρα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό JOSH VALCARCEL/NASA

Βραβείο στην κατηγορία Πορτρέτο. O αστροναύτης Μπομπ Χάινς ποζάρει με μια διαστημική στολή Extravehicular Mobility Unit (EMU), στο φωτογραφικό στούντιο του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσον JOSH VALCARCEL/NASA

Tρίτη θέση στην κατηγορία Πορτρέτο. Η Λόραλ Ο’Χάρα «αψηφά» τη βαρύτητα, σε ένα παιχνιδιάρικο πορτρέτο

Πρώτη θέση στην κατηγορία Καταγραφή. Η NASA προετοιμάζει τους πυραύλους της για την αποστολή Αρτεμις, στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα. Είναι το πρώτο στάδιο ενός προγράμματος σεληνιακής εξερεύνησης που προσπαθεί να εδραιώσει μια μακροπρόθεσμη παρουσία στη Σελήνη ERIC BORDELON/NASA

Δεύτερη θέση στην κατηγορία Πορτρέτο. Ο Τζον Τότα, ένας μηχανικός διασφάλισης ποιότητας, ποζάρει μέσα στον θάλαμο ηλεκτρομαγνητικής παρεμβολής της NASA DESIREE STOVER/NASA

Πρώτη θέση στην κατηγορία Ανθρωποι. Δοκιμή για το ρομποτικό όχημα Moog Hover στο Ερευνητικό Κέντρο Γκλεν JORDAN SALKIN/NASA/GRC

Τρίτη θέση στην κατηγορία Ανθρωποι. Ο πιλότος του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και υποψήφιος αστροναύτης της NASA Τζακ Χάθαγουεϊ πιλοτάρει ένα αεροσκάφος Τ-38 στο πλαίσιο μιας αποστολής JOSH VALCARCEL/NASA

Δεύτερη θέση στην κατηγορία Μέρη. Πιλότοι της NASA στα αεροσκάφη T-38: πετούν σε σχηματισμό πάνω από τον πύραυλο Artemis I, λίγο πριν την εκτόξευσή του από το Διαστημικό Κέντρο Kένεντι της NASA JOSH VALCARCEL /NASA

Πρώτη θέση στην κατηγορία Μέρη. Mια απίθανη εικόνα από τo εργαστήριο Αερο-Ακουστικής Προώθησης της ΝΑSA JEF JANIS/NASA

Τριτη θέση στην κατηγορία Καταγραφή. Ενας μηχανικός χαρτογραφεί τη θέση των βράχων δοκιμάζοντας το ρομποτικό όχημα VIPER στο Ερευνητικό Κέντρο Γκλεν, στο Οχάιο. Το ρόβερ VIPER βοηθά τη NASA να προετοιμαστεί για τη φετινή αποστολή της στον νότιο πόλο της Σελήνης, με στόχο την εύρεση νερού BRIDGET CASWELL/NASA

Δεύτερη θέση στην κατηγορία Καταγραφή. Το διαστημόπλοιο SpaceX Crew Dragon Freedom, μαζί με τους αστροναύτες της NASA Kελ Λίντγκρεν, Ρόμπερτ Χάινς, Τζέσικα Γουάτκινς και την αστροναύτη της ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) Σαμάνθα Κριστοφορέτι, επιστρέφουν στη Γη και προσγειώνονται στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανοιχτά του Τζάκσονβιλ της Φλόριντα BILL INGALLS/NASA

Δεύτερη θέση στην κατηγορία Ανθρωποι. Μηχανικός εργάζεται βράδυ για το JETT3, τον τρίτο περίπατο προσομοιώσης της NASA, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τις μελλοντικές αποστολές Αρτεμις BILL STAFFORD/NASA

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος δεν έχει επιστρέψει στο φεγγάρι

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος δεν έχει επιστρέψει στο φεγγάρι

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2005 η NASA παρουσιάζει ένα σχέδιο ύψους 104 δισ. δολαρίων για την επιστροφή των Αμερικανών στο φεγγάρι έως το 2018.

Ο επικεφαλής της NASA, μάλιστα, περιγράφει το νέο αυτό σχέδιο σαν ένα «ντοπαρισμένο Apollo».

Παρόλα αυτά, μισό αιώνα αφότου το Apollo 11 έφερε τον Νιλ Άρμστονγκ και τον Μπαζ Όλντριν στο φεγγάρι, ο άνθρωπος δεν έχει επιστρέψει στη σελήνη.

Όπως φαίνεται, το Apollo 11 ήταν ακόμα πιο εξαιρετικό από ό,τι ο κόσμος πίστεψε τότε.

Η NASΑ έφερε δύο αστροναύτες στο φεγγάρι στις 20 Ιουλίου του 1969, μόλις οκτώ χρόνια αφότου ο Αμερικανός πρόεδρος Τζον Φ. Κέννεντι ανακοίνωσε τον φιλόδοξο στόχο του και μόλις 12 χρόνια από την έναρξη της Εποχής του Διαστήματος.

Ακολούθησαν άλλες πέντε επανδρωμένες αποστολές μετά την Apollo 11, με την τελευταία από αυτές, την Apollo 17, να φτάνει στο φεγγάρι τον Δεκέμβριο του 1972.

Πέρασαν 50 χρόνια και η ανθρωπότητα δεν έχει φτάσει ξανά στο φεγγάρι.

To Constellation Program (αυτό που επρόκειτο να γίνει το «ντοπαρισμένο Apollo»), ακυρώθηκε από την κυβέρνηση Ομπάμα το 2010, όταν αποδείχθηκε ότι η επιστροφή στη σελήνη ήταν πιο ακριβή και πιο επικίνδυνη από ό,τι είχε εκτιμηθεί.

Γιατί, λοιπόν, το Apollo ήταν τόσο διαφορετικό; Όπως έχει πει στο Space.com ο Ρότζερ Λαούνιους, που διετέλεσε επικεφαλής ιστορικός της NASA από το 1990 έως το 2002, η μεγάλη διαφορά αυτού του προγράμματος ήταν ότι αναπτύχθηκε κάτω από πολύ ιδιαίτερες συνθήκες: Την Κούρσα του Διαστήματος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση, την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

«Ήταν ένας πόλεμος, αλλά με άλλα όπλα. Πραγματικά ήταν», εξηγεί ο Λαούνιους. «Και έκτοτε δεν είχαμε κάτι τέτοιο».

Σε αυτό τον πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση έριξε τις πρώτες βολές, όπως εκτόξευσε τον πρώτο δορυφόρο, τον Sputnik 1, τον Οκτώβριο του 1957 και ανέβασε τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα, τον Γιούρι Γκαγκάριν, τον Απρίλιο του 1961.

Αυτές οι επιδείξεις τεχνολογικής ισχύος ανησύχησαν τις ΗΠΑ, που πλέον ήθελαν και αυτές μία μεγάλη και συμβολική νίκη. Και πίστεψαν ότι το να φέρουν τον πρώτο άνθρωπο που θα περπατήσει στο φεγγάρι ήταν αυτό που χρειάζονταν.

Οι ΗΠΑ ήθελαν να δείξουν στον κόσμο ότι το μέλλον βρισκόταν στο δικό τους πολιτικό και οικονομικό σύστημα και όχι σε εκείνο του κομμουνιστικού αντιπάλου τους.

«Τις μέρες του Apollo το πραγματικό ζήτημα δεν ήταν, κατά βάση, το να πάνε στο φεγγάρι», λέει ο Τζον Λόγκσντον, καθηγητής στο Elliott School of International Affairs του The George Washington University. «Ήταν το να φανεί η παγκόσμια αμερικανική ηγεσία σε αυτόν τον ανταγωνισμό με τη Σοβιετική Ένωση».

Έτσι, η NASA εξασφάλισε τους πόρους που χρειαζόταν για να φτάσει στο φεγγάρι. Και οι πόροι αυτοί ήταν τεράστιοι, καθώς από το 1960 έως το 1973 δόθηκαν 25,8 δισ. δολάρια για το Apollo, ή σχεδόν 264 δισ. δολάρια σε σημερινά χρήματα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η NASA έπαιρνε το 4,5% των δαπανών του αμερικανικού προϋπολογισμού, ποσοστό δεκαπλάσιο σε σχέση με σήμερα.

Έκτοτε, η επιστροφή στο φεγγάρι βρέθηκε τουλάχιστον σε δεύτερη μοίρα. Μετά την ακύρωση του Constellation Program από τον Ομπάμα, το 2010, η NASA έλαβε εντολή να στείλει αστροναύτες σε αστεροειδή κοντά στη γη.

Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ ακύρωσε αυτό το σχέδιο το 2017 και έβαλε τη NASA ξανά σε τροχιά για το φεγγάρι.

Με βάση τον σχεδιασμό που ακολουθείται σήμερα, η NASA θέλει να επιστρέψει στη σελήνη έως το 2024, στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis, που στοχεύει να δημιουργήσει μία μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ανθρώπινη παρουσία στο φεγγάρι, σαν ένα πρώτο βήμα προς τον επόμενο στόχο της ανθρωπότητας: Να φτάσει στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030.